Και ο Φερέιρα «ναι» θα έλεγε στον… Μέσι

Όπως το (όποιο) κακό, έτσι και μια –ακόμη- διακοπή σ’ ένα πρωτάθλημα που έτσι κι αλλιώς διεξάγεται σε δόσεις, δεν έρχεται μόνη. Φέρνει και γκρίνια για τους παίκτες που αγωνίζονται στην Εθνική (την οποία δεν συμμερίζομαι –το έχουμε ξανασυζητήσει αυτό και γνώμη μου είναι ότι δεν ταιριάζει στον Παναθηναϊκό και δεν πρέπει να το κάνει), φέρνει και… θεωρίες συνωμοσίας (στις οποίες, ευτυχώς, δεν παίρνουν καθόλου μέρος οι «πράσινοι»), φέρνει και… πριμ και μεταγραφές!

Σε συνδυασμό, βλέπετε, με την εποχή, αλλά και με την υπόθεση της αλλαγής ιδιοκτησίας να φαίνεται να έχει μπει σε δρόμο υλοποίησης,

αναπόφευκτο ήταν, μετά από τόσες μέρες αγωνιστικής απραξίας και πριμ 1.000.000 ευρώ για νίκη στο ντέρμπι να προκύψει από την πλευρά του πρίγκιπα και διάφορα ονόματα να κυκλοφορήσουν ως στόχοι που παρακολουθούνται (ή και έχουν… μισοκλείσει, ήδη), ενόψει μιας μεταγραφικής περιόδου γεμάτης, θεωρητικώς, πετροδολάρια…

Βέβαια, για να πούμε και τη μαύρη μας αλήθεια, με το που κυκλοφορεί κάτι τέτοιο και συνδέεται με την επερχόμενη «εποχή Σουλτάν» στον Παναθηναϊκό, είτε ο ίδιος ο Τσάκας είτε «η πλευρά του πρίγκιπα» γενικότερα, φροντίζει και ρίχνει τους τόνους, θυμίζοντας ότι, αν και σε καλό δρόμο, η υπόθεση δεν έχει πάντως τελειώσει. Και συνεπώς, ο καιρός για πριμ και παίκτες δεν έχει ακόμη φτάσει. Όχι επισήμως τουλάχιστον.

Απ’ την άλλη, όμως, ξέρετε πώς πάνε αυτά τα πράγματα. Όταν ο τριγύρω ορυμαγδός αφορά σε ποσοστό 99,9% κακά νέα –και μάλιστα για πράγματα πολύ σοβαρότερα από το ποδόσφαιρο- ε και η παραμικρή καλή «είδηση» (σε εισαγωγικά έως να πάψει να είναι φήμη ή έστω διαρροή), δεν θέλει πολύ για να πάρει μεγάλες διαστάσεις και να συζητηθεί ωσάν να έχει ήδη… γίνει.

Αναπόφευκτο, αλλά όχι και καλό. Το αντίθετο μάλιστα. Διότι πέρα από το ντέρμπι, που απαιτεί συγκέντρωση αλλά λόγω της σπουδαιότητάς του θα την έχει, έτσι κι αλλιώς, το έχουμε πει αρκετές φορές ως τώρα ότι το μυστικό της μέχρι τώρα καλής πορείας του Παναθηναϊκού, είναι η ομαδικότητα που δείχνει. Και μια τέτοια νοοτροπία, σε όλες τις ομάδες, ξεκινά πάντοτε από τον πάγκο. Από τον προπονητή.

Και ο προπονητής δεν επιτρέπεται ποτέ να διαβάζει στις εφημερίδες ότι παίκτες παρακολουθούνται ή και γίνονται επαφές μαζί τους ενώ αυτή η είδηση δεν απορρέει από δική του επιθυμία ή, έστω, δική του σύμφωνη γνώμη. Θέλω να πω: είναι ωραία η αισιοδοξία και, ειδικά εάν προκύπτει σε μια τέτοια εποχή, άντε, να δικαιολογήσει και μια δόση υπερβολής (σε επίπεδο large διάθεσης του νέου επενδυτή). Αλλά πρέπει να υπάρχει και μια επαφή με την πραγματική πραγματικότητα που να μην δημιουργεί κλίμα κανενός είδους.

Ο Φερέϊρα έχει δείξει ότι στον Παναθηναϊκό δουλεύει με μυαλό αλλά ΚΑΙ ψυχή και το ότι το όνομά του ακούγεται από την κερκίδα δεν το έχει κατακτήσει εύκολα ή γρήγορα, αλλά βήμα-βήμα και δείχνοντας έργο στο γήπεδο. Το έργο αυτό έχει να κάνει με την προσωπικότητά του που, σιγά σιγά κερδίζει παίκτες και κόσμο και δεν επιτρέπεται ούτε εξ αντανακλάσεως να μειώνεται –ούτε και λόγω ευφορίας επ