Πίστη στους δυνατούς λύτες!

Αυτές οι βραδιές στο ΟΑΚΑ σίγουρα δεν είναι από τις πιο αναμενόμενες, ωστόσο έχουν υπάρξει και στο παρελθόν (πέρσι με τη Λιέτουβος Ρίτας), οπότε «σηκώνουν» και πολλές μορφές ανάγνωσης.

Από τη μία ο Παναθηναϊκός έβαλε ένα σταυρόλεξο για πολύ δυνατούς λύτες, αναφορικά με τη συνέχεια του ΤΟΡ-16, από την άλλη ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και οι παίκτες του γνώρισαν ακόμη μια φορά τη μοναδική αγάπη και την αναγνώριση του κόσμου τους. Φτάνει αυτή

για να τους στείλει παρακάτω; Προσωπικά πιστεύω πως όταν τρως μια τέτοια σφαλιάρα στο σπίτι σου και γνωρίζεις την αποθέωση από το κοινό σου, τότε πας στην Τουρκία με γεμάτο ρεζερβουάρ για να πάρεις το αίμα σου πίσω. Εξάλλου, μια τέτοια ψήφο εμπιστοσύνης μονάχα ο Παναθηναϊκός χαίρει στην Ευρώπη.

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι οι «πράσινοι» φάνηκε πως από τη δεύτερη περίοδο, αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα. Η καλή επιθετική κυκλοφορία της Ούνιξ και το δολοφονικό ένστικτο του ασταμάτητου, στο ΟΑΚΑ, Ντόμερκαντ έστειλαν τα πρώτα δυσοίωνα μηνύματα. Εν συνεχεία ήρθε η θολούρα του Παναθηναϊκού σε όλους τους τομείς να βάλει «εμπόδιο» για τη συνέχεια. Η Ούνιξ συνέχισε να κάνει αυτό που ξέρει καλά, να δουλεύει δηλαδή σχεδόν όλη η ομάδα για να αξιοποιηθεί ο Βερεμένκο, ενώ όσες φορές και αν πήγε να γυρίσει το ματς, εμφανιζότανε ένας «δολοφόνος» να ψαλιδίσει τις ελπίδες (Λαϊντέι). Η άμυνα του «τριφυλλιού», ωστόσο, ήταν αυτή που επέτρεπε στους Ρώσους να κρατούν τα ηνία, καθώς ήταν πάντα ένα βήμα πίσω στις περιστροφές και ένα κλικ πιο αργή στις προσωπικές μάχες.

Εν κατακλείδι, ουδείς μπορεί να πει ότι χάθηκαν όλα στο ΟΑΚΑ. Απλά το ο Παναθηναϊκός απώλεσε το πλεονέκτημα του διπλού στο Μιλάνο και πλέον πάει στην Πόλη, χωρίς κανένα περιθώριο για απώλειες. Πρέπει να νικήσει για να ανακτήσει τα ηνία και να κάνει βήμα πρόκρισης. Γιατί κακά τα ψέματα σε ότι αφορά την πρωτιά η Ούνιξ Καζάν έχει πλέον τον πρώτο λόγο.