Αποδόμηση των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων: Η χαριστική βολή κατά του παραπαίοντος νεοελληνικού κράτους

Γράφει ο Παναγιώτης Ήφαιστος, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων-Στρατηγικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο ΠειραιώςΠεριεχόμενα: (κλικ για μετάβαση από και προς τον τίτλο)Εισαγωγή: Κανόνες, εξαιρέσεις αναγκαίες στάσεις, αποφάσεις και τήρηση των προϋποθέσεων της ακαδημαϊκής ανεξαρτησίας«Μνημονιακή λογική έκτακτης ανάγκης» εν μέσω καλοκαιριούΑποδόμηση των ελληνικών πανεπιστημίων με «αστυνομικά διατάγματα» και οι παρελθούσες πολιτικές παρεμβάσεις ως κύριο αίτιο των προβλημάτων Εξομοίωση και εξίσωση του ανομοιόμορφου ελληνικού πανεπιστημιακού χώρουΤο «ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΩΝ» και το ιθαγενές ελληνικό είδοςΔημοκρατικός Δήμος ελλήνων ακαδημαϊκών και η απειλή εκμηδένισής τουΠερίληψη κριτικης για το νομοσχέδιο: «Οργάνωση Ανώτατης Εκπαίδευσης» Είναι μια ακόμη χαρακτηριστική περίπτωση διολίσθησης στον πολιτικό αυταρχισμό. Κυριαρχεί μια περιρρέουσα θολή ατμόσφαιρα «μνημονιακής λογικής έκτακτης ανάγκης» που σαρώνει όλες τις πολιτικές και τώρα τις ακαδημαϊκές κατακτήσεις.Καταμαρτυρεί μια ακατανόητη βιασύνη και μια αβάστακτη προχειρότητα (αν και δεν είναι το μόνο ή το πιο σπουδαίο ζήτημα, επισημαίνεται η απουσία μεταβατικών διατάξεων για χιλιάδες ενδιαφερόμενους).Διακρίνεται από μια δογματική εξομοιωτική και εξισωτική ιδεολογική αντίληψη, η οποία, αν και παρωχημένη, συνεχίζει να επηρεάζει μερικά στελέχη όλου του πολιτικοπαραταξιακού φάσματος.Αντί να ενθαρρυνθεί η εκπλήρωση των προνοιών του Συντάγματος για αυτοδιοίκηση, αυτορρύθμιση, αυτοσυγκρότηση και άσκηση επιστημονικών και δεοντολογικών ελέγχων μεταξύ των μελών των πανεπιστημίων, επιτείνονται τα κύρια αίτια των προβλημάτων, δηλαδή, οι κομματικοπαραταξιακές και ιδεολογικοπολιτικές παρεμβάσεις. Εάν ψηφιστεί το νομοσχέδιο οι παρεμβάσεις αυτές θα διαθέτουν και θεσμικό προκάλυμμα. Αν και αναμφίβολα οι έλληνες ακαδημαϊκοί θα μπορούσαν να κάνουν πολύ περισσότερα στο πεδίο μιας διαρκούς βελτιωτικής μεταρρύθμισης, λησμονείται ότι μια ακόμη κύρια αιτία πολλών προβλημάτων των ΑΕΙ είναι η γραφειοκρατική παράλυση των αρμόδιων θεσμών του κράτους που παγώνει πολλές πρωτοβουλίες των ελλήνων πανεπιστημιακών.Το νομοσχέδιο με κλασικά ξενομανή τρόπο στηρίζεται στη λανθασμένη υπόθεση ότι υπάρχει κάποιο αδιαφοροποίητο «ΓΕΝΟΣ ΞΕΝΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΚΑΙ ΞΕΝΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ» το οποίο, εξ ορισμού είναι, δήθεν, ανώτερο των ελληνικών. Αυτό βέβαια, εξηγούμε πως δεν ισχύει. Στο ακαδημαϊκό πεδίο όλου του πλανήτη έχουμε μια απροσμέτρητη ποιοτική διαφοροποίηση που αρχίζει από το μηδέν και φθάνει μέχρι το 100. Η ανάλυση που ακολουθεί τονίζει όλως ιδιαιτέρως αυτή τη σημαντική πτυχή.Αφού αναφερθούν παραδείγματα για την σε γενικές γραμμές –και παρά τις πολλές αντιξοότητες– υπεροχή της ελληνικής ακαδημαϊκής ζωής στα πεδία της μόρφωσης και των ακαδημαϊκών παραδόσεων, πιο κάτω υποστηρίζεται η θέση ότι η επιστημονική πρόοδος και ο ιδεολογικοπαραταξιακός ή κρατικός παρεμβατισμός είναι ασύμβατα. Οι πανεπιστημιακοί επιδίδονται καθημερινά στη βάσανο τρόπων βελτίωσης της προσφερόμενης εκπαίδευσης, διασφάλισης αξιοκρατίας στις κρίσεις και ολοένα καλύτερης ανάδειξης της ελλη