Κι όμως ο Ουίλκινς βγήκε στα διόδια!

Ιδέες! Όραμα! Αυτά είναι τα δύο σημαντικότερα πράγματα που λείπουν από το πρωτάθλημα μπάσκετ (και φυσικά όχι μόνο από αυτό), από τον ΕΣΑΚΕ, από τις ΚΑΕ, από τις ομάδες.

Τα υπόλοιπα, δηλαδή τα τηλεοπτικά, οι χορηγοί, οι θεατές θα έρθουν. Όχι μόνα τους. Με «κυνήγι». Όμως είναι διαφορετικό πράγμα να κυνηγάς κάτι έχοντας φρέσκες κι ελκυστικές ιδέες και άλλο να τρέχεις από πίσω του με παρακάλια. Όπως όταν θέλεις να ρίξεις μια γκόμενα. Αν δεν έχεις κάτι να της παρουσιάσεις,

Το σημερινό post έρχεται ως συνέχεια του προηγούμενου, για το οποίο είχαν σταθεί αφορμή οι δηλώσεις του Γιάννη Γκαγκαλούδη περί Α1 που είναι «μπορντέλο». Η ιδέα ήρθε από μια είδηση από την μακρινή Ατλάντα που κτύπησε στο... μάτι (και το μυαλό) ακόμη πιο δυνατά, γιατί εκείνη την ώρα ο Άρης αγωνιζόταν με τη Ρουντούπις για το Eurocup.

Η εικόνα από το Αλεξάνδρειο δημιούργησε μεγαλύτερο... κοντράστ στην είδηση. Στον Άρη βλέπετε για έναν ανεξήγητο λόγο δεν μεταφέρουν τους πάγκους στην απέναντι πλευρά (λέγεται πως κάτι έχει να κάνει η πλευρά των αποδυτηρίων για τους φιλοξενούμενους...), με αποτέλεσμα στα ευρωπαϊκά ματς, προκειμένου (όπως επιβάλει η ULEB) να είναι στο τηλεοπτικό πλάνο τα πρόσωπα των προπονητών και των παικτών και όχι οι πλάτες τους, οι κάμερες τοποθετούνται στην απέναντι εξέδρα από εκείνη που χρησιμοποιούν τα τηλεοπτικά κανάλια στα ελληνικά ματς.

Ως εκ τούτου στο Eurocup οι διαφημίσεις των χορηγών στο Αλεξάνδρειο (άνθρωπος του χώρου με διαβεβαίωσε πως το ίδιο συμβαίνει και στην Πυλαία) εμφανίζονται στην τηλεόραση σας σαν να τις βλέπετε μέσα από καθρέπτη. Δηλαδή ανάποδα! Με τέτοια αντιμετώπιση, ποιος χορηγός θα δελεαστεί για να πάρει τη συγκεκριμένη θέση στο παρκέ του γηπέδου; Ποιος θα θελήσει να πλειοδοτήσει για να διαφημιστεί εκείνος αντί του προηγούμενου χορηγού; Ακόμη κι αν η Cyta έχει πληρώσει μόνο για την Α1, θα μπορούσε ο Άρης να την «εκμεταλλευτεί» ή να την «δεσμεύσει» για το μέλλον φροντίζοντας για την μέγιστη προβολή της και όχι να αφήνει το λογότυπο της να περνά από τους τηλεοπτικούς δέκτες ανάποδα. Ας μη το τραβήξω περισσότερο, γιατί θα βρεθούν ορισμένοι και αντί να κοιτούν το δάσος, θα ασχολούνται με το δέντρο...

Στην Ατλάντα, λοιπόν, που ενδιαφέρονται για τα... δάση, ακούστε τι έκαναν. Στην Ατλάντα για το promotion της ομάδας, έχοντας συνειδητοποιήσει πως επικοινωνιακά το lock-out λειτούργησε σε βάρος του ΝΒΑ και των ομάδων, βγήκαν στους δρόμους. Δεν περίμεναν τον κόσμο να έρθει σε αυτούς, πήγαν εκείνοι στον κόσμο. Έστειλαν μάλιστα το πιο δυνατό χαρτί τους ώστε η κίνηση τους να κάνει στο κοινό το μεγαλύτερο «γκελ»!

Πήγαν στα διόδια του περιφερειακού δρόμου της πόλης (20 χλμ. μακριά από το κέντρο της Ατλάντα) και για δύο ώρες η διέλευση των οχημάτων γινόταν δωρεάν για όλους! Όχι, δεν σήκωσαν τις μπάρες και δεν ύψωσαν πανό «Δεν Πληρώνω». Χρεώθηκε η ομάδα ολόκληρο το κόστος για όλα τα αυτοκίνητα που πέρασαν από τα διόδια στο δίωρο 7.00-9.00 το πρωί!

Επικεφαλής