Υπερκινητικό παιδί - Πως του συμπεριφερόμαστε

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας αποτελεί στις μέρες μας ένα πλέον ευρέως διαδεδομένο όρο, ανάμεσα στις οικογένειες και στο σχολείο.

Μέχρι πρόσφατα όμως το Δ.Ε.Π.Υ. αποτελούσε κάτι το άγνωστο και κατά συνέπεια πολύ τρομακτικό για τους περισσότερους ανθρώπους.

Σκοπός του άρθρου αυτού είναι να παρουσιάσει τη συμπτωματολογία, την αιτιολογία του Δ.Ε.Π.Υ., όπως επίσης και την πιο σημαντική πτυχή του θέματος που δεν είναι άλλη από το χειρισμό ενός τέτοιου παιδιού στο σπίτι και στο σχολείο.

Ιστορική Αναδρομή

Πριν περίπου από 100 χρόνια έγινε μια πρώτη

αναφορά στα συμπτώματα που σχετίζονταν με το Δ.Ε.Π.Υ. από τον William James. Ακολούθως ο George Still έκανε νύξη για παθιασμένα παιδιά τα οποία πιθανόν να παρουσίαζαν εγκεφαλικό τραυματισμό.

Το 1949 κάποια από τα χαρακτηριστικά των σημερινών ατόμων με Δ.Ε.Π.Υ. συγκεντρώθηκαν και ονομάστηκαν ως Ελάχιστη Εγκεφαλική Βλάβη και στη συνέχεια Ελάχιστη Εγκεφαλική Δυσλειτουργία.

Η ονομασία Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής, δόθηκε περίπου στα μέσα της δεκαετίας του 1970, ενώ αργότερα προστέθηκε στην ονομασία και το χαρακτηριστικό της υπερκινητικότητας με αποτέλεσμα το Σύνδρομο να ονομάζεται πια Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας.

Διαβάστε τη συνέχεια στο www.paidiatros.com