Απάντηση με ευχές στον κ. Μηχιώτη

Επιστολή Γιάννη Μαμουζέλου στο enimerosi24
Ζητώ συγγνώμη που παίρνω χώρο (έστω διαδικτυακό) αλλά οφείλω μια απάντηση στον κ. Μηχιώτη, που δεν ήξερα πως είναι συνάδελφος, αλλά ίσως έχει μικρότερο αριθμό μητρώου ΕΣΗΕΑ από τον δικό μου, κρίνοντας απ’ τον τρόπο γραφής…

Αλλά δεν είναι εκεί η ουσία. Κανείς δεν τον έψεξε επειδή δεν του αρέσει ο λόγος του κ. Τσίπρα,

Το ερώτημα μου ήταν σαφές και η απορία μου για την ξαφνική παρέμβασή του μάλλον δικαιολογημένη, γιατί στην ιστοσελίδα αυτή δεν βλέπω να εκφράζονται προσωπικές απόψεις για πολιτικά θέματα ή πρόσωπα, αλλά ειδήσεις και πληροφορίες ή σχόλια για διάφορα γεγονότα.
Πού διαπίστωσε ο συνάδελφος ότι ενοχλήθηκα επειδή θεωρώ ότι η Αριστερά είναι υπεράνω κριτικής;

Άλλωστε και να το πίστευα δεν έχω τη δύναμη να το αποκλείσω…
Τέλος, δεν ζήτησα από τον κ. Μηχιώτη να παίρνει άδεια για να εκφράζει τις απόψεις του, απλώς θέλησα να μάθω τι τον ενοχλεί τόσο πολύ ώστε να γράψει ένα μακρόσυρτο σχόλιο με σημαντικές στρεβλώσεις εναντίον ενός κόμματος, θυμίζοντας τα ολοσέλιδα μεγάλου σχήματος άρθρα του μακαρίτη Θεοφύλακτου Παπακωνσταντίνου… (Όποιος δεν γνωρίζει ας ρωτήσει να μάθει…)

Τα «περί ιδεολογικής τρομοκρατίας» με κάνουν να σκέπτομαι ότι ίσως ο κ. Μηχιώτης ανησυχεί μήπως αρχίσει και ταρακουνιέται το σύστημα και το κενό περιεχομένου σλόγκαν «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» που εμάς δεν μάς απασχολεί γιατί και την Ελλάδα θέλουμε να προασπίσουμε και τη θρησκεία σεβόμαστε στην πρέπουσα διάσταση και το θεσμό της οικογένειας διατηρούμε και υπερασπιζόμαστε, τη στιγμή που εκείνοι που προτιμά ο κ. συνάδελφος την φέρνουν σε διάλυση και απόγνωση!

Ας μην ανησυχεί όμως… Οι εκλογές μπορεί να κρύβουν εκπλήξεις, για άλλους δυσάρεστες και για άλλους ευχάριστες. Εγώ σάς προσκαλώ να συναντηθούμε στις κάλπες… Δεν θα χάσει κανείς τίποτα περισσότερο απ’ όσα έχουμε χάσει από τους illuminati του δικομματισμού, του φιλελευθερισμού και της πολιτικής μας ελίτ.

Ως τότε εύχομαι και στο συνάδελφο και σε όλο το δημοσιογραφικό χώρο υγεία, χρόνια πολλά και Καλό Πάσχα!
[ Δεν γράφω για Ανάσταση, γιατί με κάνει να σκέπτομαι ένα θάνατο απ' τον οποίο πρέπει να ξεφύγουμε... Οπότε το προσπερνώ για να μη με πιάσει κατάθλιψη]