Παγκόσμιο πραξικόπημα Η Αυτοκρατορία αντεπιτίθεται 2

AΓΟΡΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΡΑΤΩΝ: ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ  1Τομή στην ιστορία του καπιταλισμού, η απόφαση μιας ιδιωτικής εταιρείας, της Standard and Poor’s, να υποβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα των ΗΠΑ, ισχυρότερου κράτους στον κόσμο, συνιστά σταθμό στην μετάβαση από τo καθεστώς “δυτικής δημοκρατίας”, όσης απομένει, στην πολιτικο-οικονομική κυριαρχία του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, στον δρόμο προς ένα παγκόσμιο “κράτος των τραπεζών”, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα κοινωνικά και πολιτικά επιτεύγματα που απήλαυσαν οι ευρωπαϊκοί λαοί μετά την ήττα του Χίτλερ και του φασισμού, το 1945. Η υποβάθμιση εντάσσεται σε ένα σύνολο εξελίξεων και αποφάσεων που κινδυνεύουν να οδηγήσουν ΗΠΑ και Ευρώπη, σε “διπλή καταστροφή”, κατά την εκτίμηση του Τζόζεφ Στίγκλιτς. Για τον ΟΟΣΑ (ανακοίνωση της 8.8), υπάρχει “γενικό κλίμα επιδείνωσης στις κυριότερες οικονομίες του κόσμου” και ενδείξεις “αντιστροφής των κύκλων ανάπτυξης” στην Ιαπωνία, στην Ινδία και τις ΗΠΑ. Η δραματική πτώση του χρηματιστηρίου της Φραγκφούρτης ανέδειξε και τα προβλήματα πίσω από την επιτυχία του γερμανικού εξαγωγικού μοντέλου. Από τον τωρινό κύκλο κρίσης δεν θα εξαιρεθούν πιθανώς η ρωσική, βραζιλιάνικη και κινέζικη οικονομία, όπως έγινε προ τριών ετών. “Εργοστάσιο του κόσμου”, η Κίνα κινδυνεύει τώρα να πληρώσει τρομερό κόστος για τον απέραντο θαυμασμό και εμπιστοσύνη των κομμουνιστών γραφειοκρατών της προς τον … αμερικανικό καπιταλισμό! “Δεν είναι προς το συμφέρον της Κίνας να συνεχίσει την συσσώρευση τέτοιων εμπορικών πλεονασμάτων. Δεν μπορεί μια αναπτυσσόμενη χώρα της οποίας το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι κάτω από την 100ή θέση παγκοσμίως, να συνεχίζει επί δεκαετίες να δανείζει την πιο πλούσια χώρα του κόσμου”, υποστηρίζει στους Financial Times o Yu Yongding, πρώην ανώτερος αξιωματούχος της κινεζικής Κεντρικής Τράπεζας. Αγορές κατά κρατών Πριν από τρία χρόνια, οι παγκόσμιες τράπεζες, κατεστραμμένες από μια χρηματοπιστωτική κρίση που προκάλεσαν οι ίδιες, όχι μόνο με οικονομικές αποφάσεις, αλλά και ποινικά κολάσιμες, πλην μη κολασθείσες απάτες, όπως τα ενυπόθηκα στεγαστικά, σέρνονταν στα πόδια των κρατών εκλιπαρώντας να τις διασώσουν. ‘Oπερ και έπραξαν, με τα λεφτά των φορολογουμένων, μετατρέποντας μια κρίση του χρηματοπιστωτικού τομέα σε κρίση δημοσίου χρέους. Τώρα, οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που διασώθηκαν το 2008, απειλούν να καταπιούν τα κράτη και τα έθνη που τις έσωσαν! Η απόφαση της Standard and Poor’s, που απετέλεσε τον άμεσο καταλύτη μιας σοβαρής κρίσης στα χρηματιστήρια παγκοσμίως, κρίσης που δεν έχει ακόμα λήξει, και στον απόηχο της οποίας συζητείται τώρα ξανά το μέλλον του ευρώ, δεν συνιστά τεχνική εκτίμηση, αλλά μείζονα πολιτική παρέμβαση-προειδοποίηση. Ενεργώντας ως εκπρόσωπος των “αγορών”, ενός πολύ περιορισμένου δηλαδή αριθμού διεθνών τραπεζών, που τις ελέγχουν, η Standard and Poor’s προσδιόρισε τα όρια άσκησης πολιτικής και τις προτεραιότητες των δύο κομμάτων εξουσίας των ΗΠΑ! Μετά τους πρώτους “πειραματισμούς” με την Ελλάδα και τις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρεια