Tα μνημόνιο στο μικροσκόπιο καθηγητών νομικής ΑΕΙ...

Τα δύο Μνημόνια ( Ι και ΙΙ) στο μικροσκόπιο 14 Πανεπιστημιακών καθηγητών του Εργατικού Δικαίου και δικηγόρων

Δεκατέσσερις πανεπιστημιακοί διδάσκαλοι του Εργατικού Δικαίου, καθώς και δικηγόροι – εργατολόγοι στο τελευταίο, 200 σελίδων τεύχος, του νομικού περιοδικού «Επιθεώρησης Εργατικού Δικαίου», θέτουν στο «μικροσκόπιο» της νομικής επιστήμης τα δύο Μνημόνια (Ι και ΙΙ), αναλύοντας τις ραγδαίες και ανατρεπτικές επιδράσεις τους στις εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα.

Και οι 14 ερμηνεύουν μια - μια τις τελευταίες μεταρρυθμίσεις που επέφεραν στην εργατική νομοθεσία τα δύο Μνημόνια (νόμοι 3845/2010 και 4046/2012) και οι Πράξεις του Υπουργικού Συμβουλίου που εκδόθηκαν στην συνέχεια.

Οι 14 νομικοί σχολιάζουν, αλλά και ερμηνεύουν το δίκαιο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την επιστροφή στις ατομικές συμβάσεις εργασίας και τις περιπέτειες των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας, κατά την μεταμνημονιακή εποχή.

Οι μελέτες και οι αναλύσεις των 14 δίνουν λύσεις στα αδιέξοδα και τις απορίες των δικηγόρων οι οποίοι πρόκειται ή έχουν ήδη καταθέσει εργατικές αγωγές διεκδικώντας οικονομικές απώλειες εργαζομένων (μείωση μισθών, κατάργηση επιδομάτων, λύση συλλογικών συμβάσεων εργασίας και μετατροπή τους σε ατομικές συμβάσεις, κ.λπ.), ενώ παράλληλα παρέχονται νομικά επιχειρήματα προς υποστήριξη των θέσεων τους.

Την ίδια στιγμή τα άρθρα των 14 λειτουργούν ως ερμηνευτική εγκύκλιος εφαρμογής των δύο Μνημονίων.

Οι ερμηνευτές του Εργατικού Δικαίου παράλληλα θέτουν το ερώτημα εάν στην Μνημονοκρατούμενη Ελλάδας έχει μέλλον το Εργατικό Δίκαιο ή είναι στα όρια του τέλους του.
Οι 14 οι οποίοι αναλύουν και σχολιάζουν τα δύο Μνημόνια, ενώ παράλληλα καταγράφουν και τα «παράθυρα» διαφυγής που υπάρχουν, είναι: Αντ. Βάγιας, Ν. Γαβαλάς, Φωτεινή Δερμιτζάκη, Δ. Ζωγραφόπουλος, Γ. Θεοδόσης, Άρ. Καζάκος, Γ. Κατρούγκαλος, Ι. Κουκιάδης, Δ. Λαδάς, Γ. Λεβέντης, Ι. Ληξουριώτης, Κ. Μπακόπουλος, Κ. Παπαδημητρίου, Δ. Τραυλός-Τζανετάτος.

Πρόλογος

Η ένταξη της Ελλάδας στον Μηχανισμό Στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ και το Δ.Ν.Τ. σηματοδότησε, μεταξύ άλλων, και την έλευση μιας σειράς αθρόων μεταβολών της εργατικής νομοθεσίας.

Κομβικό σημείο των μεταρρυθμίσεων στάθηκε ο ν. 3845/2010, στον οποίον προσαρτήθηκε το Μνημόνιο Συνεννόησης που υπεγράφη στις 3.5.2010 από την Ελλάδα και την τριμερή Επιτροπή της Ε.Ε., της Ε.Κ.Τ. και του Δ.Ν.Τ. (Μνημόνιο Ι). Την περίοδο που ακολούθησε, η νομοθετική παραγωγή υπήρξε εντατική. Έτσι, μέσα σε διάστημα δύο μόλις ετών, υπέρ τα δέκα νέα εργατικά νομοθετήματα τέθηκαν σε ισχύ, επιφέροντας αλλεπάλληλες
τροποποιήσεις σε όλο σχεδόν το φάσμα του ατομικού και του συλλογικού εργατικού δικαίου.

Τελευταίος εκδόθηκε ο ν. 4046/14.2.2012, ο οποίος ενσωμάτωσε στην ελληνική έννομη τάξη το Μνημόνιο ΙΙ. Ακολούθησε η έκδοση της περίπυστης Π.Υ.Σ. 6/28.2.2012, με την οποία υλοποιήθηκαν οι μεταβολές που ο ν. 4046