«Μάγος» ο Σουμπίνιο, παλικάρι ο Λεβαδειακός!

Πραγματοποιώντας την καλύτερη φετινή εντός έδρας εμφάνισή του, ο Λεβαδειακός επικράτησε 2-0 του Παναιτωλικού με σκόρερ τον Σουμπίνιο, τον έβαλε από κάτω στη βαθμολογία και απέκτησε το πάνω χέρι στη μάχη της επιβίωσης και ψυχολογικό αβαντάζ ενόψει της κυριακάτικης «ρεβάνς».

Η φράσε κλισέ που χρησιμοποιείται στην Ελλάδα όταν πια μπαίνουμε στην τελική στροφή του πρωταθλήματος, έβρισκε τέλεια εφαρμογή στη σημερινή αναμέτρηση. «Πρόωρος τελικός» ήταν ο αγώνας ανάμεσα στον Λεβαδειακό και τον

Παναιτωλικό, καθώς όποιος από τους δύο κατακτούσε τους βαθμούς, θα αύξανε αυτομάτως τις ελπίδες παραμονής του στη Super League. Ειδικά για τους Αγρινιώτες, το ματς ήταν εξαιρετικά κρίσιμο. Τόσο γιατί ήταν μόλις στο +2 από τους αντιπάλους τους με δύο αγώνες περισσότερους, όσο και επειδή το άγχος και η πίεση έχουν αυξηθεί κατά πολύ το τελευταίο διάστημα, λόγω της αδυναμίας κατάκτησης μιας νίκης από τις 11 του περασμένου Δεκέμβρη και το ματς με τον ΟΦΗ.

Η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου, βέβαια, φανέρωσε ότι ο Λεβαδειακός ήταν αυτός που πήρε πιο σοβαρά το παιχνίδι ή που τέλος πάντων ήταν πιο σωστά διαβασμένος. Οι Βοιωτοί, οι οποίοι είχαν κόντρα αέρα (και τι αέρα…) σκόραραν στο 10’ με τον Σουμπίνιο έπειτα από ασίστ του Ναπολεόνι, έχασαν μία κλασική ευκαιρία με τον Βραζιλιάνο να αστοχεί με κεφαλιά αν και αφύλαχτος (27’) και δημιούργησαν μια-δυο ακόμα ευκαιρίες έχοντας βάλει τη μπάλα κάτω και εκμεταλλευόμενοι τα πολλά και σοβαρά αμυντικά προβλήματα του Παναιτωλικού (το πείραμα με Μητρόπουλο στόπερ δεν πέτυχε). Στο ίδιο διάστημα, οι παίκτες του Τάκη Λεμονή είχαν μόνο δύο καλές στιγμές, καμία εκ των οποίων δεν προήλθε από οργανωμένη προσπάθεια.

Στο 2’, ο Χαριστέας είδε τον Κυριακίδη έξω από τα καρέ του και επιχείρησε να τον κρεμάσει από μακριά (ελάχιστα άουτ η μπάλα), ενώ στο 34’, ο Κούσας έκανε το γύρισμα έπειτα από εκτέλεση κόρνερ του Θεοδωρίδη, αλλά για κακή του τύχη, ο Μουλόπουλος ήταν σε επίκαιρη θέση και έδιωξε τη μπάλα πριν περάσει την τελική γραμμή. Γενικότερα, οι γηπεδούχοι είχαν πολύ καλύτερη ανάπτυξη, έπαιξαν πιο ορθολογικά και δικαίως απέσπασαν σε πολλές περιπτώσεις τα μπράβο του Παράσχου, την ώρα που ο Λεμονής στριφογυρνούσε στον πάγκο και προβληματιζόταν για το πώς θα μπορούσε να αλλάξει την εικόνα του νωθρού και ασύνδετου Παναιτωλικού.

Παραλίγο αυτόχειρας

Θα περίμενε κανείς τον Παναιτωλικό να επιχειρεί στο δεύτερο ημίχρονο αντεπίθεση διαρκείας αρχικά για να φτάσει στην ισοφάριση και εν συνεχεία για να διεκδικήσει το τρίποντο. Αμ δε… Με εξαίρεση ένα σουτ του Χαριστέα στο 58’ το οποίο απέκρουσε εντυπωσιακά ο Κυριακίδης κρατώντας το 1-0, οι φιλοξενούμενοι δεν έκαναν το παραμικρό. Ισα ίσα που έχασαν τα… αυγά και τα πασχάλια από τους ψυχωμένους παίκτες του Λεβαδειακού. Ο Σουμπίνιο είχε φοβερή έμπνευση στο 53’ και πλάσαρε τον Τσενάμο από το κέντρο του γηπέδου για να δει τη μπάλα να σταματά στο οριζόντιο δοκάρι, ενώ σε διάστημα τριών λεπτών, οι γηπεδούχοι έχασαν ισάριθμες ευκαιρίες για να καθαρίσουν το ματς. Αν δεν κατάφερναν να κατακτή