Κομμάτια της «χρυσής» ιστορίας

Η ιστορία του Ολυμπιακού είναι μεγάλη και μέσα της περιλαμβάνει σπουδαίες στιγμές και πολλούς καλούς ποδοσφαιριστές. Το Onsports... σπάει αυτήν την ιστορία σε περιόδους, παραθέτει τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές των «ερυθρόλευκων», καλές ή κακές, και βγάζει την καλύτερη 11άδα ανά 10ετία.

Όσο κι αν προσπαθήσαμε να καταλήξουμε στην καλύτερη 11άδα του Ολυμπιακού

όλων των εποχών, κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό. Όχι μόνο γιατί από τους «ερυθρόλευκους» έχουν περάσει πολλοί και καλοί ποδοσφαιριστές, αλλά και επειδή οι εποχές αλλάζουν.

Προπολεμική εποχή

Πριν από ακριβώς 86 χρόνια, στις 10 Μαρτίου 1925, η ιδέα του Ολυμπιακού πήρε σάρκα και οστά από μια παρέα ανθρώπων, με μπροστάρηδες τους Νότη Καμπέρο και Μιχάλη Μανούσκο.

Χρειάστηκε να περάσουν κάποια χρόνια μέχρι οι «ερυθρόλευκοι» να φτάσουν στην πρώτη κατάκτηση τίτλου το 1931. Ακολούθησαν άλλα 5, ο Ολυμπιακός είχε πάρει φόρα, αλλά ήρθε ο πόλεμος και η διακοπή των πρωταθλημάτων.

Θρυλική είχε μείνει τότε η... 5άδα των αδερφών Ανδριανόπουλου, ωστόσο ο Ολυμπιακός είχε και άλλους καλούς παίκτες, όπως οι Ράγκος, Βάζος, Συμεωνίδης, Δεπούντης, Γραμματικόπουλος, Κουράντης, Χρυσαφόπουλος, Μαλέβρης και Αναματερός, οι οποίοι βοήθησαν τον έφηβο να κάνει τα πρώτα του βήματα.

Δεκαετία '50

Ίσως η πιο σημαντική 10ετία στην ιστορία του Ολυμπιακού, αφού τότε βγήκε και το προσωνύμιο «Θρύλος». Η ομάδα του Πειραιά σε αυτή τη 10ετία δεν έμεινε ούτε μια χρονιά χωρίς τίτλο. Πήρε 7 πρωταθλήματα, εκ των οποίων τα έξι συνεχόμενα και 7 Κύπελλα. Σε αυτό βοήθησαν και τα αδέρφια Χέλμη, ο Βαγγέλης και ο Γιάννης, οι οποίοι ήταν προπονητές στο μεγαλύτερο διάστημα της 10ετίας.

Καλύτερη 11άδα: Θεοδωρίδης, Μουράτης, Σούλης, Ρωσίδης, Κοτρίδης, Πολυχρονίου, Δρόσος, Μπέμπης, Υφαντής, Ιωάννου, Δαρίβας.

Ξεχώρισαν και οι Μουστακλής, Καραμπατής, Χριστόπουλος.

Δεκαετία '60

Μεγάλη στιγμή της 10ετίας, που αποτυπώθηκε και στον ύμνο, ήταν η φιλική νίκη με 2-1 επί της Σάντος του Πελέ, στις 4 Ιουλίου του 1961. Ωστόσο, αυτή η 10ετία σημαδεύτηκε και από τον Μάρτον Μπούκοβι, το όνομα του οποίου έγινε τραγούδι (του Μπούκοβι την ομαδάρα, την λένε Ολυμπιακάρα), όχι τόσο για τα δύο σερί πρωταθλήματα (1966, 1967) που πήρε ως προπονητής, όσο για το ποδόσφαιρο που έπαιζε ο Ολυμπιακός.

Καλύτερη 11άδα: Φρονιμήδης, Σημαντίδης, Γκαϊτατζής, Ζαντέρογλου, Στεφανάκης, Γιούτσος, Πολυχερονίου, Παπάζογλου Αρ., Βασιλείου, Μποτίνος, Σιδέρης.

Ξεχώρισαν και οι Πλέσσας, Γρηγορίαδης, Παυλίδης.

Δεκαετία '70

Μια εποχή που ο Ολυμπιακός είχε φτάσει σε σημείο να έχει 25 διεθνείς και να διαθέτει δύο σχεδόν ισάξιες 11άδες. Σε αυτό είχε συντελέσει και ο Νίκος Γουλανδρής, ο οποίος ξόδεψε πολλά χρήματα για να πάρει στην ομάδα καλούς Έλληνες και ξένους ποδοσφαιριστές, όπως οι Τριαντάφυλλος, Αργυρούδης, Βιέρα, Λοσάντα και Δεληκάρης. Αποτέλεσμα ήταν η κατάκτηση τριών σερί τίτλων (1973-1975).

Καλύτερη 11άδα: Κελεσίδης, Γκαϊτατζής, Σιώκος, Γκλέζος, Αγγελής, Βιέρα, Περσίδης, Δεληκάρης, Λοσάντα, Κρητ