Είδαμε πρώτοι το Dark Knight Rises και μοιραζόμαστε την εμπειρία μας

Μπορεί στην Ελλάδα το Dark Knight Rises να βγαίνει στις αίθουσες στο τέλος Αυγούστου, αλλά εμείς είδαμε την ταινία στο εξωτερικό και γράφουμε αποκλειστικά για τις αναγνώστριες μας όσα πρέπει να ξέρουν για μία από τις καλύτερες κινηματογραφικές ταινίες όλων των εποχών.

Ο Batman δεν ήταν ποτέ ο αγαπημένος super ήρωας. Δεν μου άρεσε που δεν είχε υπερδυνάμεις. Στην αρχή

των 90s ο Tim Burton ήταν ο πρώτος που έφερε τον ήρωα της DC στη μεγάλη οθόνη με τις ταινίες, Batman και Batman Returns και με έκανε να τον αγαπήσω. Και τα δύο film έγραψαν ιστορία στο sci-fi κινηματογράφο και δημιούργησαν iconic χαρακτήρες όπως o Jack Nicholson ως Joker και η Michelle Pfeiffer ως Catwoman. Η εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία των ταινιών οδήγησε στη δημιουργία μιας τετραλογίας με το Joel Schumacher να υπογράφει τη σκηνοθεσία των δύο τελευταίων ταινιών, Batman Forever και Batman & Robin, που ήταν αρκούντως απολαυστικές, αλλά υπερβολικά κλισέ και αδιάφορες σε σχέση το μύθο που δημιούργησαν τα πρωτύτερα σκηνοθετικά πονήματα του Burton. Και αφού νομίζαμε ότι είχαμε τα πάντα από το Σκοτεινό Ιππότη, ο Christopher Nolan το 2005 επέστρεψε με το Batman Begins μηδενίζοντας το κοντέρ και ξαναγράφοντας το μύθο του Batman μέσα από τη δική του οπτική.

Το Batman Begins ήταν η επική αρχή μιας τριλογίας - ψυχογράφημα για τους χαρακτήρες του Batman. Ενώ νομίζαμε πως τα είχαμε δει όλα, ο Nolan κατάφερε με τη σκοτεινή και αρκετά ανθρώπινη απόδοση των ηρώων του comic να κάνει την ιστορία του Batman ξεχωριστή, ενδιαφέρουσα και φαινομενικά πρωτόγνωρη. Η δεύτερη συνέχεια της τριλογίας του, το Dark Knight λόγω του θανάτου του Heath Ledger που ενσάρκωνε το Joker και του συγκλονιστικού, γεμάτου ανατροπές storyline καθήλωσε το κοινό και έφερε την ταινία στις λίστες με τις πιο εμπορικές ταινίες όλων των εποχών, αναδεικνύοντάς την ως ένα αριστουργηματικό film που κέρδισε την προσοχή όλων, όχι για τις αριστοτεχνικά γυρισμένες σκηνές δράσης, αλλά για τη βαθιά, αναλυτική του ματιά στη ψυχολογία του ήρωα και villain, τα όρια τους και τις ηθικές αξίες του. Και κάπως έτσι ο Nolan έχτισε ένα κοινό εκατομμυρίων ανθρώπων που περίμεναν το τέλος της τριλογίας του πάνω στο μύθο Batman πιο πολύ και από τον/την άντρα/γυναίκα της ζωής τους.

Αφού, λοιπόν, έκανα μαραθώνιο με τα δύο πρώτα μέρη της τριλογίας πήγα στην αίθουσα έτοιμος για να μαγευτώ ή να απογοητευτώ από το επικό τέλος που θα έγραφε το Dark Knight Rises. Η ταινία, όπως και το trailer, ξεκινά με μία ανησυχητική ηρεμία και έκδηλη θλίψη στην πόλη του Gotham που θυμίζει τη νηνεμία πριν την καταιγίδα. Σύντομα όμως αναπτύσσονται δραματικά και παράλληλα τα διαφορετικά storyline όλων το πρωταγωνιστικών χαρακτήρων και ακόμα και αν σε κάποιους προκαλέσουν μια μικρή σύγχυση λόγω της πληθώρας τους, το ανατρεπτικό τέλος της ταινίας (δεν κάνουμε spoiler, αλλά κανείς δεν μπορεί να το φανταστεί) θα αποζημιώσει κάθε θεατή απόλυτα. To Dark Knight Rises δεν είναι απλά άλλη μία μία super hero ταινία με υποδειγματική σκηνοθεσία, εξαιρετικό