Εμείς και τα Σκόπια

                          ΄Αρθρο  του Δημήτρη Γαρούφα*

          Στη χώρα μας λειτουργούμε  με τη λογική του εκκρεμούς  και στα εθνικά μας θέματα κι΄ έτσι από τα συλλαλητήρια του 1992-94 για την μη αναγνώριση των Σκοπίων με το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ  περάσαμε  στο άλλο άκρο της αγνόησης του θέματος και  ξανασχοληθήκαμε ουσιαστικά με το θέμα όταν η FYROM επεδίωκε ένταξη στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε  και τώρα λόγω της

δυσμενούς(αν και χωρίς πρακτικά αποτελέσματα)για τη χώρα μας απόφασης του Δ.Δ της Χάγης.

Προεισαγωγικά πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι στο συγκεκριμένο θέμα έλειπε   η στρατηγική από τη χώρα μας.. Για 50-60 χρόνια   ανεχόμασταν, με κάποιες διπλωματικές διαμαρτυρίες ,την ύπαρξη του κρατιδίου με την ονομασία «Μακεδονία» στο πλαίσιο της Γιουγκοσλαβίας ενώ -πέραν της ονομασίας-  συστηματικά παραβίαζε( εμφανώς τουλάχιστον στην πρώτη 20ετια της ύπαρξης του) τα ανθρώπινα δικαιώματα για τους Ελληνικής καταγωγής πολίτες με δημεύσεις περιουσιών, με εκτοπίσεις και αλλαγές ονοματεπωνύμων και  έμμεσα εκδιώξεις στην Ελλάδα(περίπτωση 3.500 Σαρακατσάνων που  την περίοδο 1955-1968 «έφυγαν» από Σκόπια και εγκαταστάθηκαν στο Δήμο Ελευθερίου-Κορδελιού Θεσσαλονίκης. ΄Όταν το κρατίδιο αυτονομήθηκε το 1991  , έγινε πιο ορατό το πρόβλημα και ενώ στα Βαλκάνια ουσιαστικά είμαστε οι μόνοι που θέλουμε να παραμείνει βιώσιμο αυτό το κράτος δεν καταφέραμε να προβάλλουμε αποτελεσματικά διεθνώς τις θέσεις μας που ταυτίζονται με την ιστορική αλήθεια    και την ευαισθησία μας στο θέμα της ονομασίας αλλά ούτε πείσαμε τους κατοίκους της FYROM   ότι  η ευρωπαϊκή τους προοπτική επιβάλλει να απεγκλωβιστούν από τις παρωπίδες του παρελθόντος και να ατενίσουν το μέλλον στηριζόμενοι στην συνεργασία με την Ελλάδα με  ονομασία που θα σέβεται και την Ελληνική ευαισθησία.

Για την σημερινή κατάσταση:   επιγραμματικά επισημαίνω ότι σήμερα  στη FYROM μεγάλο μέρος των ξένων επενδύσεων είναι από Ελλάδα,  η  ανεργία ανέρχεται στο 35-40%, η ανασφάλεια εντείνεται κι΄ οι σχέσεις Αλβανών και Σλάβων ,που διέρχονται περίοδο ύφεσης ,  θα οδηγηθούν σε έκρηξη  στο μέλλον και αυτό το κράτος θα μπορεί να λειτουργεί μόνο   υπό συνεχή  εποπτεία  ως προτεκτοράτο των HΠΑ…Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι τον Νοέμβριο του 2003 που βρισκόμουν στα Σκόπια,  επικεφαλής αντιπροσωπείας του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης για σεμινάριο σε δικηγόρους των Σκοπίων,  σε εφαρμογή της συμφωνίας της Αχρίδας  εκείνο τον μήνα απολύονταν από το Υπουργείο Οικονομικών περίπου 300 Σλάβοι υπάλληλοι και προσλαμβάνονταν αντίστοιχα  Αλβανοί, για να  υπάρχει η δέουσα αναλογία που επέβαλλε η συνθήκη της Αχρίδας, γεγονός που   αντιμετωπίζονταν από τους σλαβόφωνους  συνομιλητές μου με εκδηλώσεις οργής και οι οποίοι μου έλεγαν ότι η Αλβανική συνοικία των Σκοπίων μετά τις 6μ.μ.είναι απροσπέλαστη για τους Σλάβους.

Την ίδια εποχή  η γειτονική Βουλγαρία με μεθοδικότητα χάραζε στρατηγική για μετά 30-40 χρόνια αξιοποιώντας και τον πόθο των κατοίκων της FYROM να αποκτήσουν διαβατήριο χώρας- μέλους της Ε.Ε. ΄Έτσι λόγω της ένταξης της Β