Ποδηλατικός οργασμός

Γιατί το ποδήλατο μας φέρνει πιο κοντά.

Είναι αλήθεια πως το ποδήλατο εδώ και ένα χρόνο είναι η νέα μου μανία και επιλεγώ να το χρησιμοποιώ καθημερινά (ευτυχώς το σπίτι μου βολεύει). Είναι, όμως, επίσης αλήθεια πως τις Παρασκευές το βράδυ έχω αλλάξει τον τρόπο που φλερτάρω και αντί να βγαίνω με τις φίλες μου για ποτό, ανεβαίνω στο ποδήλατο και βολτάρω μαζί με πολλούς ακόμη κατοίκους της Αθήνας στις καθιερωμένες πλέον ποδηλατικές εξορμήσεις.

Πάντα γνώριζα καινούργιο κόσμο στις βόλτες μου αυτές και είχα αναπτύξει μια ιδιαίτερη μορφή φιλίας που περιοριζόταν σε μερικές ώρες κάθε Παρασκευή, χωρίς περαιτέρω επικοινωνία και να σας πω την αλήθεια μου άρεσε.

Ένα βράδυ πριν μερικούς μήνες ξεκινήσαμε από το Θησείο για άλλη μια βραδινή «εκδρομή» πάνω στα ποδήλατά μας. Στην εν λόγω ποδηλατική παρέα, όμως, το βράδυ εκείνο είχε προστεθεί και ένα νέο μέλος, ένα αγόρι όμορφο πολύ, που με μαγνήτισε με την πρώτη ματιά, όταν μου τον γνώρισαν οι υπόλοιποι.

Ποδηλατούσαμε παρέα και ευχόμουν να μην τελειώσει ποτέ η βραδινή μας βόλτα. Βρισκόμουν συνεχώς πλάι του και που και που ανταλλάσαμε μερικές κουβέντες. Όμως, η ποδηλατοδρομία κάποια στιγμή τελείωσε, το αγόρι χάθηκε και εγώ έμεινα να ανυπομονώ για την επόμενη Παρασκευή.

Ήρθε και την επόμενη και κάθε Παρασκευή για τις επόμενες τρεις εβδομάδες, ώσπου βρήκα το κουράγιο να του προτείνω να πιούμε ένα ποτό μετά. Δέχτηκε και έτσι, όπως ήμασταν με τις φόρμες και τα αθλητικά βρεθήκαμε σε ένα άνετο μικρό μπαράκι στο κέντρο. Για να μην σας τα πολυλογώ οι συναντήσεις μας συνεχίστηκαν και εκτός ποδηλατοδρομιών και πλέον είμαστε μαζί εδώ και δυο μήνες. Όσο για το σεξ; Τα πόδια του από το ποδήλατο μοιάζουν με αλόγου έτοιμο να καβαλικέψω και εγώ δεν χορταίνω να είμαι μαζί του.

Ελένη, ετών 24