Ποιος δεν φοβάται τους Έλληνες;

«Φέρτε μας το Κύπελλο». Ναι, φέρτε μας το Κύπελλο. Ημών των Ελλήνων. Κάπως έτσι οραματιζόμουν τον τίτλο της ημέρας, καθώς οδηγούσα από το ΣΕΦ προς την Κάντζα, όπου με περίμεναν για τη νυχτερινή εκπομπή της Nova.Από το ραδιόφωνο έφταναν καλά μαντάτα. Ο Ολυμπιακός είχε στρογυλοκαθίσει στο χρυσοποίκιλτο μαξιλάρι της αυτοκρατορικής του εμφάνισης απέναντι στη Σιένα και ο Παναθηναϊκός έμοιαζε έτοιμος να αλώσει τη Βαρκελώνη.«Αυτή τη βραδιά θα τη θυμούνται ο Ιβκοβιτς και ο Ομπράντοβιτς για χρόνια», έλεγα μέσα μου. «Θα ανοίγουν κρασιά σε κάποιο εξοχικό σπίτι στο Ζλάτιμπορ και θα μιλούν για τη νύχτα που κατέκτησαν την Ευρώπη, 22 Μαρτίου του 2011».

Δεν ήταν γραφτό. Όταν έσβησαν τα φώτα της τελετής, χαμογελούσε μόνο ο Ίβκοβιτς. Ο Ομπράντοβιτς ήταν μελανός από τα νεύρα κι από το θυμό του. Ήξερε ότι άφησε να ξεγλιστρήσει από τα χέρια τα δικά του και των παικτών του η πιο μεγάλη ευκαιρία.Βγήκα από το αυτοκίνητο όταν το σκορ στο «Παλάου Μπλαουγράνα» ήταν 59-64. Μέχρι να φτάσω στο γραφείο, όπου παρακολουθούσε τον αγώνα μαγεμένος από το σκάκι της τακτικής ο Αργύρης Πεδουλάκης, η Μπαρτσελόνα είχε σκαρώσει σερί 11-0 και νικούσε με διαφορά 6 πόντων. Ένα τρίποντο του Μόρρις, ένα του Λάκοβιτς, ένα του Γκριμάου. Και δύο εύστοχες βολές, προϊόν αντιαθλητικού φάουλ από αυτά που κερδίζουν τα τελευταία χρόνια μόνο οι ισπανικές ομάδες, ειδικά η Μπαρτσελόνα, ειδικά στην έδρα της, ειδικά στα πλέι-οφ.

Στο φινάλε, φρόντισαν οι «γκρίζοι» να διαλύσουν τα νεύρα του καθολικώς διαμαρτυρόμενου Παναθηναϊκού. Τα φάουλ με τα οποία η πρωταθλήτρια Ευρώπης έγραψε με βολές του Βάθκεθ το 78-75 (στα 56’’) και το 80-77 (στα 24’’) ισοδυναμούσαν με ξεδιάντροπα χαμόγελα προς τους γηπεδούχους. Ποιος θα δει αλήθεια ένα φάιναλ-φορ με 3 ισπανικές ομάδες, κύριε Ρήγα μου;Ο Δημήτρης Διαμαντίδης απέφυγε να μιλήσει για αδικία. Ήξερε ότι ο Παναθηναϊκός μπορούσε να νικήσει και τους θεούς και τους δαίμονες. Το γνωρίζει πια και η Μπαρτσελόνα: δεν είναι τόσο αχτύπητη όσο πίστευαν οι απαισιόδοξοι Έλληνες. Στο παρκέ του πρώτου προημιτελικού, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς ξεγύμνωσε τον Τσάβι Πασκουάλ και τη μαθημένη να ποντάρει στο ένστικτο και στο ατομικό ταλέντο ομάδα του.

Ο Παναθηναϊκός «κέρδισε» τον αγώνα, και όμως τον έχασε. Δεν υπάρχουν στο μπάσκετ «ηθικοί νικητές», ούτε «νίκες στα σημεία». Από το 0-1, είναι πολύ δύσκολο να επιστρέψει ο πρωταθλητής Ελλάδας με τα ουκ ολίγα κενά και τα ακόμα περισσότερα αινίγματα. Εάν αποδειχθεί ικανός να το κάνει, σημαίνει ότι τον έχουμε υποτιμήσει ασυγχώρητα.Ο Ολυμπιακός έφτασε στο 1-0 με τρόπο βροντερό και ταυτόχρονα ριψοκίνδυνο. Τα νούμερα που συνοδεύουν τη νίκη του αγγίζουν τα όρια του απίστευτου. Διαφορά 48 πόντων, παρά έναν η μεγαλύτερη της ιστορίας του στα Ευρωκύπελλα. Ranking 123 έναντι -2 της Σιένα! «Τριπλ σκορ» σε δεύτερο ημίχρονο, 75-25. Δύο εύστοχα σουτ στα πρώτα 43 των Ιταλών. Δώδεκα παίκτες του Ολυμπιακού με συμμετοχή μικρότερη των 22 λεπτών. Και όλα αυτά χωρίς τους Τεόντοσιτς, Κέσελι, Βασιλόπουλο.

Ο κίνδυνος πηγάζει από τα