Γιατί δεν μετοχοποιούν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας;

Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός

Μας έχουν τρελάνει στο παραμύθι, πως αν δεν πάρουμε την δόση θα πεινάσουμε (εννοείται εμείς οι πολίτες γιατί αυτοί, οι πολιτικοί, τρώνε με σαράντα μασέλες), πως η μόνη λύση για τη χώρα είναι η δόση των 31,5 δις ευρώ, πως κι αυτοί πονούν που είναι αναγκασμένοι να ψηφίσουν αυτά τα μέτρα που καταστρέφουν τους Έλληνες κι άλλες πολλές τέτοιες σαχλαμάρες.

Από την άλλη μεριά, κανένα αντιμνημονιακό κόμμα δεν έχει καταθέσει έστω και μία πρόταση τεκμηριωμένη

που να δείχνει έναν άλλο δρόμο που οδηγεί σε λύσεις και οικονομική ανάπτυξη, που να δημιουργεί θέσεις εργασίας, που να προσφέρει μια καλύτερη ποιότητα ζωής στους πολίτες. Καμία κουβέντα για το τι έχουν σκοπό να κάνουν αυτοί αν δεν πάρουμε την δόση και γίνουν αυτοί κυβέρνηση.

Για να μπορέσει η Ελλάδα να αντιμετωπίσει τα οξυμένα προβλήματά της, θα πρέπει, όχι μόνο να έχει πατριώτες πολιτικούς, αλλά και πολίτες πατριώτες.

Όταν ο πολίτης είναι υποταγμένος στο όποιο κόμμα, όταν ο πολίτης δέχεται το αλάθητο του αρχηγού ως θέσφατο, όταν το κομματικό στέλεχος δεν αντιδρά σε βλαπτικές αποφάσεις του κόμματός του επειδή υποκύπτει στον όρο «κομματική πειθαρχία», τότε, ούτε ελεύθερος είναι αλλά ούτε και πατριώτης.

Ο πατριώτης πάνω από όλα έχει το καλό της χώρας του.

Τα κόμματα, οι αρχηγίσκοι, οι βουλευτές, «ντύνονται» με έναν ιδεολογικό μανδύα και καλούν όλους τους πολίτες που πιστεύουν σε αυτόν, να ενταχθούν στις τάξεις τους ως μέλη. Μάλιστα, για να γίνουν και πιο ελκυστικοί, βάζουν μέσα στην ιδεολογία που πλασάρουν και λίγο πατρίδα, και λίγο θρησκεία και λίγο οικογένεια. Όλα είναι «με ολίγη» δηλαδή παραγγελίες του καφενείου, τίποτα το σοβαρό.

Οι πολίτες όμως θα πρέπει κάθε στιγμή να εξετάζουν, αν το κόμμα στο οποίο ανήκουν, κινείται στα πλαίσια της ιδεολογίας που διακηρύττει, αν προασπίζει τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών, αν ο αρχηγός και οι βουλευτές είναι έντιμοι, ηθικοί. Αν όλα τα βρίσκει σωστά, καλώς παραμένει πιστός στο κόμμα του. Αν όμως διακρίνει πράξεις που είναι αντίθετες με την ηθική του, με την ιδεολογία του, αν βλέπει πως το κόμμα του δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πατρίδας και των πολιτών αλλά συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, ποιος ο λόγος να παραμένει πιστός οπαδός, πιστό όργανο του συγκεκριμένου κόμματος; Δεν αισθάνεται εξαπατημένος; Δεν βλέπει πως το συγκεκριμένο κόμμα δεν εκφράζει την ιδεολογία του; Γιατί παραμένει προσκολλημένος σε αυτό; Από συμφέρον; Τότε δεν είναι πατριώτης! Από συνήθεια; Τότε είναι ανώριμος!

Όποιος αγαπά την πατρίδα του συμπαρατάσσεται με εκείνους που έχουν τον ίδιο ανώτερο σκοπό με αυτόν. «Να φυλάττουν πίστη εις την πατρίδα».

Όποιος υπηρετεί πρόσωπο ή κόμμα που αποδεδειγμένα έχουν βλάψει την χώρα και δεν αντιδρά, δεν αποχωρεί από αυτό, δεν είναι πατριώτης.

Απαντώντας λοιπόν στο καυτό ερώτημα αν πρέπει ή όχι να πάρουμε την καταστροφική δόση των 31,5 δις ευρώ για να σωθούν οι πολιτικοί και να καταστραφούν οι Έλληνες πολίτες κάνουμε την πιο κάτω πρόταση:

Να μετοχοποιήσει η