Ανεπαρκής η παρουσία Κυπρίων στα κοινά στη Βρετανία

Το πρόβλημα της ανεπαρκούς εκπροσώπησης της κυπριακής παροικίας του Ηνωμένου Βασιλείου στα βρετανικά κέντρα λήψης αποφάσεων επισημαίνει σε συνέντευξή του στο ΚΥΠΕ ο Ανδρέας Ταμπουρίδης, δημοτικός σύμβουλος και πρώην δήμαρχος στο δήμο Μπάρνετ του βορείου Λονδίνου, με τον πληθυσμό των περίπου 30.000 Κυπρίων.

Από τους πρώτους Κυπρίους που ενεπλάκησαν ενεργά στα βρετανικά κοινά και πρώτος Κύπριος δήμαρχος σε βρετανικό δήμο, ο κ. Ταμπουρίδης λέει ότι ο καλύτερος τρόπος υπεράσπισης και προώθησης των κυπριακών

Εκφράζει έντονες προσωπικές αμφιβολίες για τη χρησιμότητα λειτουργίας παραρτημάτων των κυπριακών κομμάτων στη Βρετανία και ζητά από τα οργανωμένα σύνολα της παροικίας να ενθαρρύνουν νέους και μεγαλύτερους να ασχοληθούν πιο ενεργά με το βρετανικό δημόσιο βίο.

Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης:
Ερ. Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με τα κοινά στη Βρετανία;
Απ. Από μία διαμαρτυρία για τις κλήσεις που κόβονταν στο δήμο για παράνομη στάθμευση. Ήμασταν μια ομάδα κατοίκων που διαμαρτυρόμασταν για την τακτική του δήμου να μην επιτρέπει τη στάθμευση σε σημεία που θεωρούσαμε ότι έπρεπε να επιτρέπεται. Με τα πολλά καταλήξαμε στο δικαστήριο. Ο δικαστής μας επέβαλε μεν ένα συμβολικό πρόστιμο, αλλά είπε ότι ο δήμος όφειλε να εισακούσει τα επιχειρήματά μας. Είχα αναλάβει την πρωτοβουλία συγκέντρωσης υπογραφών για το αίτημά μας, κάτι που κίνησε το ενδιαφέρον ενός δημοτικού συμβούλου, ο οποίος με έπεισε ότι έπρεπε να εμπλακώ στα κοινά. Ήδη ήμουν εθελοντής στο τοπικό Συντηρητικό κόμμα και τελικά μετά από λίγα χρόνια, το 1998, εξελέγηκα δημοτικός σύμβουλος στο διαμέρισμα του Brunswick Park, συγκεντρώνοντας μάλιστα το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων. Το 2002 ανέλαβα χρέη αντιδημάρχου και το 2005-06 διετέλεσα δήμαρχος.

Ερ. Μετά την εκλογή σας, είχατε στο μυαλό σας ότι εκπροσωπούσατε την Κύπρο και τους Κυπρίους; Ή ήταν ξεκάθαρα θέμα συμμετοχής στα κοινά του δήμου σας;
Απ. Ήθελα να εμπλακώ στα κοινά γα να βοηθώ τους συνανθρώπους μου. Από τη στιγμή που ενεπλάκη διαπίστωσα ότι δεν υπήρχαν αρκετές ελληνικές φωνές μέσα στα δημαρχεία ή στις τοπικές επιτροπές κ.ο.κ. Αυτό μου έδωσε το έναυσμα να σκεφτώ διαφορετικά, δηλαδή πώς θα μπορούσαμε να αυξήσουμε τις ελληνικές κυπριακές φωνές στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δεν μπορεί μια παροικία των 250.000 ανθρώπων να μην είναι σε θέση να έχει περισσότερες φωνές στα δημαρχεία. Όταν για παράδειγμα οι σχεδόν ισάριθμοι με εμάς φίλοι μας Εβραίοι έχουν περίπου το 50% των δημοτικών συμβούλων στο Μπάρνετ, εμείς δεν μπορούμε να έχουμε μόνο 3-4 συμβούλους. Υπάρχει όμως μια σημαντική επισήμανση. Πολλοί έχουν την εντύπωση ότι όντας Ελληνοκύπριος θα έπρεπε να δίνω μεγαλύτερη σημασία στο ελληνοκυπριακό κοινό σε σχέση με άλλους δημότες. Όμως δεν με ψηφίζουν μόνο Ελληνοκύπριοι, τους οποίους ευχαριστώ θερμά. Ακόμα και αυτούς που δεν με ψήφισαν. Οφείλω να βοηθώ τους πάντες, να τιμώ την ψήφο τους, χωρίς διάκριση.
Ερ. Μπορείτε να μας δώσετε ένα-δυο παραδείγματα του πώς μπορείτε να αξιοποιείτε τη θέσης σας προς όφελος των κυπριακών συμφερόντων;
Απ. Κατ’ αρχάς, σε ένα απλό καθημερινό επίπεδο υπάρχουν συμπατριώτες μας που δεν ξέρουν πώς ακριβώς λειτουργεί το σύστημα στο δήμο, στη Βρετανία. Υπάρχουν άνθρωποι που δικαιούνται βοήθεια, επιδόματα και δεν το ξέρουν, ίσως επειδή δεν μιλούν άριστα την αγγλική. Από εκεί και πέρα έχω την ευκαιρία επαφών με Βρετανούς αξιωματούχους και με βουλευτές ή και υπουργούς και μπορώ να λειτουργώ ως αρωγός των κυπριακών θέσεων. Επίσης, προωθώ δραστηριότητες και ενέργειες που αναδεικνύουν την Κύπρο. Το 1995 ο δήμος Μπάρνετ είχε διδυμοποιηθεί με τον κατεχόμενο δήμο Μόρφου. Επομένως ήδη από τότε υπήρχαν καλές σχέσεις. Από το 1998 και την εκλογή μου αυτές οι σχέσεις έχουν εντατικοποιηθεί. Έχουν εντατικοποιηθεί διότι οι ρίζες μου είναι από τη Μόρφου, επομένως δίνω μια μεγάλη σημασία σε αυτή τη σχέση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι την ίδια έμφαση δεν δίνω και στην αδερφοποίηση με τη Ραμάτ Γκαν στο Ισραήλ. Ανταλλάσσουμε επισκέψεις, έχουμε διάφορες δραστηριότητες. Με τη Μόρφου τα πράγματα είναι πιο προχωρημένα και πιο στενά. Ως δήμος έχουμε υιοθετήσει περίπου δέκα ψηφίσματα για την Κύπρο, είτε δικής μου πρωτοβουλίας είτε άλλων. Ακόμα και για το Ολυμπιακό πνεύμα στην Ελλάδα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες υιοθετήσαμε ένα ψήφισμα. Επίσης, κατόπιν δικής μου πρωτοβουλίας και εργασίας πέντε χρόνων ονομάσαμε ένα νέο δρόμο του δήμου οδό Μόρφου (Morphou Road). Φυτέψαμε και δέντρα στη συγκεκριμένη οδό για να μας θυμίζει την πόλη μας και κάθε χρόνο την επισκέπτεται ο δήμαρχος Μόρφου.

Ερ. Όλοι αναγνωρίζουν ότι η παροικία είναι δραστήρια, αλλά σε ποιο βαθμό έχουν διεισδύσει Κύπριοι στα κέντρα λήψης αποφάσεων στη Βρετανία;

Απ. Είναι πολύ ελάχιστοι αυτοί. Δυστυχώς δεν υπάρχει ενθάρρυνση από ορισμένους φορείς της παροικίας. Θα μπορούσαν κάλλιστα να ενθαρρύνουν νέους ανθρώπους ή ακόμα και 40χρονους, 50χρονους, να εμπλακούν στα κοινά. Αντίθετα, ο κόσμος εδώ ενθαρρύνεται να συμμετάσχει στα κυπριακά κόμματα. Υπάρχουν εδώ παραρτήματα, αλλά το αποτέλεσμα είναι να χάνεται αυτό που κατά την άποψή μου θα όφειλε να είναι ο βασικός στόχος μας, δηλαδή να επικεντρωθούμε στα βρετανικό γίγνεσθαι, στα βρετανικά κοινά. Θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε πολύ περισσότερο την Κύπρο έτσι. Υπάρχουν πια άνθρωποι που έχουν αναπτύξει καλή σχέση με Βρετανούς βουλευτές ή και με υπουργούς και αξιωματούχους, τους οποίους μπορούν με ένα τηλεφώνημα να προσεγγίσουν. Οι βουλευτές του βορείου Λονδίνου π.χ. είναι φίλοι, μας ανοίγουν πόρτες, προσβάσεις, ευκαιρίες. Να γιατί έχει σημασία να εμπλακούμε στα κοινά της Βρετανίας. Υπάρχουν τεράστιες ευκαιρίες ανάδειξης στην πολιτική ζωή της χώρας εφόσον ανήκει κανείς σε ένα βρετανικό κόμμα. Δε θα ανέβει κάποιος στα ύψιστα επίπεδα του βρετανικού δημόσιου βίου από την ομογένεια, θα είναι απλώς όπως οποιοσδήποτε εκπρόσωπος των εκατοντάδων άλλων ξένων εθνικών κοινοτήτων της Βρετανίας. Πολλοί λοιπόν περιορίζονται στα ομογενειακά, δεν γνωρίζουν, δεν φροντίζουν να γνωρίσουν με ποιον πρέπει να μιλούν στη βρετανική κυβέρνηση για να επηρεάζουν καταστάσεις και να ασκούν πίεση.

Ερ. Δηλαδή τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει προς αυτή την κατεύθυνση;
Απ. Δεν αρκεί να ψηφίζουν οι Κύπριοι στις εκάστοτε εκλογές στη Βρετανία, πρέπει να γίνουν μέλη στα βρετανικά κόμματα. Ποιο είναι το πλεονέκτημα αυτού; Ότι είσαι σε θέση να επιλέγεις τον υποψήφιο του κόμματός σου που θέλεις να δεις στις επόμενες εκλογές. Μόνο όταν είσαι μέλος σου δίνεται αυτή η ευκαιρία. Χωρίς εσωκομματικές ψήφους θα χάσουμε ευκαιρίες για εκπροσώπηση στη Βουλή των Κοινοτήτων ή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επίσης, ας υποθέσουμε ότι υπάρχει κάποιος Άγγλος πολιτικός στο Συντηρητικό κόμμα που τάσσεται εναντίον των εθνικών θεμάτων, των θέσεων μας. Εμείς ως μέλη του ίδιου κόμματος είμαστε σε θέση να του επισημάνουμε ότι οι θέσεις του δυσαρεστούν μια σημαντική μερίδα ψηφοφόρων και να του ζητήσουμε αν όχι να αλλάξει θέση, τουλάχιστον να τηρήσει ουδέτερη στάση. Αυτόματα αυτός κερδίζει ψήφους και εμείς έχουμε κλείσει ένα μεγάλο μπελά. Δεν μπορείς όμως να επιτύχεις κάτι τέτοιο αν δεν ανήκεις σε ένα κόμμα. Υπάρχει ο κίνδυνος, ο οποίος πλέον γίνεται αισθητός, να αυξηθούν σημαντικά οι φωνές άλλων εθνικών κοινοτήτων στα βρετανικά κέντρα λήψης αποφάσεων σε βάρος των ελληνοκυπριακών. Υπάρχουν φίλοι βουλευτές που μας ζητούν να ενισχύσουμε τις κυπριακές φωνές μέσα στα κόμματα, ώστε και αυτοί να μπορούν πιο εύκολα να υποστηρίζουν τις θέσεις μας.

Ερ. Πέρα από τα οργανωμένα σύνολα της παροικίας και όσους έχουν δραστηριοποιηθεί στη βρετανική αυτοδιοίκηση και πολιτική, υπάρχουν επιχειρηματίες και άλλοι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται προς όφελος της Κύπρου;

Απ. Μέχρι ενός πολύ μικρού σημείου. Δε θέλω να αδικήσω όμως επιχειρηματίες που προσφέρουν και χρηματικά. Κάποιοι είναι μέλη και σε βρετανικά κόμματα και προσπαθεί ο καθένας με το δικό του τρόπο να συνεισφέρει. Αλλά θα έλεγα ότι τους μετράμε στα δάχτυλα των χεριών. Ενώ αντίθετα για παράδειγμα οι Ινδοί ή οι Εβραίοι είναι άρτια οργανωμένοι στον τομέα αυτό.

Ερ. Από τους νεαρούς απόδημους Κυπρίους υπάρχει ενδιαφέρον να εργαστούν για την προώθηση των κυπριακών θέσεων;
Απ. Πιστεύω ότι γενικά υπάρχει έλλειψη ενδιαφέροντος. Ζήτησα να περάσει το μήνυμα στα σαββατιανά σχολεία ότι θέλουμε τα παιδιά να ενδιαφερθούν για το πώς λειτουργεί το σύστημα στη Βρετανία ώστε να εμπλακούν στα κοινά. Αν το κάνουμε από μικρή ηλικία υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες για να εμπλακούν αργότερα. Ωστόσο, υπάρχουν και θετικά μηνύματα. Για παράδειγμα πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι τέσσερις μορφωμένοι Κύπριοι νέοι αποφάσισαν να δοκιμάσουν την τύχη τους σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι νέοι θέλουν τον τρόπο τους, δεν πρόκειται να ασχοληθούν με τα κοινά όπως το κάνουν οι γονείς τους. Δε θα τους συγκινήσει μια χοροεσπερίδα, έχουν το δικό τους τρόπο.

Ερ. Με την πολύχρονη εμπειρία συναναστροφής Βρετανών αξιωματούχων, πώς κρίνετε τη στάση της Βρετανίας έναντι της Κύπρου, κυρίως ως προς το Κυπριακό;
Απ. Πιστεύω ότι η Βρετανία μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο Κυπριακό, λόγω των σχέσεών της με την Τουρκία. Είναι σε θέση να πει δυο πράγματα στην Τουρκία για να κάνει κάποιες υποχωρήσεις, να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Κύπρο και να εργαστεί για την επανένωση της νήσου για το καλό όλων των Κυπρίων. Υπάρχουν πολιτικοί από όλα τα βρετανικά κόμματα που είναι φίλοι μας, αλλά το τι κάνουν οι κυβερνήσεις είναι άλλο θέμα. Εκεί πρέπει να συνεχίσουμε την πίεση, ιδίως τώρα με τη συγκυρία διακυβέρνησης από δύο κυβερνήσεις με κοινό ιδεολογικό υπόβαθρο.