«Στη Βενεζουέλα τα παιδιά πεθαίνουν από την πεινά» (Video)

Εν μέσω αντιδράσεων της αριστερής πτέρυγας πραγματοποιήθηκε, στο Στρασβούργο, η τελετή των βραβείων Ζαχάρωφ τιμώντας την δημοκρατική αντιπολίτευση της Βενεζουέλας.

Μιλώντας αποκλειστικά στο Σίγμα η πολιτικός Πατρίτσια Γκουτιέρεζ Σεμπάγιος, του κόμματος «λαϊκή θέληση» της δημοκρατικής αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας και σύζυγος του επίσης πολιτικού Ντανιέλ Σεμπάγιος, ο οποίος βρίσκεται εδώ και 4 χρόνια στη φυλακή, αναφέρθηκε στην αξία του βραβείο, τη σημασία της Ευρωπαϊκής στήριξης, αλλά και την απουσία της αριστερής πτέρυγας του Ευρωκοινοβουλίου για την επιλογή τους στη θέση των νικητών.

«Το

βραβείο Ζαχάρωφ τιμά τη μνήμη των διαδηλωτών που έπεσαν νεκροί από τη βίαιη καταστολή των ειρηνικών διαδηλώσεων που έλαβαν χώρα το 2017 στη Βενεζουέλα». Αυτή ήταν η απάντηση που έδωσε και ο εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης τα Βενεζουέλας, ο οποίος απηύθυνε ευχαριστήρια ομιλία εντός από το βήμα του ημικύκλιου του Ευρωκοινοβουλίου.

Η καθημερινότητα στη Βενεζουέλα, εξήγησε στο Σίγμα, η Πατρίσια Γκιουτέρεζ Σεμπάγιος, είναι φρικτή. Άνθρωποι πεθαίνουν από έλλειψη φαρμάκων, φαγητού και πόσιμου νερού. Η παιδεία εξήγησε, είναι επίσης ελλιπής. Το κόστος των τροφίμων σήμερα αυξάνεται κατά 2000% του πληθωρισμού. Τέσσερα στα δέκα παιδιά πάσχουν από κάποιου είδους υποσιτισμό. Εννιά στα δέκα φάρμακα είναι σε έλλειψη.

Παράλληλα η κυρία Σεμπάγιος μίλησε για τις δύσκολες συνθήκες κράτησης του συζύγου της, αλλά και τις δύσκολες στιγμές που περνούν τα παιδιά τους, τα οποία αναγκάζονται να βλέπουν τον πατέρα τους, όχι αρκετά συχνα, στον χώρο των επισκέψεων των φυλακών.

Πριν από δύο μέρες ο Νικολάς Μαδούρο ανακοίνωσε πως τα κόμματα της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας θα αποκλειστούν από τις προεδρικές εκλογές που θα πραγματοποιηθούν το 2018. Οι εκπρόσωποι της Βενεζουέλας ζήτησαν από τις κυβερνήσεις των 27 να υπερασπιστούν το δικαίωμα των Βενεζουελάνων στις ελεύθερες εκλογές, καθώς επίσης και να επιτηρήσουν τη διαδικασία.

Αυτούσια η συνέντευξη

-Τι σημαίνει αυτό το βραβείο για σας;

-Σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη δέσμευση, την οποία αναλαμβάνουμε ως δημοκρατική αντιπολίτευση της Βενεζουέλας, παραλαμβάνοντας αυτό το βραβείο. Καταρχήν σημαίνει αναγνώριση και ευχαριστούμε πολύ που αναγνωρίζεται ο αγώνας μας, ο οποίος βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, με στόχο να επιτύχουμε την αλλαγή στη Βενεζουέλα, να σώσουμε τη δημοκρατία και τις ελευθερίες που πηγάζουν από αυτήν. Επίσης είναι μια δέσμευση ότι πλέον έχουμε στο πλευρό μας την Ε.Ε., αλλά και ολόκληρο τον κόσμο. Μας κάνει πιο δυνατούς ώστε να συνεχίζουμε να παλεύουμε κάθε μέρα, ώστε να συνεχίζουμε να υψώνουμε τη φωνή μας, ώστε να δηλώνουμε τι συμβαίνει στη χώρα μας, ώστε να καταγγέλλουμε τη δικτατορία του Νικολάς Μαδούρο. Ώστε να είμαστε η φωνή όλων εκείνων που υποφέρουν από την ανθρωπιστική κρίση στη Βενεζουέλα. Ώστε να είμαστε οι φωνή όλων εκείνων που βρίσκονται στη φυλακή. Που ζουν σε μη δίκαιες συνθήκες, απλά και μόνο επειδή σκέφτονται διαφορετικά και δηλώνουν τη διαφωνία τους με την δικτατορία της Βενεζουέλας. Ταπεινά αποδεχόμαστε το βραβείο, αλλά με μεγάλο καμάρι και δηλώνει την δέσμευσή μας να αγωνιστούμε. Κι αυτός ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί μέχρι την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας.

-Επαναλαμβάνεται συνεχώς τη λέξη θυσία. Ποιες είναι οι θυσίες που πρέπει να κάνετε στο εξής, έχοντας στα χέρια σας αυτό το βραβείο και ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να διαδώσετε στον κόσμο.

-Το να ζεις σε καθεστώς δικτατορίας είναι μια θυσία στην οποία υπόκεινται όλοι οι Βενεζουελάνοι. Το να ζεις κάτω από το καθεστώς της δικτατορίας της Βενεζουέλας σημαίνει πολλά πράγματα παράλληλα. Για παράδειγμα σημαίνει ότι δεν έχεις πρόσβαση στο φαγητό, σε φάρμακα, σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για ασθένειες όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης, η πίεση. Σημαίνει ότι 400 χιλιάδες παιδιά κινδυνεύουν να πεθάνουν λόγω υποσιτισμού. Ολόκληρη η χώρα είναι στα όρια του υποσιτισμού. Το να ζεις κάτω από τη δικτατορία της Βενεζουέλας σημαίνει ότι ένας ολόκληρος λαός υποφέρει εξαιτίας των κακών πολιτικών της κυβέρνησης, οι οποίες πολιτικές έκλεψαν την ευημερία των πολιτών, παρά το γεγονός ότι είμαστε μια χώρα που διαθέτει πηγές ενέργειας. Είμαστε μια χώρα με καλές προοπτικές για το μέλλον, αλλά όσο είμαστε κάτω από τη δικτατορία του Μαδούρο, όλες αυτές οι ευκαιρίες δεν υπάρχουν. Κι αυτό είναι μια θυσία στην οποία υπόκεινται όλοι οι Βενεζουελάνοι. Κι όσοι συμμετέχουμε στον αγώνα, πρέπει να ταξιδεύουμε χιλιάδες χιλιόμετρα από την πατρίδα μας, αναγκάζομαι να αφήνω τα παιδιά μου. Αυτός, έστω ο προσωρινός αποχωρισμός, είναι πολύ δύσκολος για την οικογένειά μου. Ο σύζυγός μου, ο Ντανιέλ Σεμπάγιος, βρίσκεται στη φυλακή εδώ και τρία χρόνια και εννέα μήνες. Αυτή είναι η προσωπική θυσία που κάνουμε γι’ αυτόν τον αγώνα. Γι’ αυτό και θα συνεχίσω να παλεύω μέχρι να κερδίσει η δημοκρατία στη χώρα μου.

-Άρα είναι πολύ δύσκολη η καθημερινότητα για όλους. Λέτε ότι πραγματικά πεθαίνουν άνθρωποι εξαιτίας αυτού;

-Ναι. Πεθαίνουν άνθρωποι μέσα στα νοσοκομεία γιατί δεν υπάρχουν φάρμακα. Γιατί δεν υπάρχουν ούτε απλά αντιβιοτικά για καταπολέμηση μολύνσεων. Δεν υπάρχουν εμβόλια. Έχουμε μαλάρια στη Βενεζουέλα. Έχουμε τιφτερία. Έχουμε κίτρινο πυρετό. Μιλάμε για ασθένειες που έχουν εξαλειφθεί από πολλές χώρες του πλανήτη και είχαν εξαλειφθεί και από τη Βενεζουέλα. Λόγω όμως της έλλειψης σε εμβόλια οι άνθρωποι στη Βενεζουέλα πεθαίνουν από τιφτερία. Πεθαίνουν από μόλυνση στον πνεύμονα. 400 χιλιάδες παιδιά υποσιτίζονται, δεν έχουν πρόσβαση σε τρόφιμα. Δεν έχουν καν ευκαιρίες οι Βενεζουελάνοι γεγονός που οδήγησε 3 εκατομμύρια ανθρώπους να μεταναστεύσουν από τη χώρα. Αναγκάστηκαν να φύγουν. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα στην οποία ζούμε. Κι όποιος είναι τολμηρός υψώνει φωνή. Όποιος είναι τολμηρός δηλώνει την αντίθεσή του στο καθεστώς του Μαδούρο. Κι όποιος το κάνει τον παρενοχλούν, τον εκτελούν, αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα, ή τον φυλακίζουν, αδίκως. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα.

-Πόσοι άνθρωποι είναι στη φυλακή επειδή ύψωσαν τη φωνή τους;

-Εκατοντάδες άνθρωποι. Περίπου τρεις με τέσσερεις χιλιάδες Βενεζουελάνοι βρίσκονται στη φυλακή. Κάποιοι μπαινοβγαίνουν. Είναι μια κατάσταση χωρίς τέλος. Ο δικτάτορας επιτρέπει σε 4-5 να ζήσουν και μετά σκοτώνει 10. Απελευθερώνουν 10 και μετά φυλακίζουν 20. Σχεδόν τέσσερεις χιλιάδες Βενεζουελάνοι έχουν υποστεί βασανιστήρια, πολύ σκληρή μεταχείριση και μη δίκαιη φυλάκιση. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 314, σύμφωνα με τους επίσημους αριθμούς των οργανισμών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στη φυλακή. Οι Οργανισμοί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μας έχουν δώσει αυτούς τους αριθμούς, άρα αυτή τη στιγμή υπάρχουν σίγουρα 314 πολιτικοί κρατούμενοι, στη Βενεζουέλα. Απλά και μόνο επειδή έχουν δηλώσει την αντίθεσή τους με την κυβέρνηση.

-Είστε μητέρα, σωστά;

-Ναι. Έχω τρία παιδιά. Δύο κορίτσια, η Μαρία Βικτώρια είναι 9 ετών και η Μαρία Βερόνικα είναι 7. Ο Χουάν Ντανιέλ, ο γιος μου, είναι 5 ετών. Έχω δύο κορίτσια κι ένα αγόρι.

-Αισθανθήκατε ποτέ ότι κινδυνεύετε; Ή ακόμη ότι κινδυνεύει η ζωή των παιδιών σας, λόγω της κατάστασης στη Βενεζουέλα;

-Φυσικά. Ναι. Πάρα πολλές φορές. Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι ότι εξαιτίας του αγώνα που κάνω για τον άντρα μου, επειδή είναι στην απομόνωση εδώ και 3 χρόνια και 9 μήνες, έχει υποστεί βασανιστήρια και τιμωρίες, πολλές φορές δεν επιτρέπουν στην οικογένεια να τον επισκεφθεί, δεν επιτρέπουν ούτε στους δικηγόρους του να τον δουν… Περάσαμε 62 μέρες χωρίς καμιά επικοινωνία. Τελικά την περασμένη Πέμπτη, το περασμένο Σάββατο μας επέτρεψαν να εισέλθουμε στις φυλακές, όπου είναι τα αρχηγεία της πολιτικής αστυνομίας της Βενεζουέλας. Μιλάω ως σύζυγος και ως μητέρα. Ο Ντανιέλ είναι εκεί εδώ και 3 χρόνια και 9 μήνες. Κι όμως χρειάζεται να περάσουμε από 9 επίπεδα ασφάλειας. Του έχουν φορέσει βραχιόλι ανίχνευσης στον αστράγαλο, για εβδομάδες δεν του επέτρεπαν να δει τους δικηγόρους του. Για 62 δεν μας επέτρεπαν να τον δούμε. Η θέση του όμως είναι ξεκάθαρη. Δεν θα παραδοθεί. Δεν θα επιτρέψει ποτέ στο καθεστώς να τον λυγίσει. Κι αυτό είναι που με τρομάζει. Ότι ίσως η δικτατορία του Νικολάς Μαδούρο, επιχειρήσει να βλάψει εμένα ή τα παιδιά μας, προκειμένου να βλάψει τον άντρα μου.

-Τις φορές που είχατε την ευκαιρία να τον συναντήσετε, ήταν σε θέση να σας μιλήσει για όλα όσα έχει περάσει; Τα βασανιστήρια;

-Ναι. Τον έχουν περιορισμένο, αλλά δεν μας επέτρεψαν ποτέ να δούμε το κελί του. Τον βλέπουμε σε ένα μικρό δωμάτιο με πολλά τραπέζια, όπου κάθονται όλοι οι κρατούμενοι με τους επισκέπτες τους. Μας έχει πει ότι πνίγεται. Δεν υπάρχει αρκετός αέρας, φρέσκος αέρας. Δεν έχουν παράθυρα στα κελιά. Είναι ένα κελί 2 επί 3. Εκεί είναι απομονωμένος. Μόνος του. Δεν μπορεί να μιλήσει με κανέναν. Το Σάββατο, 9 Δεκεμβρίου, μας είπε ότι τους τελευταίους 3 μήνες δεν τους επιτρέπουν να δουν το φως της ημέρας. Πριν από τότε επιτρεπόταν να βγουν στο προαύλιο για 1 ώρα, κάθε Τρίτη και Πέμπτη, από τις 7π.μ μέχρι τις 8π.μ. Τρεις μήνες τώρα τους το απαγορεύουν. Δεν του επιτρέπουν επαφή με τους δικηγόρους του. Αυτή είναι κατάφορη παραβίαση του δικαιώματος της υπεράσπισης του εαυτού του. Τον ανάγκασαν να έχει αυτή τη συσκευή ανίχνευσης στον αστράγαλο και την οποία πρέπει να φορτίζει πώς; Όρθιος, κολλημένος στον τοίχο για 2 ώρες τη μέρα. Εκείνος αρνήθηκε να φορτίσει τη συσκευή. Επιμένει ότι δεν θα ενδώσει στην σκληρή μεταχείριση. Ότι δεν θα ενδώσει στην απάνθρωπη μεταχείριση. Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση για εκείνον. Ως άνθρωπο. Διότι του έχουν στερήσει όλα του τα δικαιώματα.

-Πόσο δύσκολα είναι όμως όλα αυτά για τα παιδιά σας;

-Είναι πολύ δύσκολο για τα παιδιά. Εξαιρετικά. Δεν καταλαβαίνουν γιατί, αν ο πατέρας τους είναι καλός άνθρωπος, είναι στη φυλακή. Μένουμε περίπου 500 χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα Καράκας, είναι πολύ δύσκολο για εμάς ακόμη και να πάμε στην πρωτεύουσα. Πρέπει να μπαίνουμε σε φυλακές, όπου οι στρατιώτες κρατούν αυτόματα όπλα και τα πρόσωπά τους είναι καλυμμένα. Αυτά είναι δύσκολες εμπειρίες για παιδιά. Μερικές φορές μου λένε ότι δεν θέλουν να ξαναπάνε σε αυτό το μέρος. Κυρίως η μεγάλη μας κόρη, εκείνη που είναι 9 ετών, η Μαρία Βικτώρια. Τους λέω λοιπόν ότι το πιο σημαντικό είναι να έχουμε οικογενειακές συγκεντρώσεις. Δεν έχει σημασία που. Τους λέω να μην κοιτούν γύρω – γύρω τον χώρο. Να κοιτάζουν μόνο τον πατέρα τους. Είναι στη φυλακή και χρειάζεται τη στήριξή μας. Χρειάζεται τη δύναμή μας και την αγάπη μας. Και ακόμη κι αν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοιες συνθήκες, το πιο σημαντικό είναι να παραμείνουμε ενωμένοι και αγαπημένοι. Αυτό μας κρατάει δυνατούς σαν οικογένεια Είμαστε πολύ νέοι ακόμη. Ο σύζυγός μου είναι 34 ετών, το ίδιο κι εγώ. Παρά λοιπόν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνονται οι επισκέψεις, υπάρχουν μέχρι και κατσαρίδες στο πάτωμα, είναι πολύ δυσάρεστες συνθήκες, αλλά τόσο εγώ όσο και τα παιδιά μας ζούσε τη στιγμή σαν μια ξεχωριστή στιγμή, κατά την οποία μπορούμε να αγκαλιαστούμε και να ενωθεί η οικογένειά μας

-Μετά από όσα μου είπατε, πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι βουλευτές από την αριστερή πτέρυγα του Ευρωκοινοβουλίου, θα μποϊκοτάρουν την εκδήλωση; Είπαν πως είστε πολιτική απόφαση.

-Η απόφαση δεν ήταν πολιτική. Ήταν ανθρωπιστική θεωρώ. Φυσικά είναι πολιτική η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου να αναγνωρίσει τη μάχη της δημοκρατικής αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας. Όμως το βραβείο είναι ανθρωπιστική απόφαση. Είναι στήριξη προς όλους εμάς που υποφέρουμε ζώντας κάτω από αυτές τις συνθήκες. Περισσότερες από 300 οικογένειες έχουν τους δικούς τους ανθρώπους, άδικα, στη φυλακή. Όμως είμαστε εκατομμύρια εκείνοι που είμαστε αντιμέτωποι με την έλλειψη δικαιοσύνης, δεν έχουμε πραγματικά δικαιώματα στη Βενεζουέλα. Κι αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα. Ο Ντανιέλ Σεβάγιας και οι συνθήκες κράτησής του, είναι τίποτα μπροστά στα όσα υποφέρει το σύνολο του λαού στους δρόμους. Κατά κάποιο τρόπο είμαστε όλοι κρατούμενοι της δικτατορίας της Βενεζουέλας. Σέβομαι κάθε πολιτική άποψη, χρειάζεται να βλέπουμε τα πράγματα αντικειμενικά. Αυτά που πράγματι συμβαίνουν, αυτά που υποφέρουν οι Βενεζουελάνοι. Δεν μπορείς να στηρίζεις μια κυβέρνηση μόνο και μόνο επειδή συμφωνείς με την πολιτική της ιδεολογία. Δεν είναι θέμα αριστεράς ή δεξιάς. Το θέμα είναι αυτό που πραγματικά συμβαίνει στη Βενεζουέλα. Δεν υπάρχουν εγγυήσεις σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης και εξέλιξης, όχι όσο ζούμε κάτω από καθεστώς δικτατορίας. Ως εκ τούτου, λαμβάνοντας αυτό το βραβείο και την αναγνώριση που επιφέρει, δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε ακόμη πιο δυνατά τον αγώνα μας για να σώσουμε την ελευθερία και τη δημοκρατία στη χώρα μας.