Ο Μπεν Τζόνσον έκανε την αρχή

Δύο ποδηλάτες έχασαν τους τίτλους τους σε δύο μέρες, αλλά ο πρώτος αθλητής από τον οποίο αφαιρέθηκε μετάλλιο ήταν το 1988 ο σπρίντερ Μπεν Τζόνσον.

Οι ποδηλάτες Κονταντόρ και Ούλριχ προστέθηκαν στην λίστα των ατιμασμένων και ουδείς ασχολείται, μόνο που πριν 30 χρόνια και πλέον τα ονόματα ήταν τόσο ηχηρά που ακόμα σοκάρουν.

Ο Μπεν Τζόνσον με εκείνο το «απογειωμένο» 9.79 το 1988 αποθεώθηκε στους Ολυμπιακούς Σεούλ και μέσα σε λίγο καιρό κατακρημνίστηκε με την αποκάλυψη ότι ήταν ντοπαρισμένος.

Ο Καναδός σπρίντερ ήταν το πρώτο

τεράστιο σοκ στον παγκόσμιο αθλητισμό σε ένα άθλημα που συγκεντρώνει τα βλέμματα και σε ένα ιδιαίτερο αγώνισμα τα 100μ. Ντοπαρισμένοι, έκτοτε, βρέθηκαν πολλοί πρωταθλητές, αλλά ο Τζόνσον ήταν αυτός που πλήγωσε περισσότερο τον κόσμο και δεν τον ξέχασε κανείς.

Αδιάφορο αν ο Τιμ Μοντγκόμερι ήταν θετικός ή ύποπτος, απογητευτικό ότι ήταν απατεώνισσα η Μάριον Τζόουνς, αλλά…

Εκείνος είχε κάνει το 9.79 και θα ήταν ο μεγαλύτερος άθλος όλων των εποχών η νίκη του επί του Καρλ Λιούις, αν δεν ακολουθούσαν οι αποκαλύψεις της ντροπής.

Η στανοζολόλη ήταν το φαρμάκι του και ο νέος τίτλος του έγινε από «ρέκορντμαν ταχύτητας», ο «πρώτος χρυσός ολυμπιονίκης που χάνει το μετάλλιό του λόγω ντόπινγκ».

Τι έκανε έκτοτε;

Το παράπτωμα του κόστισε και τον τίτλο στο παγκόσμιο της Ρώμης το 1987, όπου είχε κάνει πάλι παγκόσμιο ρεκόρ με 9.83. Το 9.92 του Λιούις πήρε τη θέση του στην κορυφή των επιδόσεων για 3 χρόνια.

Ο Τζόνσον εξέτισε ποινή 2 ετών και προκρίθηκε στην Βαρκελώνη το 1992, όπου έμεινε τελευταίος στον 2ο ημιτελικό -ανακουφίζοντας και την ΔΟΕ.

Αγωνίστηκε για τελευταία φορά το 1993. Και μετά ξεκίνησε προπονητική καριέρα. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 ήταν προσωπικός τρέινερ του Ντιέγκο Μαραντόνα, μετά δούλεψε 90 μέρες με τον Λίβυο ηγέτη Καντάφι πάλι ως γυμναστής. Το 2010 έγραψε την αυτοβιογραφία του «Seoul to Soul'» όπου προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις «αποκαλύπτοντας» πως ένας μυστήριος άνθρωπος του έβαλε κάτι στο νερό…

Εν ολίγοις, ο μεγάλος και τρανός Μπεν Τζόνσον βρέθηκε στο «μηδέν» λόγω ντόπινγκ, τότε που ούτε Αθλητικά Δικαστήρια υπήρχαν, ούτε καταστατικά της WADA. Αλλά η κοινωνία δεν ξεχνούσε εύκολα.