ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ???

Μπορεί να υπάρχουν δεκάδες λόγοι που να αιτιολογούν την άρνηση της συμμετοχής του ΚΚΕ σε ένα μετεκλογικό κυβερνητικό σχήμα. Σε ένα κυβερνητικό σχήμα που θα έχει συγκεκριμένη ενότητα στόχων και συγκεκριμένο πολιτικό προσανατολισμό.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Αν υπάρχει όμως έστω και ένας λόγος που να την επιβάλει ή πολύ περισσότερο να την απαιτεί αυτή τη συμμετοχή, τότε. Το ΚΚΕ είναι υποχρεωμένο, όχι μονάχα να τον αναζητήσει, αλλά και να τον επιβάλει με κάθε τρόπο, επιστρατεύοντας για το σκοπό αυτό, το μάξιμουμ των δυνατοτήτων του.Οι ιστορικές συνθήκες που διαμορφώνονται στον τόπο, έχουν τα δικά τους ιδιαίτερα προσδιοριστικά, και από αυτή την πραγματικότητα κανείς και στο όνομα κανενός προσχήματος, δε δικαιούται να αποδράσει από τις προκλήσεις της ιστορίας.Η χώρα δεν παραδέρνει απλά σε συνθήκες στυγνής – στυγνότατης καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, και πρωτοφανούς αποδόμησης, ακόμη και των στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων.Η χώρα συνθλίβεται σε ένα καθεστώς πολυεπίπεδης ξένης κατοχής, που ανεξάρτητα από τη διάθεση του ενός ή του άλλου κόμματος να το διαπιστώσει και να το συμπεριλάβει στις πολιτικές εκτιμήσεις του, οι κραυγαλέες αλήθειες που το συνθέτουν, δεν αφήνουν σε κανέναν νηφάλιο παρατηρητή το δικαίωμα να τις προσπερνά αβασάνιστα…ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΝ.Παρόντες είναι και οι τοποτηρητές κατσαπλιάδες του Σουλτανάτου που μεριμνούν και επιβλέπουν την απρόσκοπτη εφαρμογή του.Είναι παρόντες για να υπαγορεύουν με τρόπο προκλητικό ποιοί νόμοι πρέπει να ψηφιστούν, ποιοί νόμοι επιβάλλεται να καταργηθούν, τι και πως πρέπει να γίνει σε μια χώρα που οι Εφιάλτες παρέδωσαν αμαχητί την κυριαρχία της.Παρόντες είναι και οι κοτζαμπάσηδες που το προσυπέγραψαν και που δεσμεύτηκαν με όρκους ντροπής για τη συνέπεια στην υλοποίησή του.Παρούσες είναι οι συλλογικές συμβάσεις που η κατάργησή τους επιβλήθηκε.Παρόντες είναι οι μισθοί ζητιανιάς που επέβαλαν σε όσους συνεχίζουν να δουλεύουν, με πρόσχημα την αποπληρωμή των δανεικών της υποτέλειας.Παρόντα είναι τα πεινασμένα παιδιά στα σχολειά της ταπείνωσης.Παρόν είναι το δολοφονικό χέρι της ανεργίας, που σκοτώνει όχι μονάχα τα όνειρα αλλά και την ίδια τη νέα γενιά.Κυρίως όμως είναι παρούσες οι επιπτώσεις του κατοχικού πρωτόκολλου της υποτέλειας στην Ελληνική κοινωνία, η οποία πλέον μετρά δυστυχία, μετρά απόγνωση, μετρά νεκρούς, συνειδητοποιεί τη χαμένη της αξιοπρέπεια, παρατηρεί τον τόπο της και τον πραγματικό του πλούτο να πλιατσικολογείται.Παρούσες είναι και οι ελεεινές δεσμεύσεις τους για όσα πρόκειται ν ακολουθήσουν.

Η ΚΑΤΟΧΗ ΔΕΝ ΕΠΕΒΛΗΘΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΕΙ ΤΟ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ…Ναι όλα αυτά είναι καπιταλισμός. Ένας καπιταλισμός αδίστακτος και αιματοβαμμένος. Ένας κοινωνικός φονιάς που δεν εξωραΐζεται, και η ανατροπή του καθίσταται εκ των πραγμάτων ιστορική ανάγκη ύψιστης προτεραιότητας.

Ωστόσο και τα κατοχικά καθεστώτα, όποτε και αν επιβλήθηκαν, σε όποιο μέρος του πλανήτη και αν «φυτεύτηκαν», αυτό που επεδίωξαν ήταν