Κοίτα το σπίτι σου και άσε το δικό μου

Έτσι μεγαλώσαμε θα μου πείτε! Με το να κοιτάμε τι κάνει ο διπλανός μας. Πως μεγαλώνει, πως είναι η καθημερινότητά του και πότε θα πάψει να είναι ευτυχισμένος για να ευτυχήσουμε εμείς!

Η κλειδαρότρυπα πάντα υπήρχε και πάντα είχε την γοητεία της. Πάντα είχε ενδιαφέρον, απλά κάποιοι διασκεδάζουν ενώ κάποιοι άλλοι ζούν από αυτό! Αναπνέουν για αυτό! Για να μαθαίνουν, να κατασκευάζουν, να μεταφέρουν πληροφορίες και κυρίως να περιμένουν στη γωνία να συμβεί το αναπάντεχο για να χαρεί και ο ίδιος!

Όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε, αυτοί είμαστε. Και η αλήθεια είναι πως όλοι θα κουτσομπολέψουμε.

Απλά δεν θα ζηλέψουμε όλοι, ούτε θα κατασκευάσουμε ψέμματα και υποψίες για μία ζωή που δεν μας ανήκει! Δεν θα κρεμαστούμε από τη ζωή του άλλου αφήνοντας την δική μας στον γκρεμό!

Πίσω από μία ευτυχισμένη οικογένεια, πίσω από μία ευτυχισμένη σχέση, μια καριέρα, μία δυνατή φιλία, δεν κρύβεται πάντα μία ανήθικη ζωή, ούτε κακοί άνθρωποι!

Μπορεί και να είναι αληθινό ξέρεις. Μπορεί και να υπάρχει. Μπορεί 2 άνθρωποι να έχουν καταφέρει να είναι ερωτευμένοι ακόμα και μετά από χρόνια. Και αντί να ονειρευτείς και εσύ για κάτι τέτοιο, απλά περιμένεις το αντίθετο!

Στιε μέρες μας, σε αυτές τις δυσκολίες, στην κρίση, ΤΩΡΑ φαίνονται οι άνθρωποι. Εδώ είναι που θέλει μάζεμα, εγκράτεια, προσοχή στα λόγια, στα νεύρα.

Σήμερα είναι που η ανθρωπιά, η λογική και η ευαισθησία πρέπει να βγουν προς τα έξω και όλα τα αρνητικά να τα περιορίσουμε και αν μπορούμε να τα εξαφανίσουμε κι'όλας!

Και αν βλέπουμε κάποιον, να τα καταφέρνει, αν κάποιος ξαναγεννιέται, τότε θα πρέπει να στεκόμαστε δίπλα του, στη χαρά του και να είμαστε υπερήφανοι που το όνειρό του δεν τον προσπέρασε αλλά σταμάτησε μπροστά του, για να το ζήσει!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε!