Το θέμα είναι υπάρχει ηγέτης;

Είναι πλέον πασιφανές και η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών – φίλων της ΑΕΚ έχουν καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: απαιτείται ένας ηγέτης που θα μπορεί να δώσει όραμα και προοπτική να βγει μπροστά και να προσπαθήσει να δώσει λύσεις και να δείξει τον δρόμο για την επόμενη μέρα στο «κιτρινόμαυρο στρατόπεδο». Αποδείχτηκε περίτρανα με τις περιπτώσεις των Νίκου Θανόπουλου και Σταύρου Αδαμίδη, ότι η επιλογή να τοποθετούνται οι «εκλεκτοί» των βασικών μετόχων στην προεδρία της ΠΑΕ (ο Θανόπουλος του Νοτιά και ο Αδαμίδης του Παππά) αποτελούν ημίμετρα και σε καμία περίπτωση δεν αποφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα για την ομάδα και την εταιρεία ΑΕΚ.Ολοι όσοι αγαπούν αυτά τα τρία μαγικά γράμματα, όλοι εκείνοι που καθημερινά ασχολούνται με την «κιτρινόμαυρη» πραγματικότητα, όλοι αυτοί που φωνάζουν και θέλουν να δρομολογούν εξελίξεις, θα πρέπει να θυμηθούν την έννοια του δεύτερου από τα τρία γράμματα: Ενωση!Αυτό απαιτείται φίλοι μου (γιατί έτσι σας θεωρώ όλους με τις διαφωνίες μας και τις κοινές απόψεις μας). Ολοι μαζί μπορούν να βγάλουν την ΑΕΚ από τη μιζέρια που βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε αγωνιστικό επίπεδο και κυρίως σε ό,τι αφορά το κουμάντο του συλλόγου.Δυστυχώς όπως παντού συμβαίνει, έτσι και στην ΑΕΚ (σε τεράστιο ΔΥΣΤΥΧΩΣ βαθμό), μένουμε πάντα στα πρόσωπα. Η αλήθεια είναι μία: απαιτείται ηγέτης. Το θέμα που τίθεται για μένα είναι αν υπάρχει τέτοιος; Κάποιοι θυμούνται τον Μελισσανίδη, κάποιοι άλλοι θα πουν τον Νικολαΐδη, οι πιο παλιοί θα θυμηθούν ίσως την περίοδο που ο Λάτσης… αγόραζε ανά μήνα την ΠΑΕ ΑΕΚ. Μπορώ να θυμηθώ τόσα πολλά. Τα έχω ζήσει άλλωστε. Προσωπικά όμως εκτιμώ ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε ηγέτης δεν προκύπτει από πουθενά για να βοηθήσει την αγαπημένη μας ομάδα. Οπότε τι γίνεται; Το κλείνουμε το μαγαζί; Εννοείται πως όχι… Η ΑΕΚ ευτυχώς υπήρχε πολύ πριν από ό,τι εμείς, συνεχίζει να υπάρχει και θα υπάρχει ΕΣΑΕΙ. Εγραψε στο προηγούμενο blog μου ο φίλος με το nickname «COOL BLOOD» τα εξής: «Γαία πυρί μιχθήτω», κάτι που σημαίνει ας ανακατευθεί το χώμα με τη φωτιά και ας καεί η χώρα. Ουσιαστικά αυτή η φράση χρησιμοποιείται για να δηλωθεί η απόλυτη αδιαφορία μας για τις όποιες συνέπειες κάποιας πράξης μας, στην προκειμένη περίπτωση ο «COOL BLOOD» το γράφει για τους Παππά και Νοτιά και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί του. Διότι κι εκείνοι απέδειξαν ότι αδιαφορούν. Συνεχίζει ο «COOL BLOOD» γράφοντας:«Ας γίνει αδέρφια. Μια ολόκληρη χώρα έτσι γίναμε και τώρα αρχίζουμε -ίσως- να μαθαίνουμε. Ας γίνει και η ομάδα έτσι. Μήπως και αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε. Ολα αυτά τα χρόνια κάθε εμμονή ήταν και μαχαιριά στην ομάδα. Μέχρι και οι υπερασπιστές της ‘λαϊκής βάσης’, της άποψης δηλαδή που έχει ανάγκη την μέγιστη δυνατή συμμετοχή, και αυτοί ακόμα με πολεμικές διαθέσεις και διαχωρισμούς ξεκινάνε. Κουλτούρα ανθρωποφαγίας από το 90%.»Σας παρακαλώ να διαβάσετε ξανά και ξανά την παραπάνω παράγραφο. Να την διαβάσουμε όλοι και να την εμπεδώσουμε προτού έρθει η επόμενη μέρα, όταν και όποτε έρθει αυτή… Και μην αρχίσετε να γράφετε για άλλους, για την φάρα μ