Νίκος Νιόμπλιας – Ο Θεός Του Κεραυνού

Ποιος είδες τον Νιόμπλιας και δεν τόνε φοβήθηκε; Ποιος; Να εσηκώσει το χέριον να του το κόψω από την ρίζα.

Πω πω μάγκα μου πρέπει να λερώθηκε πολύ σωβρακίνα εκείθε στην Παιγιανία. Μπήκε λέει ο Νιόπλιεν, ή μάλλον σκαρφάλωσε σε μια μικρή σκάλα – από αυτές τις κούτσικες που σε ανεβάζουν όλο κι όλο μισό μέτρο από το πάτωμα και είναι παντελώς άχρηστες- στην Παιγιανία και άστραψε και βρόντηξε.

 

Δεν το λέω εγώ, τα εφημερίδια. Που πάντα με εξιτάρει σαν έκφραση. Το άστραψε και βρόντηξε λέω. Διατί μου θυμίζει το Χαμός στην Τσάηνα Τάουν, εκείνη το επικό φαντασιοκάτι του Κάρπεντερ, όπου ο Κέρτ Ράσελ τα βάζει με κάτι δαιμόνια, ένας εκ των οποίων όντως αστραπάει και βροντάει, επειδής ασούμε είναι λίγο αστραποδαίμονας και καβαλάει αστράπια,