Να πείσουν ότι δίκαια τους στήριξαν

Το πρόγραμμα των πλέι-οφ έρχεται να συμπληρώσει την εικόνα του φαβορί με την οποία μπαίνει ο Παναθηναϊκός σ’ αυτά. Εν ολίγοις, με μια νίκη στην πρώτη αγωνιστική επί του Ατρομήτου, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να επαναλάβει αγωνιστική αυτοκτονία σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι στο πρωτάθλημα, για να χάσει την θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Το έχουμε ξαναπεί ότι έχει σημασία ακόμα και

στη κατάσταση που βρίσκεται τώρα ο Παναθηναϊκός, να κάνει ότι μπορεί για να κατακτήσει αυτή την προνομιούχα θέση. Αν κάποιος πιστεύει ότι δεν έχει σημασία, δικαίωμά του, αλλά προπονητής και παίκτες δεν δικαιούνται και δεν μπορούν να σκέφτονται έτσι.

Το θέμα λοιπόν από δω και πέρα είναι το πρόσωπο που θα δείξει ο Παναθηναϊκός στα συγκεκριμένα παιχνίδια. Κι όχι μόνο για τις εντυπώσεις. Αλλά και για την ουσία.
Καθώς για μένα, υπάρχει ουσία. Υπάρχει ουσία, όπως υπάρχει πάντα ζωντανή και η ελπίδα ότι τελικά θα βρεθεί λύση για τον σύλλογο. Κι όταν εννοώ λύση δεν μιλάω για λύσεις εκτόξευσης και τέτοια. Αυτά την δεδομένη στιγμή, μόνο αεριτζής ή απατεώνας μπορεί να λέει για τον Παναθηναϊκό.

Για μένα λύση αυτή την στιγμή, είναι να ανακοπεί ο κατήφορος και να αρχίσει ο σύλλογος να μπαίνει σε μια τροχιά εξυγίανσης. Εξυγίανσης σε κάθε επίπεδο. Από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Κι από την Παιανία μέχρι την εξέδρα.

Το παν είναι να αποκτήσει λιγάκι υγεία επιτέλους αυτός ο σύλλογος. Να μπορέσει να γίνεται διάλογος με φόντο την ομάδα και τον σύλλογο και όχι το τι θέλει η στρατιά του κάθε μετόχου ή… αφανούς παράγοντα. Να αρχίσει επιτέλους να βρίσκει και να αναδεικνύει ποδοσφαιριστές. Να ξαναγίνει το γήπεδο χώρος συνάντησης και έκφρασης συναισθημάτων της πλατιάς πλειοψηφίας του κόσμου και όχι πεδίο τραμπουτκισμών και ασχήμιας του οποιουδήποτε θεωρεί ότι έχει το γήπεδο και την ομάδα στο… τσεπάκι του.
Αυτή αντικειμενικά είναι η μόνη πορεία που μπορεί να βγάλει τον Παναθηναϊκό ρεαλιστικά από το τέλμα.

Κι αυστηρή προυπόθεση για να γίνει αυτό, είναι να φύγει από το προσκήνιο της Παναθηναϊκής καθημερινότητας, οτιδήποτε αποτελεί εμπόδιο και με οποιοδήποτε τρόπο σε να δρομολογηθεί μια λύση.

Από κει και πέρα και επειδή αυτά έτσι κι αλλιώς θα αποτελέσουν ουσιαστικά το αντικείμενο των διεργασιών και των συζητήσεων των επόμενων ημερών, να επιστρέψουμε σ αυτό με το οποίο ξεκινήσαμε.

Στο αγωνιστικό δηλαδή κομμάτι της ιστορίας. Και στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού στην διαδικασία τρων πλέι-οφ.

Το ξέρετε και θα το επαναλάβω. Διαφωνώ γενικά μ’ αυτό το κλίμα ευχαρίστησης και αποθέωσης που υπάρχει τον τελευταίο καιρό για Φερέϊρα και παίκτες, με αφορμή τις εμφανίσεις και τα αποτελέσματα των τελευταίων αγωνιστικών. Νομίζω ότι δεν αντανακλά την συνολική παρουσία τους φέτος και κυρίως την διάρκεια και το πάθος με το οποίο έδωσαν μέχρι την τελευταία στιγμή την μάχη για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Εκεί υπάρχει ένα ερωτηματικό, για το τι έγινε τελικά στον κρίσιμο μήνα και έσβησαν κυριολεκτικά τα φώτα με Λεβαδειακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και ΟΣΦΠ. Γι’ αυ