Βενζινάδικο ή σταθμός διαστημικών λεωφορείων;

Όποιος έχει ταξιδέψει στις ιταλικές autostrade γνωρίζει καλά τη λαχτάρα μιας στάσης σ' ένα Autogrill ή κάποιο άλλο σταθμό ανεφοδιασμού. Ειδικά μέχρι πριν μια εικοσαετία, όταν ακόμη οι δικοί μας αντίστοιχοι σταθμοί προσέφεραν το ένα δέκατο μόνο των υπηρεσιών που πρόσφεραν οι ιταλικοί (και οι εθνικές μας οδοί απείχαν ακόμη παρασάγγας από αυτές των γειτόνων μας) οι Έλληνες που περνούσαν απέναντι με το καράβι και οδηγούσαν τ' αυτοκίνητά τους από το Πρίντεζι και την Ανκόνα μέχρι τη Βενετία ή το Μιλάνο, όταν γυρνούσαν πίσω στην πατρίδα και απαριθμούσαν τις εντυπώσεις τους, έβαζαν περίπου στην ίδια σειρά τα κανάλια και τις γόνδολες με τους δρόμους και τα βενζινάδικα. Η αλήθεια είναι όμως ότι πια πάλιωσαν κι αυτά. Γι' αυτό και αρχιτεκτονικό γραφείο Damilano Studio Architects προσπάθησε να δώσει μια νέα πνοή στον "θεσμό" με το κτήριο που σχεδίασε για την Gazoline στο Κούνεο του Πιεμόντε. Προσπαθώντας να δώσουν στον τσιμεντένιο όγκο τους μια αίσθηση κίνησης, σαν να είναι η εικόνα ενός αυτοκινήτου που κινείται με μεγάλη ταχύτητα και που το "πάγωσε" για ένα δευτερόλεπτο ο φωτογραφικός φακός, έχουν αποφύγει τις γωνίες κι έχουν καλύψει με τζάμι, χρωματιστό πολλές φορές, τις μεγαλύτερες επιφάνειες. Η ιδέα είναι ότι σε μια autostrada o σκοπός είναι το