Οι δύο όψεις του νομίσματος…

Ο Γιώργος Τσακίρης γράφει στο gazzetta.gr για την πώληση του Νάτσο Σκόκο σε ομάδα του Αμπού Ντάμπι και τις συνέπειες που έχει για την ΑΕΚ η αποχώρησή του...   Η μεταγραφή του Νάτσο Σκόκο στην Αλ Αΐν είναι ένα θέμα που απασχολεί τούτες τις ημέρες τον ΑΕΚτσή, ο οποίος προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει στην ομάδα του, μια και αρκετοί (όχι όλοι) δεν είχαν συνειδητοποιήσει πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα σε οικονομικό επίπεδο στην «κιτρινόμαυρη» εταιρεία. Συγχωρέστε με που δεν κατάφερα να γράψω δυο λόγια νωρίτερα για το συγκεκριμένο θέμα, τότε που κι εσείς ήσασταν «ζεστοί» για να το κουβεντιάσουμε μέσα απ’ αυτόν τον χώρο μας, αλλά είχαμε πολλά… τρεξίματα τώρα τελευταία (δέκα μέρες και κάτι) με την Εξέδρα στην οποία εργαζόμουν και μου ήταν λίγο (έως πάρα πολύ) δύσκολο να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Ελπίζω να κατανοείτε την κατάσταση και με δικαιολογείτε για το γεγονός ότι άργησα να σας καταθέσω την άποψή μου και να ξεκινήσω κουβέντα για το θέμα του Νάτσο Σκόκο, το οποίο δεν είναι καθόλου απλό. Στο θέμα μας όμως. Θέλω να γράψω για την πώληση του Αργεντινού μεσοεπιθετικού στην ομάδα από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τις δύο (ίσως και παραπάνω για άλλους) όψεις του… νομίσματος. Αρχικά οφείλουμε όλοι να αναγνωρίσουμε πως η διοίκηση της ομάδας και ο Σταύρος Αδαμίδης στο κομμάτι που αφορά την οικονομική πολιτική που οφείλει να εφαρμοστεί στην ΠΑΕ δεν έχουν πει ψέματα. Με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο έχουν επικοινωνήσει από τα Σπάτα πως η «κιτρινόμαυρη» εταιρεία είναι σε… ΔΝΤ! Κάτι που σημαίνει πως απαιτείται λιτότητα, κινήσεις που θα αποφέρουν έσοδα σε δύσκολους καιρούς και μάζεμα του μπάτζετ όσο περισσότερο γίνεται, προκειμένου η ομάδα να αντεπεξέλθει και να εξακολουθεί να υφίσταται. Ναι, δεν το γράφω για να περάσει η ώρα. Είναι θέμα επιβίωσης της ΠΑΕ ΑΕΚ πλέον το… ΔΝΤ. Κι όταν το έγραφα από τούτο το χώρο τότε, την εποχή της εξασφάλισης της αδειοδότησης, κάποιοι με λέγατε «κινδυνολόγο» και μάλιστα αναίτια. Είναι η στιγμή να αντιμετωπίσει ο κάθε ΑΕΚτσής την κατάσταση ως έχει και όχι όπως θα ήθελε να ήταν στο μυαλό του. Η πρόθεση της ΠΑΕ ΑΕΚ να πουλήσει τον Νάτσο Σκόκο για να συγκεντρώσει χρήματα ήταν με απλά ελληνικά ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ! Και νομίζω πως ακόμη και τη στιγμή της ανανέωσής του στη διάρκεια της σεζόν που ολοκληρώθηκε, επί της ουσίας όλοι γνωρίζαμε πως το καλοκαίρι στα Σπάτα θα τον… στόλιζαν, θα του έβαζαν και έναν ωραίο φιόγκο και έπειτα θα τον τοποθετούσαν στη βιτρίνα για να τον πουλήσουν. Κι αυτό διότι είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ στη διοίκηση να το κάνουν. Από την πλευρά μου οφείλω να αναγνωρίσω την κίνηση του Σταύρου Αδαμίδη και να επικροτήσω την απόφαση πώλησης του Αργεντινού μεσοεπιθετικού. Μπορεί κάποιοι που είναι της άποψης ότι η ομάδα γίνεται όλο και χειρότερη χάνοντας τους καλύτερούς της ποδοσφαιριστές να απορούν με αυτό που γράφω, αλλά τουλάχιστον με γνωρίζετε όλοι και θαρρώ ότι αντιλαμβανόμαστε πως δεν είμαι από εκείνους που (ό,τι κι αν κάνει) αποθεώνουν τον 37χρονο πρόεδρο της ΑΕΚ. Ωστόσο πρέπει (θα ήταν αλητεία εκ μέρους αν δεν…) να αναγνωρίζουμε