Ανταλλάξαμε ‘Ρευστότητα’

Του Ηλία Καραβόλια,

Ο κάθε υποψιασμένος και νοήμων άνθρωπος σε αυτό τον τόπο, κατανοεί ότι πίσω από την απόφαση του Eurogroup και του IMF για την χώρα μας, καλύπτονται οι προθέσεις της Γερμανίας, αδιευκρίνιστες και καλυμμένες στα τεχνικά σημεία του ανακοινωθέντος της σύσκεψης. Είναι πολύ πιθανό πλέον ότι οι Γερμανοί επιδιώκουν μετά τις εκλογές τους , να εφαρμόσουν το σχέδιο ‘ συντεταγμένη χρεοκοπία’ της Ελλάδας,

μέσω κουρέματος του χρέους, εντός του ‘μεγάλου κάδου ανακύκλωσης’, του Μόνιμου Μηχανισμού, ώστε η αναγκαστική πλέον στήριξη στους μεγάλους ασθενείς( Ισπανία, Ιταλία και ίσως Γαλλία) να γίνει σε άλλο πλαίσιο, χωρίς το βαρίδιο Ελλάδα(αυτό δεν συνεπάγεται ότι θα μας πετάξουν
εκτός ευρώ, αλλά ούτε συνεπάγεται ότι θα μας κρατήσουν…) .Ταυτόχρονα δε, ο κάθε επαρκώς καταρτισμένος στην μακροοικονομική πολιτική ξέρει ότι η χθεσινή απόφαση, με νοσοκομειακούς όρους( διότι κλινική χρέους είναι η Ευρωζώνη πλέον) μοιάζει με τεχνητή αναπνοή στον ετοιμοθάνατο ασθενή της εντατικής, ώστε να τον μεταφέρουν προσωρινά σε θάλαμο καραντίνας, μέχρι να τον ξαναγυρίσουν στην εντατική παρακολούθηση( και προφανώς να τον αφήσουν εκεί ζωντανό νεκρό.. ) Η κυβέρνηση πέτυχε να πάρουμε πολλά από αυτά που ζητούσαμε(άσχετα αν δώσαμε παραπάνω από όσα έπρεπε) να μείνει και άλλο στην εξουσία( αν αντέξει) και φυσικά καταφέραμε να ανταλλάξουμε ρευστότητα: μας δίνουν χρηματική μεν ( όχι σε μας σαν κοινωνία, αλλά στην πληρωμή των χρεών που μας φόρτωσαν και στο σπάταλο κράτος μας) αλλά και εμείς τρία χρόνια τώρα, τους ‘δίνουμε’ το 28% του όποιου ΑΕΠ θα είχαμε. Το κρίσιμο είναι, ότι μας δίνουν παράταση της ρευστής κατάστασης για την ζωή, το μέλλον και την τύχη μας( που μας θυμίζουν ότι ‘εξαρτάται’ πλέον από μας, σαν Έλληνες, και ο νοών νοείτο…)
Δεν χρειάζεται να γράφουμε και να λέμε τα ίδια και τα ίδια: όσοι θέλουν ας κάνουν με μοντέλα προβλέψεων και επιστημονικά τεκμηριωμένες υποθέσεις, τις δικές τους αναλύσεις και μακρο/κές προβολές στο μέλλον, για να ανατρέψουν το επιχείρημα για την πορεία του χρέους μας: αυτές οι προβλέψεις των εταίρων μας, είναι αστείες και ανεδαφικές- έως ύποπτες. Δεν είναι φυσικά απίθανο να βελτιώσεις αριθμούς και δημοσιονομικά μεγέθη, σε μια κοινωνία, όταν την καταστρέψεις κατά μεγάλο ποσοστό και την σύρεις για πολλά χρόνια σε μιζέρια, ύφεση, ανεργία και λιτότητα. Υπάρχουν θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης σε λαούς της Αφρικής και της Ασίας, χαμηλό χρέος και πλεονάσματα, αλλά το 80-90 % των ανθρώπων είναι στα όρια της φτώχειας. Γιατί μόνο έτσι θα καταλάβουν κάποιοι, τι σημαίνει το … 5 και 6% αναμενόμενος ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ που προυποθέτει η χθεσινή απόφαση στις Βρυξέλλες, για να πάμε στο περίφημο 124% χρέους/ ΑΕΠ το 2020! Ναι μεν ‘σπρώχθηκε’ ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος το 2016 από το 2014, αλλά αυτό επίσης συνεπάγεται ότι αλλάζει άρδην το πλαίσιο υποθέσεων και παραδοχών του τελευταίου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και του ελληνικού προϋπολογισμού για το 2013 Πιο απλά: εκ του γεγονότος ότι η κρίσιμη μεταβλητή είναι το ΑΕΠ , ό