Ραούλ: Η διαδρομή ενός «μεγάλου» (βίντεο)

Μια διαδρομή γεμάτη δόξα, έφτασε στο τέλος της...

Με την ανακοίνωση της αποχώρησής του από τα γήπεδα στο τέλος του μήνα που ολοκληρώνεται το αμερικανικό πρωτάθλημα, ο Ραούλ Γκονζάλεθ βάζει τέλος σε μια καριέρα που ήταν γεμάτη από τίτλους και ρεκόρ. Αλλωστε, αυτό του κορυφαίου σκόρερ στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης το διατηρούσε μέχρι πρόσφατα, που τον ξεπέρασε ο Κριστιάνο Ρονάλντο.

Ο Ραούλ υπήρξε μέλος ενός ιδιόμορφου για την εποχή μας "κλειστού κλαμπ". Παλαιότερα το να διανύει ένας πολύ μεγάλος άσος σχεδόν όλη την ποδοσφαιρική του καριέρα σε μια

ομάδα, ήταν το συνηθισμένο, αφού η ομάδα του με τίποτα δεν άφηνε να φύγει το "αστέρι" της. Μετά την υπόθεση Μποσμάν, όμως, το «σκηνικό» άλλαξε... Οι μεταγραφές ελευθερώθηκαν και στην εποχή μας οι παίκτες αλλάζουν τις ομάδες σαν τα... πουκάμισα, αφού όπως λένε και οι ίδιοι "οι μεταγραφές φέρνουν τα πολλά λεφτά".

Ο Ραούλ έμεινε πιστός στη Ρεάλ μέχρι το... παρά πέντε της μεγάλης καριέρας του. Όπως έμεινε ο Γκιγκς στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Τότι στη Ρόμα, ο Μαλντίνι στη Μίλαν, ο Ζανέτι στην Ίντερ, ο Τέρι στην Τσέλσι, ο Ντελ Πιέρο στη Γιουβέντους (ακόμη κι όταν αυτή έπεσε στη Β' κατηγορία), ο Τσάβι στην Μπαρτσελόνα και ο Τζέραρντ στη Λίβερπουλ (και οι δύο μέχρι φέτος), ο Λαμ στην Μπάγερν και συνεχίζει... Όλοι κι όλοι καμιά δεκαριά, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους σπουδαίους ποδοσφαιριστές της σύγχρονης εποχής, είναι αυτοί που δεν άλλαξαν ποτέ φανέλλα ή έστω την άλλαξαν στο τέλος, λίγο πριν σταματήσουν το ποδόσφαιρο.

Ειδικά ο γεννημένος στη Μαδρίτη Ραούλ Γκονζάλεθ Μπλάνκο, όπως είναι το πλήρες όνομά του, ευτύχησε να βρεθεί στην αγαπημένη του ομάδα από πολύ νωρίς... Σχεδόν «γέννημα-θρέμμα» της... Και λέμε σχεδόν, γιατί σε ηλικία μόλις δέκα ετών (γεννήθηκε στις 27/6/1977) ξεκίνησε από τα παιδικά τμήματα της Σαν Κριστομπάλ. Σε ηλικία 13 ετών πήγε στην Ακαδημία της Ατλέτικο Μαδρίτης και δύο χρόνια μετά, η Ρεάλ τον ξεχώρισε και φρόντισε έγκαιρα να τον εντάξει στα δικά της νεανικά τμήματα, όπου έλαμψε αμέσως, αφού σε μόλις 8 ματς σημείωσε 16 γκολ! Από τότε, έπρεπε να φτάσει στα... 30 τόσα του για να αποχωρήσει, γεμάτος από δόξα και τιμές και με τεράστια προσφορά στον σύλλογο. Τέτοια ώστε ένα κατάμεστο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», να σηκώνεται όρθιο στο τελευταίο του παιχνίδι και να κάνει την κίνηση της βαθιάς υπόκλισης προς τον μεγάλο επιθετικό.

Ο Ραούλ από το 1994, όταν σε ηλικία μόλις 17 ετών, αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε επίσημο ματς της πρώτης ομάδας της Ρεάλ, και μέχρι το 2010, όταν έφυγε για τη Σάλκε, έπαιξε 550 ματς πρωταθλήματος και σημείωσε 228 γκολ και συνολικά σε 741 επίσημα ματς και σημείωσε 323 γκολ. Ειδικά στο Champions League έφτασε τις 142 συμμετοχές, τέταρτος στη σχετική λίστα των κορυφαίων, πίσω από τους Κασίγιας (152), Τσάβι (151) και Γκιγκς (145), και τα 71 γκολ, τα οποία μόνο ο Κριστιάνο Ρονάλντο (82) και ο Λιονέλ Μέσι (77) κατάφεραν να ξεπεράσουν κι έτσι παραμένει σήμερα ο τρίτος σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης.

Κατέκτησε με τη Ρεάλ τρία Champions League (1998, 2000, 2002), δύο Διηπειρωτικά (1998, 2002), ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης (2002), έξι πρωταθλήματα Ισπανίας (1995, 1997, 2001, 2003, 2007, 2008) και τέσσερα Σούπερ Καπ Ισπανίας (1997, 2001, 2003, 2008), ενώ αναδείχθηκε πολλές φορές πρώτος σκόρερ και για μεγάλο διάστημα ήταν ο ρέκορντμαν των σκόρερ σχεδόν παντού.

Το ίδιο διάστημα έγινε βασικότατο στέλεχος και αρχηγός της Εθνικής Ισπανίας. Μάλιστα, σε νεαρή ηλικία, το 1996, κατέκτησε με την Εθνική Ελπίδων της χώρας του το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και ήταν ο σκόρερ στον τελικό κόντρα στην Ιταλία. Με την Εθνική ανδρών αγωνίστηκε επί μια δεκαετία σε 102 ματς και σημείωσε 44 γκολ. Εγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της, μέχρι που τον ξεπέρασε ο Νταβίντ Βίγια. Όμως δεν πρόλαβε τις μεγάλες επιτυχίες των «φούριας ρόχας». Αν και ο ομοσπονδιακός προπονητής Βιθέντε Ντελ Μπόσκε του είχε μεγάλη αδυναμία από την εποχή που συνυπήρξαν στην Ρεάλ, ωστόσο όταν ανέλαβε την Εθνική αποφάσισε να αλλάξει πολλά και ανάμεσα στα άλλα «έκοψε» το αγαπημένο του παιδί στο πλαίσιο της ανανέωσης. Έτσι ο Ραούλ δεν πρόλαβε να χαρεί τις επιτυχίες της Ισπανίας σε EURO και Μουντιάλ. Ήταν ο τελευταίος «μεγάλος» της Ισπανίας, που έζησε την Εθνική στην εποχή που ο υπόλοιπος κόσμος τους αναγνώριζε ως παγκόσμια δύναμη, αλλά τους αποκαλούσε «loser».

Το 2010 μετακόμισε στη Σάλκε, με την οποία μάλιστα έπαιξε στο Champions League και σε 66 επίσημα ματς με τη φανέλα της πέτυχε 28 γκολ. Το 2012 πήγε στο Κατάρ και την ομάδα Αλ Σαντ (39 ματς, 11 γκολ) και φέτος «μετακόμισε» στη Νέα Υόρκη και τη φημισμένη ομάδα Κόσμος, η οποία πρώτη είχε ξεκινήσει αυτό που έγινε «συνήθεια» αργότερα στις ΗΠΑ, δηλαδή να φέρνει μεγάλους άσους στο τέλος της καριέρας τους (Πελέ, Κινάλια, Μπεκενμπάουερ κ.α.). Στην αμερικανική Μητρόπολη έπαιξε σε 23 ματς, σημείωσε 6 γκολ και τώρα έφτασε σε ηλικία 38 ετών, η στιγμή για την αποχώρησή του από τα γήπεδα στο τέλος του Οκτωβρίου που ολοκληρώνεται η σεζόν στο αμερικανικό πρωτάθλημα. Με τον θρλικό -πλέον- Ραούλ κλείνει ένας μεγάλος κύκλος του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου!