Με σκηνές… από το επόμενο επεισόδιο

Επειδή κουράστηκα (με… αμφότερα τα ζητήματα) δύο πράγματα έχω να πω.

1. Ευτυχώς που τα επεισόδια του σίριαλ «πρίγκιπας» φτάνουν στο «σκηνές από το επόμενο» το βραδάκι των Παρασκευών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν τρέχουμε όλο το Σαββατοκύριακο για να βρούμε άκρη, αλλά κοιμόμαστε χωρίς (και) αυτό το άγχος. Άντε να δούμε από Δευτέρα, λοιπόν, τα σπουδαία.

2. Φυσικά είχε και ματς χθες, έτσι; Το θυμίζω, διότι γενικώς το κλίμα δεν προσφέρεται και για μπάλα (με όλα όσα συμβαίνουν σε πολύ σοβαρότερα ζητήματα απ’ αυτήν στη ζωή μας) και ειδικότερα σε ό,τι αφορά την ομάδα, πρωτοσέλιδο που να αφορά

το αγωνιστικό αυτό καθαυτό… ούτε θυμάμαι πόσον καιρό έχει να εμφανιστεί. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα οδηγήσει σε δυσάρεστη έκπληξη αυτό…

Υ.Γ. (Μακρύ…): Ενδιαφέρων διάλογος έγινε για τον Κασκαντέρ της Παρασκευής. Όχι χωρίς φαινομενικώς πειστικά επιχειρήματα. Αλλά όχι και με κάποιο που με έπεισε. Άλλωστε, τα πιο σοβαρά απ’ αυτά γύρω από δύο παραδοχές περιστρέφονταν: ότι ουδείς (ΠΑΜΕ ή όχι) δικαιούται να υποκαθιστά τις αρχές. Και ότι, οι κουκουλοφόροι δεν ξεκίνησαν το ντου τους κατά των διαδηλωτών, αλλά κατά του Κοινοβουλίου και συνεπώς ό,τι «περιφρουρήθηκε» δεν ήταν η πορεία, αλλά το «κατεστημένο».

Επαναλαμβάνω: δεν με πείθει κάτι απ’ τα δύο. Φυσικά και ουδείς δικαιούται να υποκαθιστά τις αρχές, αλλά αυτό (πρέπει να) συμβαίνει όταν οι αρχές είναι παρούσες και κάνουν τη δουλειά τους όπως πρέπει. Κι αν πιστεύει κανείς ότι αυτό συμβαίνει (ειδικά σ’ αυτό το τρίπτυχο, διαδηλώσεων-αστυνομίας-κουκουλοφόρων) τα τελευταία χρόνια, τι να πω; Πρέπει να πιστεύει και στον Αϊ Βασίλη τότε…

Όσο για το δεύτερο –και επειδή η υποκρισία είναι που, βασικά, μας έχει φέρει εδώ που μας έχει φέρει- να είμαστε ρεαλιστές, παρακαλώ. Εάν σε άλλα πράγματα το μισό «παιχνίδι» είναι το επικοινωνιακό, σ’ αυτό το ζήτημα, των ΕΙΡΗΝΙΚΩΝ πορειών από ανθρώπους που έχουν κάτι δίκαιο και σοβαρό να διεκδικήσουν, φτάνει να γίνεται το 99%!

Εκατό, διακόσιες, τριακόσιες χιλιάδες άνθρωποι να μαζευτούν, η τηλεόραση δείχνει τους 100, 200, 300 που τα σπάνε ασυλλόγιστα. Τι μένει; Κάτι όχι καλό για την ΟΥΣΙΑ της συγκέντρωσης, με την οποία, βολικότατα (όταν γίνεται τηλεοπτικώς εντυπωσιακό μπάχαλο), ουδείς ασχολείται.

Συνεπώς, 100% ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ της πορείας ήταν το γεγονός ότι ένα μέρος των διαδηλωτών αποφάσισε αυτή τη φορά να ΜΗΝ κλέψουν την παράσταση οι κουκουλοφόροι. Διότι, τώρα, και πάλι δεν έκλεψε την παράσταση η ουσία της πορείας, όμως αυτό που συνέβη έβαλε σε κάποιου είδους προβληματισμό τους, συνήθως, απαθείς και λάτρεις του μασημένου φαγητού τηλεθεατές. Και, ευτυχώς, ΔΕΝ ήταν προβληματισμός του είδους: «σιγά μην ξανακατέβω εγώ σε πορεία στη ζωή μου, αφού ό,τι θέλουν κάνουν 200 άσχετοι με το ζήτημα»...

Και περαιτέρω διάλογος δεκτός λοιπόν (όπως πάντα, στο [email protected]) αλλά δύσκολα θα πειστώ σε επίπεδο πέραν του αυτονόητου, που αποτελεί και δική μου άποψη: Ό,τι δηλαδή, σε επίπεδο αρχών και κοινής λογικής, ασφαλώς και ό,τι καλύτερο θα ήταν να κάνει ο καθένας αρμόδ