Τι σκέφτεται ο Πρόεδρος για την Ερατώ;

Η Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή είναι, ή θέλει να παρουσιάζεται, ως η εμπροσθοφυλακή του ΑΚΕΛ. Προηγείται του επίσημου ΑΚΕΛ, και αρθρώνει λόγο τον οποίο η ηγεσία του ΑΚΕΛ κωλύεται να αρθρώσει, υπό τον φόβον των αντιδράσεων της βάσης της, ή για να μην αποδειχθεί η πλήρης τουρκοφιλία της.

Η κ. Μαρκουλλή, λοιπόν, αναφερόμενη στα γεγονότα που ακολούθησαν την απόφαση της Βουλής

για το ενωτικό δημοψήφισμα, δήλωσε τα εξής: «Είχα προβλέψει την αντίδραση του Τουρκοκύπριου ηγέτη και αυτή τη φορά έχει 100% δίκαιο. Καλώ και εγώ τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να ανατρέψει αυτή την απαράδεκτη πρωτοβουλία του ΕΛΑΜ».

Η κ. Μαρκουλλή δεν αποτελεί μόνο την εμπροσθοφυλακή του ΑΚΕΛ. Δεν αποτελεί μία εκ των επιλογών του κόμματος για τις προεδρικές εκλογές του 2018. Αποτελεί και μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας του Προέδρου Αναστασιάδη, ο οποίος την επέλεξε. Και μάλιστα την τοποθέτησε επικεφαλής της ομάδας που διαπραγματεύεται το περιουσιακό με την ομάδα Ακιντζί.

Ερώτηση: Μετά από αυτήν την πλήρη κάλυψη που προσφέρει στον κατοχικό ηγέτη και το κάλεσμά της στον Πρόεδρο Αναστασιάδη να πράξει -στην ουσία- όσα ο Ακιντζί θέτει ως όρο, νομιμοποιείται ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να τη διατηρεί στη διαπραγματευτική του ομάδα; Και δεύτερο: Είναι δυνατόν, οι πρόσφυγες να εμπιστεύονται την κ. Μαρκουλλή σε ό,τι αφορά τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους;

Ο Πρόεδρος καλείται να απαντήσει και χωρίς περιστροφές να κάνει δημόσια δήλωση, όσον αφορά τη συμπεριφορά και τις τοποθετήσεις της συνεργάτιδάς του. Διαφορετικά παραμένει ο ίδιος εκτεθειμένος, τόσο για τον διορισμό της κ. Μαρκουλλή όσο και για τις δικές του προθέσεις στο περιουσιακό.

Απ' εκεί και πέρα, και εφόσον ο Πρόεδρος Αναστασιάδης επιλέγει να έχει αυτούς τους συμβούλους και συνεργάτες, οι οποίοι δικαιώνουν τον κατοχικό ηγέτη στις παρανοϊκές αντιδράσεις του και εκθέτουν τον ίδιο, καλώντας τον να ενδώσει σε αυτά που θέλει ο Ακιντζί, τότε πώς δικαιολογούνται οι κυβερνητικές επιθέσεις και οι συναγερμο-ακελικές επικρίσεις κατά των κομμάτων της αντιπολίτευσης;

Αντίθετα, οι δηλώσεις Μαρκουλλή επιβεβαιώνουν πλήρως τις εκτιμήσεις αυτής της εφημερίδας και πολιτικών κομμάτων, ότι το Προεδρικό, συνεργάτες του Προέδρου και οι ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ έχουν ως μόνη πολιτική την εξυπηρέτηση του Ακιντζί, την αναζήτηση εφευρημάτων που να ωραιοποιούν την ικανοποίηση των όρων του και τη διαγραφή της ιστορίας του κυπριακού Ελληνισμού.

Προς τούτο, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αφορίζει την απόφαση της Βουλής για το ενωτικό δημοψήφισμα, ο ΔΗΣΥ σπεύδει με τροπολογίες να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Ακιντζί για «διορθωτική κίνηση» και ακύρωση της απόφασης, το ΑΚΕΛ αναφανδόν στηρίζει τις αντιδράσεις στα κατεχόμενα και επιτίθεται κατά των ελληνοκυπριακών κομμάτων, και η προέκταση του ΑΚΕΛ, η κ. Μαρκουλλή, βρίσκει «100% δίκαιο» στον κατοχικό ηγέτη.

Μέσα σε αυτή την περιεκτική εικόνα, καθρεφτίζεται όλη η δουλικότητα, η ενδοτικότητα και η βούληση ικανοποίησης όλων των τουρκικών αξιώσεων, στοιχεία που χαρακτηρίζουν και στιγματίζουν τη συγκεκριμένη σχολή σκέψης.

Τα πράγματα είναι απλά: Εάν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν εκδιώξει την κ. Μαρκουλλή από τη διαπραγματευτική του ομάδα και δεν αποφασίσει να σταθεί στο ύψος αξιοπρεπούς ηγέτη, και εάν ο Δημοκρατικός Συναγερμός δεν αποσύρει την τροπολογία του για ακύρωση της απόφασης της Βουλής, τότε δεν υπάρχει χρεία άλλων μαρτύρων και μαρτυριών, ότι η κυβερνητική παράταξη έχει αφοσιωθεί πλήρως στην ικανοποίηση κάθε αξίωσης της Τουρκίας. Ακόμη και της πιο εξωφρενικής και παρανοϊκής...