Ζήσης: «Ξεπλύναμε τη ντροπή»!

Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξής του στο gazzetta.gr, ο Νίκος Ζήσης αναφέρεται στη σειρά με τον Ολυμπιακό, την καθολική επικράτηση της Σιένα, ενώ θυμάται τι ένιωθε κατά τη διάρκεια του πρώτου προημιτελικού στο ΣΕΦ και αποκαλύπτει το... κίνητρο της πιτσαρίας και όσα (δεν) είπε με τον Βασίλη Σπανούλη!Έχουν περάσει τρεις εβδομάδες από το… ιστορικό 89-41 στο ΣΕΦ. Έχεις συνειδητοποιήσει τι έγινε εκείνο το βράδυ;
Για να είμαι ειλικρινής, όχι και δεν νομίζω ότι πρόκειται να καταλάβω ποτέ τι μας συνέβη. Το μόνο που ξέρω είναι πως πρόκειται για τη χειρότερη βραδιά της καριέρας μου. Μόνο η λέξη ντροπή αρμόζει σε εκείνον τον αγώνα. Αν παίζαμε με το παλιό σύστημα, και έπρεπε να επιστρέψουμε στην Ιταλία με στόχο να κερδίσουμε τον Ολυμπιακό με 49 πόντους, είναι δεδομένο ότι δεν θα είχαμε τύχη και ο Ολυμπιακός θα έπαιρνε μια μάλλον εύκολη πρόκριση. Ευτυχώς, μείναμε στην Αθήνα και καταλάβαμε ότι στον επόμενο αγώνα δεν μετράει το -48. Το τζάμπολ θα γίνει στο 0-0 και έχουμε μπροστά μας 40 λεπτά να παίξουμε μπάσκετ.Τι είπατε μεταξύ σας την Τετάρτη στην προπόνηση της ομάδας;
Μιλήσαμε πάρα πολύ, αλλά ελάχιστα πράγματα αφορούσαν το μπάσκετ. Δεν μπορούσες εξάλλου να μιλήσεις για τακτική μετά από μια τέτοια εμφάνιση. Είπαμε ότι ήρθε η ώρα να απαντήσουμε σαν άνδρες. Τίποτα άλλο. Να μπούμε στο παρκέ και να ξεπλύνουμε την ξεφτίλα που είχαμε νιώσει την προηγούμενη μέρα. Ξέρεις τι με τρέλανε στον πρώτο αγώνα; Όταν είδα το πρώτο ημίχρονο στο βίντεο, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι χάναμε όλες τις φάσεις με αυτόν τον τρόπο. Δεν ενοχλούσαμε καν τους παίκτες του Ολυμπιακού.Παρ’ όλ αυτά, πλέον είστε έτοιμοι για το Final 4, οπότε ξεπλύνατε την ντροπή…
Ναι έτσι είναι. Όσο κι αν σου φαίνετε περίεργο, οι αγώνες που ακολούθησαν έσβησαν τελείως την 50άρα της πρεμιέρας. Είναι σαν να μη συνέβη. Εξάλλου όταν ήρθαμε στην Ελλάδα λέγαμε ότι θέλουμε να γυρίσουμε πίσω με μια νίκη. Τα καταφέραμε, αν και κατά τη διάρκεια του πρώτου αγώνα ζήσαμε κάτι πρωτόγνωρο…Διάβασες καθόλου ελληνικό ή ιταλικό Τύπο μετά τον πρώτο αγώνα;
Έμαθα τι έγραφαν οι εφημερίδες, αλλά μόνο όσα μου μετέφεραν κάποιοι φίλοι μου. Η αλήθεια είναι ότι με την τραγική εμφάνισή μας δώσαμε το δικαίωμα σε πολύ κόσμο να μας ειρωνευτεί δικαίως. Θυμάμαι ότι το μεσημέρι πριν τον δεύτερο αγώνα, ένας φίλος μου με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι μια ελληνική εφημερίδα γράφει ότι είμαστε… πιτσαρία. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι με τον τρόπο που παίξαμε επιτρέψαμε σε κάποιους να χρησιμοποιούν τέτοιους χαρακτηρισμούς για μια ομάδα όπως η Σιένα. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να απαντήσουμε σε όλους αυτούς που μας χλεύαζαν. Και το κάναμε με το μοναδικό τρόπο που υπήρχε. Παίξαμε σαν άνδρες! Οκ, δεν περίμενα ότι θα κερδίζαμε με 17 πόντους, αλλά ήμουν σίγουρος ότι θα αντιδράσουμε. Οι διαφορές των πρώτων δύο αγώνων ήταν ουτοπικές, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Εμείς ξεφτιλιστήκαμε την Τρίτη και αυτό μας πόνεσε τόσο πολύ, ώστε μας ανάγκασε να αλλάξουμε επίπεδο και να κερδίσουμε καθαρά τους τρεις αγώνες που θέλαμε για την πρόκριση. Ήταν μεγάλο κίν