Η Επόμενη Ημέρα των Εθνικών Εκλογών

 

Άρθρο Ν. Χουρσαλά

Οικονομολόγος/Δημ. Σύμβουλος  Κορυδαλλού

Η επόμενη ημέρα των Εθνικών Εκλογών βρίσκει τη Χώρα σε μια ασυνήθιστη για τα δεδομένα τής διαδικασία διερευνητικών εντολών με στόχο τη Συγκυβέρνηση. Η επιδιωκόμενη Συγκυβέρνηση αντιστοιχεί -στην πιο αισιόδοξη εκδοχή τής- σε 120 έως 160 βουλευτικές έδρες. Το παράδοξο διογκώνεται, αν σκεφτεί κανείς πως ο στόχος αυτών των Εθνικών Εκλογών δεν ήταν άλλος παρά η ανάδειξη μιας νομιμοποιημένης πολιτικά κυβερνητικής πλειοψηφίας, που θα διαδεχόταν την έκτακτη Συγκυβέρνηση

Παπαδήμου, η θητεία της οποίας ξεκίνησε με ευρύτατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία  260 βουλευτών τον Νοεμβρίου του 2011.

Τα καίρια συμπεράσματα των Εθνικών Εκλογών της 6ης Μάη συνοψίζονται στα ακόλουθα:

Η λαϊκή συμμετοχή στα όρια του 65% καταδεικνύει ότι το 1/3 των Ελλήνων δεν εκφράζεται από κανένα από τα 32 κόμματα. Αν δε, σε αυτό το ποσοστό προστεθούν τα Άκυρα/Λευκά ψηφοδέλτια (2,4%) καθώς και οι ψήφοι σε κόμματα που δεν εκπροσωπούνται κοινοβουλευτικά λόγω της ισχνής δυναμικής τους σε όρια μικρότερα του 3% (19%), τότε καταλήγουμε ότι το Ελληνικό Κοινοβούλιο εκφράζει μόλις το 45% της Ελληνικής κοινωνίας.Ο Ελληνικός λαός δεν πείστηκε από τα υπάρχοντα κομματικά σχήματα στο σύνολό τους και ως εκ τούτου δεν επιβράβευσε κανένα από αυτά με ευρεία κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.Η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού αποδοκίμασε την ισχύουσα έως σήμερα μνημονιακή πολιτική.Η αποτυχία του πολιτικού κατεστημένου επέτρεψε την κοινοβουλευτική παρείσφρηση ακραίων πολιτικών μορφωμάτων όπως αυτό της Χρυσής Αυγής, η οποία συγκέντρωσε ποσοστό 7% πανελλαδικά.Η πολιτική γεωγραφία απώλεσε τα μεταπολιτευτικά χαρακτηριστικά του δίπολου «Δεξιά – Αριστερά» και επικαιροποιήθηκε με τους όρους «Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο»Το ηλικιακό κριτήριο αποτέλεσε την ουσιαστικότερη βάση κατηγοριοποίησης του εκλογικού αποτελέσματος. Χαρακτηριστικά προκύπτει ότι στις ηλικίες έως 55 ετών τα δύο παραδοσιακά κόμματα ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ συγκεντρώνουν ποσοστό μικρότερο του 20%, ενώ αντίστροφα, σε ηλικίες άνω των 55 ετών, το αντίστοιχο ποσοστό διαμορφώνεται σε άνω του 50%.

Αναλογιζόμενοι τα παραπάνω, το ελάχιστο πολιτικό καθήκον των δημοκρατικών δυνάμεων αυτής της Χώρας δεν είναι παρά να συνεταχθούν, προκειμένου να προσδιορίσουν κοινά σημεία πολιτικής επαφής και δράσης για να δοθούν άμεσες λύσεις στα φλέγοντα ζητήματα του  Ελληνικού λαού. Σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, έγινε σαφής τόσο η επιτακτική ανάγκη μεταρρυθμίσεων που παραδοσιακά συναντούν έντονες κοινωνικές αντιδράσεις, όσο και μια σειρά από προτάσεις για την επαναδιαπραγμάτευση-απαγκίστρωση-καταγγελία του Μνημονίου. Η απαξίωση του πολιτικού προσωπικού μπορεί να εξελιχθεί σε «τσουνάμι» αν -για ακόμα μια φορά στο πολιτικό γίγνεσθαι- το προσωπικό αυτό δεν αναλάβει την ιστορική ευθύνη που του υπέδειξαν οι εκλογές της 6ης Μάη, αλλά αποδειχθεί κατώτερο των περιστάσεων, έρμαιο της κομματικής γραμμής και της προσωπικής φιλοδοξίας.

Κύριοι Αρχηγοί των δημοκρατικών κομμάτων,

Γιατί δεν σκεφτό