Καράμπουλας: «Δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρει η ΑΕΚ...»

«Ξέρουμε πού έχουμε έρθει, ξέρουμε τι θέλουμε και προπονούμαστε κάθε μέρα ώστε να το καταφέρουμε», δηλώνει μέσω του aek365 o Βαγγέλης Καράμπουλας, προσκαλώντας στο γήπεδο όσους φίλους της ΑΕΚ αγχώνονται για το αν θα πετύχει η ομάδα το στόχο της ολικής επαναφοράς. Ο περσινός ΜVP της κατηγορίας δίνει τις δικές του εξηγήσεις για τις ιδιαιτερότητες του πρωταθλήματος και τους προσωρινούς «ανταγωνιστές», μιλά για το ζήτημα με την έδρα, προτρέπει τα

νέα παιδιά της ομάδας να μην «κλωτσήσουν» την ευκαιρία που τους δίνεται, θυμάται τη «Βασίλισσα» που έχει αντιμετωπίσει ως αντίπαλος σε διάφορες φάσεις της και περιμένει τη στιγμή που θα φορέσει τη φανέλα της και στη μεγάλη κατηγορία.

Το 2013 ήταν τελικά μια καλή χρονιά για σένα...

Σε προσωπικό επίπεδο, ήταν μια από τις καλύτερες χρονιές της ζωής μου, γιατί ήρθε η γέννηση της κόρης μου τον Αύγουστο και γιατί είχαμε υγεία, εγώ και όλη η οικογένειά μου. Στο αγωνιστικό κομμάτι πετύχαμε τον στόχο μας με την πρώην ομάδα μου (άνοδος στην Α1 με τη Νέα Κηφισιά) και ήρθε η μεταγραφή μου στην ΑΕΚ. Σε αυτό το πρώτο μισό της σεζόν είμαστε πρώτοι, είμαστε εντός του στόχου μας και ευελπιστώ του χρόνου σε μια παρόμοια συνέντευξη να είμαι το ίδιο καλά όπως τώρα.

Για την ΑΕΚ, πάντως, πέραν όλων των άλλων, ήταν και η χρονιά που έχασε τον εμβληματικό της αρχηγό...

Η συγκεκριμένη απώλεια αγγίζει όχι μόνο το σύλλογο, αλλά και ολόκληρο το ελληνικό μπάσκετ και γενικότερα όλο τον αθλητισμό μας. Γιατί ο Γιώργος Αμερικάνος δεν ήταν μόνο... μπάσκετ.

Αν έβλεπες έναν... αγχωμένο φίλο της ΑΕΚ, τι θα του έλεγες;

Θα του έλεγα, «να έρχεσαι στο γήπεδο να μας βλέπεις...». Όσοι έχουν έρθει και μας έχουν παρακολουθήσει φέτος είδαν από εμάς σοβαρότητα και στα εκτός και στα εντός και σίγουρα αυτό το διώχνει το άγχος. Ξέρουμε πού έχουμε έρθει, ξέρουμε τι θέλουμε και προπονούμαστε κάθε μέρα ώστε να το καταφέρουμε.

Με δεδομένο ότι η πλειονότητα του κόσμου δεν έχει εικόνα από την ομάδα, εσύ πώς θα την σκιαγραφούσες;

Το πλεονεκτήμα της είναι ότι έχει έμπειρους παίκτες, που δεν τους νοιάζει να προβληθεί το «εγώ» τους, αλλά επειδή είναι «μεγάλα παιδιά» ξέρουν ότι η επιτυχία σε προσωπικό επίπεδο πρέπει να έρθει μέσα από τη συλλογική προσπάθεια. Για να έχω εγώ επιτυχία, θα πρέπει να ανέβει η ομάδα μου κατηγορία. Αν δεν ανέβει, και πρώτος σκόρερ να βγω στην κατηγορία, είναι αποτυχημένη χρονιά. Ξέρουμε τι θέλουμε, λοιπόν, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε υπάρξει πάλι συμπαίκτες, μπορώ να πω ότι είμαστε και φίλοι.

Με πόσους είχες ξαναπαίξει;

Με τον Πολυτάρχου, τον Φαλέκα, τον Δέσπο και δύο από τους μικρούς, τον Παναγιωταρά και τον Παπαδιονυσίου. Και τον «Γκίζο» τον ήξερα καλά. Γενικά, υπάρχει καλό κλίμα.

Ποια είναι η αδυναμία της ομάδας;

Δεν θέλω να ωραιοποιήσω καμία κατάσταση, αλλά ως τώρα δεν βλέπω κάτι ουσιαστικό...

Στους έμπειρους αναφέρθηκες, υπάρχουν όμως και νεαρά παιδιά στο ρόστερ. Μπορεί κάποιο από αυτά να σταδιοδρομήσει στην ΑΕΚ;

Το καλύτερο ταλέντο της Ελλάδας να φέρεις στην ομάδα και να πεις «στηρίζομαι πάνω του» δεν αρκεί, αν το πιστέψεις μόνο εσύ. Πρέπει το ίδιο το παιδί να βάλει το κεφάλι κάτω, να δουλέψει σκληρά, να γίνει πολύ καλύτερο από αυτό που είναι. Τα παιδιά που έχουμε στην ομάδα μας έχουν προσόντα για να παίξουν μπάσκετ υψηλού επιπέδου, αλλά τα προσόντα από μόνα τους δεν φτάνουν. Αν δουλέψουν σκληρά, θα παίξουν. Στο χέρι τους είναι να δικαιώσουν αυτούς που τους επέλεξαν, γιατί πρέπει να έχουν και στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι τους επέλεξαν για να εκπροσωπούν την ΑΕΚ. Αυτό είναι κάτι μεγάλο για την ηλικία τους, χωρίς να έχουν κάνει ούτε μισό πρωτάθλημα γεμάτο. Δεν υποβαθμίζω τα παιδιά, λόγω ηλικίας, είναι λογικό να μην έχουν κάνει γεμάτα πρωταθλήματα. Από αυτούς εξαρτάται όμως να αρπάξουν την ευκαιρία που τους προσφέρεται. Αν την «κλωτσήσουν», η ΑΕΚ θα συνεχίζει να παίζει και απλώς θα βρει άλλα παιδιά.

Την ΑΕΚ την έχεις αντιμετωπίσει με τον Σπόρτιγκ (2000), τον Μακεδονικό (2006), τον Πανελλήνιο (2008) και τον Ίκαρο (2010). Την έχεις πετύχει σε διάφορες αγωνιστικές φάσεις και σε διάφορες έδρες (ΟΑΚΑ, Γαλάτσι, Ελληνικό). Τι εικόνα είχες για αυτήν;

Την ΑΕΚ την αντιμετωπίζεις όπως τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Ιδίως όταν ήμουν στον Σπόρτιγκ, αλλά και όταν ήμουν στον Μακεδονικό, γιατί ακόμη ήταν ομάδα Ευρωλίγκας. Δεν γίνεται να την αντιμετωπίσεις αλλιώς. Βέβαια μετά πήρε την... κάτω βόλτα, οι διοικήσεις δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους με αποτέλεσμα να την αντιμετωπίσω και τη σεζόν που έπεσε κατηγορία, κάτι που σίγουρα ήταν μια «μαύρη μέρα» πρώτα για το μπάσκετ και μετά για την ΑΕΚ. Μιλάμε για την πρώτη ομάδα που έφερε ευρωπαϊκό τίτλο στην χώρα, αλλά ακόμη και μέχρι πρότινος ήταν η μοναδική, πέραν του Παναθηναϊκού, που είχε πάρει το πρωτάθλημα στην πιο σύγχρονη ιστορία.

Ως άνθρωπος του μπάσκετ, θεωρούσες προδιαγεγραμμένη την καθοδική πορεία και την πτώση της;

Δεν με εξέπληξε καθόλου, γιατί όταν φτιάχνεις ομάδα απλώς για να συντηρηθείς στην Α1, κάποια στιγμή δεν θα πετύχει το εγχείρημα, θα γίνουν λάθος συνδυασμοί και επιλογές σε προπονητές και παίκτες. Από τη στιγμή που η ΑΕΚ δεν έδινε λεφτά για να πρωταγωνιστεί, αυτομάτως έγινε το αντίθετο, είχε στόχο την σωτηρία και δυο -τρία στραβά αποτελέσματα την έφεραν προ τετελεσμένων γεγονότων.

Μιας και το λες, στραβά ή «στραβά»;

Εννοείς «περίεργα»; Εντάξει, δεν έχουμε στοιχεία, έχουμε ενδείξεις, όχι αποδείξεις. Καταλαβαίνω τι εννοείς. Καλώς ή κακώς, υπάρχουν αυτά στον χώρο και από την προσωπική μου διαδρομή μπορώ να πω ότι αυτά συμβαίνουν συχνά, αλλά όχι μόνο στην Ελλάδα. Πάντα υπάρχουν ομάδες που έχουν καλύτερη διαιτησία, που ελέγχουν τα πράγματα γενικότερα, μοιραία γίνεται και εδώ. Αυτό ήταν στενάχωρο για την ΑΕΚ, δεν την προστάτευσαν και έπεσε.

Η δική σου διάθεση πάντως είναι να ανέβεις και να παίξεις με την ΑΕΚ στην Α1, εξαντλώντας το διετές συμβόλαιο...

Γι' αυτό ήρθα στην ΑΕΚ. Προέχει να την βοηθήσω, όσο μπορώ, τώρα και σκοπός μου είναι να παίξω με αυτήν την μεγάλη -και υγιή πλέον- ομάδα στην Α1.

Περίπτωση να μην τα καταφέρετε, υπάρχει;

Για μένα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρει η ΑΕΚ. Ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει, αλλά αν στα τέσσερα παιχνίδια που απομένουν για να τελειώσει ο γύρος κάνουμε, στην χειρότερη των περιπτώσεων, το πολύ μέχρι μία ήττα, κλείνουμε με 11-2, έχοντας όλους τους συνδιεκδικητές στην έδρα μας στον β' γύρο, και γινόμαστε και τυπικά το φαβορί. Ξέρουμε τι μας περιμένει, δουλεύουμε για αυτό και θα τα καταφέρουμε.