ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ, Ο ΚΑΜΕΝΟΣ, Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ;

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ  ΚΑΡΑΣΑς δούμε την υπόθεση ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ και την απομάκρυνση του από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, βλέπεις δεν ανήκει  στους πρόθυμους, από μια άλλη γωνία,  την ποδοσφαιρική. Διότι μην αμφιβάλλεις ότι όλα τα ίδια είναι. Τι λέγεται πολιτική,  τι ποδόσφαιρο,  έχουν τις ίδιες ομοιότητες. Μία ποδοσφαιρική ομάδα έχει ένα ρόστερ 26-28 ποδοσφαιριστές.  Με αυτό το δυναμικό, ο προπονητής καλείται,  να έχει 11-22 παίκτες,  ανά πάσα στιγμή έτοιμους να πετύχει τον σκοπό του, που είναι το πρωτάθλημα. Το   αντίστοιχο στην πολιτική είναι,  να κερδίσεις   τις εκλογές,  να  γίνεις κυβέρνηση. Εδώ αρχίζουν όμως τα μεγάλα γλέντια. Στο δυναμικό αυτό   υπάρχουν διάφορες κατηγορίες αθλητών. Έχει καλούς , έχει   μέτριους, έχει αυτούς που έχουν άριστες σχέσεις με τον τύπο, είναι αυτοί που δίδουν τις πληροφορίες στα ΜΜΕ, έχει και αυτούς που και καλοί  είναι αλλά και παίζουν πάνω από όλα για  την ομάδα.  Αυτοί όμως έχουν ένα κουσούρι. Δεν γουστάρουν τα λάθη , δεν συμβιβάζονται, λένε πάντα την γνώμη τους,  άσχετα αν ενοχλεί ή όχι.Αυτή η κατηγορία όμως ενοχλεί πάρα πολύ. Παρ΄ότι  ο προπονητής τους γουστάρει, οι πιέσεις που δέχεται  για την μη χρησιμοποίηση τους ή την απομάκρυνση τους  είναι μεγάλες.   Αλλά έλα όμως που αυτή η κατηγορία είναι ιδιαίτερα αγαπητή στον κόσμο. Γι αυτό φοβάται  τις αντιδράσεις τους, που δεν είναι και κόσμιες, αλλά προσπαθεί να βρει την χρυσή τομή,  πράγμα αρκετά δύσκολο.  Όταν όμως, τελικά  καλείται να αποφασίσει οριστικά τι θα κάνει,  διότι οι πιέσεις έχουν γίνει πλέον να αφόρητες,   βρίσκει την μεσοβέζικη λύση. Καλεί τον ποδοσφαιριστή  στο  γραφείο και με ύφος μελοδραματικό, του ανακοινώνει με σοβαρότητα ότι δεν τον χρειάζεται πλέον, άλλα επειδή φοβάται τις βίαιες αντιδράσεις  των οπαδών,  του ανακοινώνει ότι   θα προπονείται μόνος  του  μέχρι νεωτέρας. Αφήνει αυτό το παράθυρο,  διότι ξέρει όταν θα έλθει η ώρα να χτυπήσει τον τίτλο,  θα  τον χρειαστεί,  επειδή γνωρίζει  ότι θα βασισθεί απάνω του για την τελική μάχη.Έτσι έγινε και με τον ΚΑΜΜΕΝΟ. Ο Σάμαρας,  αν και  ξέρει ότι έχει μεγάλο δίκαιο σε αυτά που λέει,  έπραξε ότι έπραξε. Η πίεση που δέχτηκε από τους  πρόθυμους  εκεί μέσα ήταν αφάνταστη και επειδή δεν θέλει να διαταράξει τις σχέσεις του με αυτό τον συμφερτό προς το παρόν, αυτό θα γίνει αργότερα και  θα συμβάλει ο κόσμος  σε αυτό, επέλεξε αυτή την λύση. Μια λύση για όλους και για  όλα. Αλλά πάνω από όλα προσωρινή. Διότι στη τελική αντεπίθεση ,για τις εκλογές, αυτόν θα φωνάξει και όσους είναι ίδιοι  με αυτόν,   για την νίκη. Διότι τότε,  θα χρειασθεί ταλιμπάν, δεν θα χρειασθεί γιαλατζί μαχητές , είναι αρκετοί εκεί μέσα, να βγουν μπροστά να πάρουν  το παιχνίδι.Ο Σαμαράς λειτούργησε σαν προπονητής σε μια ακριβοπληρωμένη ΠΑΕ.  Με ελίτ αλλά και λαϊκούς ποδοσφαιριστές,   όμως οι τελευταίοι   πάντα στο τέλος χαρίζουν τον τίτλο.Τώρα θα μου πεις,  γιατί αυτός και όχι  άλλοι; Μα έτσι λειτουργεί το σύστημα. Αυτό αλλάζει μόνο με την ψήφο μας,  εκτός αν εφαρμόσουν  την λίστα. Σε αυτή την περίπτωση τότε αντίο δημοκρατία , καλημέρα κ