Αντέδρασε και συνεχίζει

Χαίρετε κύριοι

Ο Παναθηναϊκός πέτυχε μια σημαντική ανατροπή στη Νέα Σμύρνη και ξεπέρασε χωρίς περαιτέρω συνέπειες την ήττα στο Βικελίδης. Η ομάδα του Φερέιρα παίζει πολύ πάνω από τα αναμενόμενα στάνταρτ και όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο ο αγώνας μετά από το πρώτο άσχημο αποτέλεσμα έχει πάντοτε ενδιαφέρον.

Εχω την εντύπωση πως το τεστ

της Νέας Σμύρνης ο Παναθηναϊκός το ξεπέρασε. Και για την ψυχολογία της ομάδας είναι καλό που αυτή η νίκη δεν ήρθε εύκολα, αλλά μετά από ανατροπή. Δεν θα έβγαιναν και πολλά συμπεράσματα αν οι «πράσινοι» έκαναν έναν υγιεινό περίπατο στη Νέα Σμύρνη παίρνοντας από νωρίς προβάδισμα στο σκορ. Το τέρμα του Σκέμπρι, όμως, ανάγκασε τους παίκτες του Παναθηναϊκού να δώσουν μάχη. Και σε αυτήν τη μάχη επιβίωσαν βγάζοντας ποιότητα, πάθος, αλλά και ηρεμία. Πολύ σημαντικό ήταν πως το σκορ ανατράπηκε και ο Παναθηναϊκός ήταν πιεστικός, επέβαλε το παιχνίδι του τα δικά του θέλω παρότι είχε αρκετούς ποδοσφαιριστές σε κακή ημέρα. Ο Κλέιτον για ακόμα ένα παιχνίδι κινήθηκε σε ρηχά νερά, ο Κουίνσι ήταν εξαφανισμένος και ο Σπυρόπουλος συνέχισε το τριετές ντεφορμάρισμά του.

Ο φετινός Παναθηναϊκός έχει αποκτήσει κάτι το οποίο κανένας δεν το περίμενε στην αρχή της σεζόν. Δείχνει πως διαθέτει πολλούς ποδοσφαιριστές που μπορούν να ανεβάσουν το επίπεδο της ομάδας. Ο Λέτο επέστρεψε στις μεγάλες εμφανίσεις και πέρασε στους συμπαίκτες του το ρυθμό που ο ίδιος ήθελε να επιβάλλει στο παιχνίδι.

Ο Ζέκα λειτουργεί σαν πολυεργαλείο και κάνει πολλές δουλειές μέσα στον αγώνα. Για παράδειγμα για να έρθει το πέναλτι του Λέτο είχε πραγματοποιήσει εκπληκτική κούρσα για να σταματήσει αντεπίθεση του Πανιωνίου και στη συνέχεια ο ίδιος δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να βγει σωστά η επίθεση.

Στη Νέα Σμύρνη θεωρώ πως δούλεψε καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι η συνεργασία Σιμάο - Κατσουράνη. Ο πρώτος από το 25 και μετά σταμάταγε στο ύψος της σέντρας όλες τις επιθέσεις (ο Ζέκα έκανε το ίδιο στα δεξιά και ο Παναθηναϊκός επιθέσεις δεχόταν μόνο από την πλευρά των Σπυρόπουλου - Κουίνσι) και ο Κατσουράνης ανέλαβε απαλλαγμένος από τα αμυντικά του καθήκοντα ουσιαστικά και το ρόλο του Κλέιτον. Ο αγώνας με τον Πανιώνιο είναι από τα παιχνίδια που δεν χρειάζεται ο Κατσουράνης να κυνηγήσει στο χώρο τρεξίματα αντίπαλων ποδοσφαιριστών.

Σ’ αυτούς τους αγώνες για μένα εκτίθεται και πολλές φορές η κριτική είναι άδικη, καθώς το παιδί δεν είναι πως δεν θέλει αλλά δεν μπορεί να κυνηγήσει.

Είναι λοιπόν θέμα του προπονητή του να τον προστατέψει, αφήνοντας τον στον πάγκο ή δίνοντάς του ρόλο που να του ταιριάζει. Ο αγώνας με τον Πανιώνιο όμως του ταίριαζε γάντι. Ο Κατσουράνης έπαιξε το ρόλο που ξέρει καλύτερα από οποιοδήποτε άλλον χαφ στην Ελλάδα, να μπαίνει δηλαδή σαν κρυφός κυνηγός στην αντίπαλη περιοχή.

Πήρε τον ρόλο του Κλέιτον οργανώνοντας αυτός το παιχνίδι και την ανάπτυξη του Παναθηναϊκού και έπαιξε πολύ και με το στόμα. Σε μια ομάδα πάντα χρειάζεται ένας ποδοσφαιριστής που θα μιλάει, αρκεί να μην γίνεται σε μορφή μανουριάσματος.

Keywords
Τυχαία Θέματα