Οι Σάκοτα, οι Σακέτι και οι άλλοι...

Ο ένας Σάκοτα είναι καταξιωμένος προπονητής. Ο άλλος Σάκοτα είναι ο πλέον χαρισματικός παίκτης της ομάδας. Οι δυο τους όμως δεν υπερασπίζονται απλώς τα ίδια χρώματα και τον Δικέφαλο. Είναι πατέρας και γιος. Ντράγκαν στον πάγκο, Ντούσαν στο παρκέ. Μπορεί να μην είναι τόσο συνηθισμένο να συνυπάρχουν σε μια ομάδα με ρόλους προπονητή και παίκτη, πατέρας και γιος, ωστόσο δεν είναι πρωτόγνωρο. Είναι δοκιμασμένο. Και στην Α1 και στην Ευρωλίγκα.

Στην Ελλάδα συνέβη (κανονικά) τελευταία φορά

τη σεζόν 1998-99, με τον Κώστα και τον Γιώργο Διαμαντόπουλο στου Παπάγου, που συνεργάστηκαν μέχρι και την 9η αγωνιστική. Βεβαίως, πατέρας και γιος συνυπήρξαν και στον Μακεδονικό της περιόδου 2002-03. Εκείνη τη χρονιά ο Σούλης Μαρκόπουλος έμεινε στην Κοζάνη μέχρι και την 11η αγωνιστική, αλλά σε αυτό το διάστημα δεν έδωσε χρόνο συμμετοχής στον Χάρη, ο οποίος αποδεσμεύτηκε λίγες εβδομάδες μετά το «διαζύγιο» της ομάδας με τον πατέρα του. Ανενεργός αγωνιστικά ήταν και ο 18χρονος Δημήτρης Γιαννάκης τη σεζόν 2003-04, με μία συμμετοχή των 3,5 λεπτών, στο Μαρούσι του Παναγιώτη Γιαννάκη, το οποίο ισοβάθμισε με τον Παναθηναϊκό στην 1η θέση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος.

Το φαινόμενο «πατέρα-γιου» όμως δεν συναντάται μόνο στο στην Ελλάδα. Στην Εθνική Ρωσίας συνυπάρχουν οι Βασίλι και Σεργκέι Καράσεφ, όπως το έκαναν και στην Τριούμφ Λιούμπερτσι Μόσχας από το 2010 έως το 2013, πριν δηλαδή ο μικρός φύγει για το NBA. Το διάστημα 1995-99 είχε συμβεί το ίδιο και με τους Πέσιτς στην Άλμπα Βερολίνου. Και σήμερα όμως ο πατέρας Σβέτισλαβ είναι προπονητής στην Μπάγερν Μονάχου και ο γιος Μάρκο είναι τζένεραλ μάνατζερ της ομάδας. Αλλά και στην Αρμάνι Μιλάνο, ο πατέρας του αρχηγού, Αλεσάντρο Τζεντίλε, ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού και προσωπικότητα του συλλόγου, Νάντο, μόλις ανέλαβε την επίβλεψη των ακαδημιών της ομάδας.

Πάντως, το πιο ζωντανό παράδειγμα «πατέρα-προπονητή» και «γιου-παίκτη» είναι αυτό της Σάσαρι. Πρόκειται για την εκπρόσωπο των Ιταλών στην Ευρωλίγκα και πρωτοπόρο της Serie A (4-1 νίκες). Μόλις προχθές, ο Μπράιαν Σακέτι υπέγραψε την επέκταση του συμβολαίου του έως το 2018 στην ομάδα του πατέρα του, Ρομέο Σακέτι. Μιλώντας για αυτήν τη συνύπαρξη ο γιος Σακέτι ισχυρίζεται πως δεν απολαμβάνει προνομιακής μεταχείρισης: «Θέλει περισσότερα. Πιστεύει πως μπορώ να κάνω περισσότερα. Πρέπει μετά την προπόνηση να κάθομαι στο γυμναστήριο, να πάω πρώτος και να φύγω τελευταίος από την προπόνηση, αλλά μου αρέσει αυτό γιατί κανείς δεν μπορεί να πει το παραμικρό».

Όπως εξηγεί ο πατέρας Σακέτι: «Είμαι τόσο επιθετικός μαζί του γιατί θέλω όλο και περισσότερα από αυτόν. Να δίνει περισσότερα από τους υπόλοιπους. Ίσως παίζει λιγότερο κάποιες φορές, αλλά το κάνω γιατί θέλω να βελτιωθεί πολύ. Να γίνεται κάθε μέρα καλύτερος στην προπόνηση. Προπονώ τον γιο μου περίπου έξι χρόνια, αλλά ποτέ του δεν ήρθε να μου πει κάτι απ όσα έχουν ειπωθεί στα αποδυτήρια με τους συμπαίκτες του. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό για μένα. Είναι γιος μου, αλλά είναι και παίκτης μου. Δεν θέλω να ξέρω τίποτα απ όσα συμβαίνουν στα αποδυτήρια, γιατί αυτό είναι το άβατο των παικτών». «Αυτός είναι ο πρώτος κανόνας. Ό,τι γίνεται στα αποδυτήρια, μένει εκεί. Δεν χρειάζεται να ξέρει τι λέγεται στα αποδυτήρια με τους άλλους παίκτες», συμπληρώνει ο Μπράιαν Σακέτι.