Οι «πρώτες» της ΑΕΚ που ξεχώρισαν

Από το καλοκαίρι του 2008 έως και πέρσι, κάθε «πρώτη» της ΑΕΚ έδειχνε πως ο μεγάλος αυτός σύλλογος, έκανε και ένα βήμα... πίσω. Τα διοικητικά, αλλά κυρίως τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η ΠΑΕ, έκαναν όλο και πιο «παγωμένες» τις πρώτες συγκεντρώσεις της ομάδας, για τη νέα σεζόν. Η φετινή χρονιά από μόνη της κρύβει το... ξεχωριστό. Την ιδιαιτερότητα πως δεν θα

βρει την Ένωση στα μεγάλα σαλόνια. Φτάσαμε 22 Ιουλίου για να δούμε για πρώτη φορά τους ποδοσφαιριστές να συγκεντρώνονται στα αποδυτήρια και να βγαίνουν στον αγωνιστικό χώρο, ώστε να προπονηθούν για πρώτη φορά. Είναι όμως και η πρώτη φορά, από το καλοκαίρι του 2007, όπου υπάρχει όραμα. Ενθουσιασμός. Πίστη. Ακόμα και αν εκείνες οι εποχές μοιάζουν τόσο μακρινές, αν και είναι μόλις 6 χρόνια πίσω, η παρουσία του Δημήτρη Μελισσανίδη στη διοίκηση, σημάνει από μόνη της την... αντεπίθεση.

Αύριο, Δευτέρα (22/7), η ΑΕΚ συγκεντρώνεται για πρώτη φορά στο προπονητικό κέντρο των Σπάτων και ξεκινάει και για αυτή η νέα σεζόν. Θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η αυριανή «πρώτη» μοιάζει με κάποια προηγούμενη, όμως κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι υπάρχουν κοινά σημεία με αυτή του 2004, όπου και τότε η Ένωση έκανε μία νέα αρχή. Το ρόστερ δεν είναι συμπληρωμένο. Ελλείψεις υπάρχουν ακόμα. Ωστόσο, παίκτες όπως ο Ανάκογλου, ο Ρόβας, ο Κορδέρο, ο Τσουμάγκας, αλλά και ο Μπρέσεβιτς, όπου έρχεται με τις καλύτερες συστάσεις, δείχνουν πως η φετινή χρονιά (και του χρόνου) θα είναι μία... παρένθεση για τη νέα εποχή που ξεκίνησε στην ΑΕΚ.

Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που κάποια «πρώτη» της ομάδας κρύβει ιδιαιτερότητες. Το aek365 θυμάται κάποιες ακόμα, της τελευταίας 20ετίας και τις καταγράφει.

«Ποδαρικό» στα Σπάτα

Μετά από πολλά χρόνια η ΑΕΚ δεν θα βγει για την «πρώτη» της, ούτε στο προπονητικό κέντρο των Θρακομακεδόνων, ούτε στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπως συνήθιζε, όσο το «σπίτι» της ήταν ακόμα... όρθιο. Το προπονητήριο των Σπάτων ανοίγει τις πύλες του, για να φιλοξενήσει την Ένωση, στην πρώτη της συγκέντρωση, με την ελπίδα πως κάτι νέο θα ξεκινούσε. Η εποχή λιτότητας είχε ήδη αρχίσει. Παίκτες που δεν ήσουν σίγουρος αν θα... βγουν και κανένας δεν μπορούσε να μιλήσει για πρωτάθλημα.

Η παρουσία του Μανόλο Χιμένεθ, λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου και της επιστροφής στους τίτλους, έστελνε κάποια αισιόδοξα μηνύματα. Από το ρόστερ είχαν αποχωρήσει παίκτες «κλειδιά» και όλο το «βάρος» είχε πέσει πάνω στις... κολώνες της ομάδας, Νίκο Λυμπερόπουλο και Τραϊανό Δέλλα, όπου σε συνδυασμό με τις μέχρι τότε προσθήκες, Κοντοέ Σιαλμά, Κάλα, Κάρλος, Μπέλεκ, η ΑΕΚ προσπαθούσε να δημιουργήσει ένα εκ νέου ανταγωνιστικό σύνολο.

Η πιο «παγωμένη» πρώτη της ΑΕΚ

Στις 2 Ιουλίου του 2008, πραγματοποιείται μία από τις πιο δύσκολες πρώτες συγκεντρώσεις της ομάδας, σε όλη της την ιστορία. Η πρωταθλήτρια γηπέδων Ένωση, αλλά και η ομάδα που απογοήτευσε λίγες μέρες αργότερα στα πλέι οφ, ξεκινάει την προετοιμασία της ενόψει της νέας περιόδου. Ο κόσμος «παγωμένος» όσο ποτέ άλλοτε, ενώ ο Γιώργος Δώνης... αποφασίζει να κάνει ακόμα χειρότερο το κλίμα. Κρατάει κλειστές της πόρτες για τον κόσμο, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά.

Και αν οι νέοι παίκτες (Σκόκο, Σάχα, Ρίκκα ήταν οι μόνοι που είχαν υπογράψει μέχρι τότε) δεν γνωρίζουν τι εστί... Ενωσίτες, οι παλιοί ήξεραν καλά, αφού έναν χρόνο πριν, είχαν δει με τα μάτια τους τον παροξυσμό που είχε φέρει μαζί του ο Ριβάλντο. Και βέβαια, ένα ακόμα στοιχείο που θα απουσιάσει μαζί με τον κόσμο, είναι ο ενθουσιασμός του. Αυτός που για τέσσερις συνεχόμενες χρονιές, έκανε θαύματα. Την πρώτη, έφερε την ΑΕΚ, ένα σκαλί πριν την κορυφή. Την δεύτερη και την τρίτη, την έβγαλε Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ έναν χρόνο πριν την ανέδειξαν πρωταθλήτρια εντός γηπέδου

Πάρτι τίτλου στους Θρακομακεδόνες

Θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη όλων η συγκεκριμένη «πρώτη». Ο ερχομός του Ριβάλντο και του Αρουαμπαρένα, ήταν από μόνο του ένα σημαντικό κίνητρο για να φτάσουν στους Θρακομακεδόνες περισσότεροι από 5000 τρελαμένοι Ενωσίτες, για να πανηγυρίσουν το... πρωτάθλημα, πριν καν η ομάδα βγει στο γήπεδο. Ο κόσμος είχε αρχίσει να φτάνει στο προπονητήριο της ομάδας, δύο ώρες πριν από την προγραμματισμένη έναρξη της προπόνησης, η οποία έγινε κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας.

Ο πήχης είχε ανέβει ψηλά. Οι εμφανίσεις της περασμένης περιόδου στο Τσάμπιονς Λιγκ, το «μπαμ» με τον Ριβάλντο, αλλά και οι υπόλοιπες «δυνατές» μεταγραφές που έγιναν εκείνο το καλοκαίρι, ανέβασαν τις προσδοκίες στα ύψη. Οι 25.435 κάρτες διαρκείας, που πουλήθηκαν σε λιγότερο από δύο μήνες, εξακολουθούν να αποτελούν ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα. Η συνέχεια γνωστή. Η ΑΕΚ κατέκτησε το πρωτάθλημα και ο Ολυμπιακός της το «έκλεψε» στα χαρτιά.

Η νέα αρχή με τον Ντέμη

Η ΑΕΚ αλλάζει σελίδα στην ιστορία της και με «μπροστάρη» τον Ντέμη Νικολαΐδη και για πρώτη φορά με ένα πολυμετοχικό σχήμα στην διοίκησή της, προσπαθεί να κάνει μία νέα αρχή. Σε διάστημα ενός μήνα, μαζί με τον Φερνάντο Σάντος, ο Νικολαΐδης προσπαθεί να δημιουργήσει τη «νέα» ΑΕΚ. Η προετοιμασία έχει αργήσει να ξεκινήσει λόγω των διοικητικών αλλαγών αλλά και των Ολυμπιακών Αγώνων (το πρωτάθλημα άργησε να ξεκινήσει). Χαρακτηριστικό είναι πως η πρώτη συγκέντρωση έγινε σαν σήμερα, το 2004.

Παίκτες όπως ο Λυμπερόπουλος και ο Κατσουράνης δέχτηκαν να παραμείνουν στην ομάδα, ενώ οι μεταγραφές που έγιναν (Καμπάνταης, Μπούρμπος, Κρασσάς, Αλβες, Ασουνσάο, Σοάρες, Κόντης, Τζιωρτζιόπουλος), στηρίχθηκαν από τον κόσμο της ΑΕΚ, ακόμα και αν δεν ήταν πρωτοκλασάτα ονόματα. Κανείς δεν πίστευε στο πρωτάθλημα, όμως, από την πρώτη κιόλας μέρα, το νέο εγχείρημα του Νικολαΐδη αγκαλιάστηκε από τους Ενωσίτες. Ο ενθουσιασμός ήταν έκδηλος και το αποτέλεσμα αυτού, 17.500 διαρκείας. Ιστορικό ρεκόρ για την ομάδα, που έφυγε από τα Λιόσια γιατί απλά... δεν την χώραγαν.

Η «πρώτη» χωρίς τον Μπάγεβιτς

Το καλοκαίρι του 1996 η «πρώτη» συγκέντρωση θα γίνει στη Νέα Φιλαδέλφεια παρουσία 1000 και πλέον οπαδών της ΑΕΚ. Η ιδιαιτερότητα; Μετά από χρόνια στον πάγκο δεν καθόταν ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, αλλά ο μέχρι τότε συνεργάτης του, Πέτρος Ραβούσης. Το διάστημα που είχε μεσολαβήσει από το τέλος του περσινού πρωταθλήματος, μέχρι την συγκέντρωση στο «Νίκος Γκούμας» ήταν δύσκολο. Παρόλα αυτά οι Ενωσίτες ήταν και πάλι «παρών». Η έλευση του Ντέμη Νικολαΐδη είχε σπείρει τον ενθουσιασμό και η ΑΕΚ έμπαινε σε μία νέα εποχή, έχοντας κατά τεκμήριο, την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα.