Τα γούστα μας πάνω απ όλα

Σήμερα στη Τούμπα ζήσαμε ένα σκηνικό που πόνεσε όπως και να έχει. Αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά.

Παίρνοντας το αγωνιστικό κομμάτι, ο ΠΑΟΚ πλήρωσε ένα λάθος του Παναγιώτη Γλύκου στο 90΄και στη συνέχεια την αδυναμία του να διαχειριστεί ψυχολογικά το παιχνίδι.

Για τον Γλύκο, όπως έχω γράψει και στο παρελθόν, το περίμενα το λάθος απλά ήλπιζα πως δεν θα είναι σε τέτοιο παιχνίδι. Το παιδί δεν θα το κατηγορήσω, θεωρώ πως είναι πολύ καλός τερματοφύλακας και δεν

αξίζει να πληρώσει το μάρμαρο για καμία ανισσοροπία που βιώνει ο ΠΑΟΚ αυτή τη περίοδο.

Επίσης στο αγωνιστικό σκέλος, ο Μπόλονι των λίγων λύσεων ατύχησε να έχει δύο αναγκαστικές αλλαγές από το νωρίς. Και μάλιστα, οι Έτο και Φωτάκης, αντικαταστάθηκαν από τους Σνάουτσνερ και Μπαλάφα που είναι ξεκάθαρα λιγότερο δημιουργικοί. Το ότι δεν μπήκε ο Ίβιτς αντί του Μπαλάφα έχει λογική γιατί απλούστατα σε εκείνη τη φάση κάποιος έπρεπε να μαρκάρει. Και οι σημερινοί Γκαρσία και Λαζάρ μάλλον έπαιζαν με αναπνευστήρα.

Ο ΠΑΟΚ δεν είχε σθένος, δεν είχε λύσεις, δεν είχε τύχη. Το ότι προηγήθηκε ήταν συγκυριακό – και άδικο αφού ο Σάλπι είναι οφσάιντ – και ο κλεφτοπόλεμος που έπαιξε πληρώθηκε με πολύ άσχημο τρόπο.

Από εκεί και πέρα, διακρίνω πως έχει γίνει το άλφα και το ωμέγα των οπαδών μας η παρουσία σε έναν τελικό. Δύο μπούκες έχουν γίνει στη Τούμπα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, σε αγώνες κυπέλλου με ΑΕΚ και Ατρόμητο.

Αν για τον ΠΑΟΚ είναι κατόρθωμα το να παίξει έναν τελικό, μάλλον οι ίδιοι οι οπαδοί του τον μικραίνουν. Σίγουρα, όλοι γουστάρουμε τον χαβαλέ, οι πιο πιτσιρικάδες τα μπάχαλα, αλλά σίγουρα ο ΠΑΟΚ ως σύλλογος απαγορεύεται να μπει σε αυτό το τρυπάκι. Γίνεται πολύ μικρός.

Ένας τίτλος σίγουρα είναι κάτι πολύτιμο, αλλά το να φέρνω την καταστροφή επειδή μία κακή στιγμή ενός παίκτη άλλαξε την ιστορία ενός αγώνα, είναι αστείο. Και δείχνει και τη βασική αδυναμία της εποχής Ζαγοράκη. Ο ΠΑΟΚ είναι έρμαιο στις διαθέσεις του οποιουδήποτε για οποιονδήποτε λόγο. Και όταν μιλάμε για εσωτερικές διαμάχες, είναι οι χειρότερες.

Ο ΠΑΟΚ είναι έρμαιο στις ορέξεις του καθένα. Δεν έχει κάποιος λεφτά, θα μπει τσάμπα στο γήπεδο, θέλει κάποιος να πει τον καημό του θα βρει βήμα να τον ξεφτιλίσει. Θέλει κάποιος να μπει μέσα στα γραφεία και να τα σπάσει; Κανένα πρόβλημα, οι πόρτες είναι ανοιχτές. Θέλει κάποιος να κάνει δημόσιες σχέσεις μοιράζοντας φανέλες, περάστε κόσμε στις αποθήκες της ομάδας.

Αυτή τη στιγμή που γράφω, ο Ζαγοράκης με τους υπόλοιπους είναι στο σπίτι του και συζητάνε. Η κατάσταση δεν τραβάει άλλο γιατί χρειάζεται πυγμή απέναντι στην αρρώστια που έχουν προκαλέσει πολλά γεγονότα μαζί, αλλά κυρίως ο τρόπος που διοικείται ο ΠΑΟΚ. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, η έκπληξη θα είναι να μπορέσει η διοίκηση να αλλάξει προς το καλύτερο. Αλλά υπό αυτές τις συνθήκες, μάλλον κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα θελήσει να εμπλακεί με τον ΠΑΟΚ του «ο καθένας κάνει ότι γουστάρει»

Δεν ξέρω τι ξημερώνει αύριο και η αλήθεια είναι πως δεν πιστεύω σε πολλά. Έβλεπα ένα αγωνιστ