Πρόεδρε,τα παιδιά μας καταστρέφονται! Επειγόντως Υφ.Παιδείας

Παρακολουθώ εδώ και καιρό τις προσπάθειες του Κωνσταντίνου Πετρίδη και της κυβέρνησης για αναβάθμιση του δημόσιου τομέα, και όχι μόνον, με πιο πρόσφατη την εξαγγελία δύο νέων Υφυπουργείων, Τουρισμού και Ναυτιλίας. Βεβαίως και υπάρχει ανάγκη για τα πιο πάνω αλλά είναι αυτές οι μεγαλύτερες προτεραιότητες που έχουμε ως κράτος, ή έστω, είναι οι μόνες άμεσες προτεραιότητες;

Πριν λίγες μέρες ήμασταν μάρτυρες του περιστατικού με τις μαθήτριες σε σχολείο της Λεμεσού. Χτες γίναμε μάρτυρες ατόμου με ειδικές ανάγκες, το οποίο ξεχάστηκε στο σχολείο, ενώ όλοι πήγαν εκδρομή! Και σήμερα γίναμε πάλι μάρτυρες

Γιατί!

Η απάντηση δεν βρίσκεται στους μαθητές. Η απάντηση δεν βρίσκεται (τόσο) στους γονείς. Η απάντηση δεν βρίσκεται (τόσο) στους δασκάλους. Η μεγαλύτερη απάντηση βρίσκεται στο κράτος. Και θα εξηγήσω γιατί!

Πολλοί γονείς είναι άνεργοι. Η ανεργία, ως το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας μας (και όχι μόνον) έχει ως συνεπακόλουθο την κατάθλιψη ή (και) το θυμό. Το θυμό ενάντια στο σύστημα και στις αντίξοες συνθήκες. Το θυμό ενάντια στην "πολιτική" και τους "πολιτικούς" που δεν φάνηκαν αντάξιοι των συνθηκών για να προστατεύσουν την κοινωνία. Οι δάσκαλοι, ανήμποροι να συγκρατήσουν αυτό το θυμό που έχει μεταφερθεί στα παιδιά, τα δικά μας παιδιά που εμείς οι ίδια, και χωρίς να ευθυνόμαστε άμεσα, παραμελούμε. Τα δικά μας παιδιά που άθελα μας έχουμε αφήσει έρμαιο στα δόντια της κοινωνίας.

Και αφού το πρόβλημα είναι ξεκάθαρο, η απάντηση μπορεί να είναι άλλο τόσο ξεκάθαρη! Για να μπορέσει να λυθεί, ένας και μόνο τρόπος υπάρχει. Ένας τρόπος που το κάθε υγιές κράτος οφείλει να κάνει. Η απάντηση ακούει στην "Έρευνα και Ανάπτυξη", στην δημιουργία εκείνων των συνθηκών όπου θα ξεκινήσουν τα παιδιά μας να μεγαλώνουν κάτω από υγιείς καταστάσεις.

Τα παιδιά ξεκινούν να "φεύγουν" από την οικογένεια στα 3 ή 4 τους χρόνια (προ νηπιακή και νηπιακή ηλικία). Στη συνέχεια συνεχίζουν το "ταξίδι" τους στο δημοτικό (5-12 ετών). Και ολοκληρώνουν αυτό το ταξίδι της ανήλικης διαδρομής στο γυμνάσιο και λύκειο (13-18 ετών).

Σε αυτό το σημείο καλείται το κράτος να λάβει μέτρα. Με έναν απλό και παραγωγικό τρόπο που θα ξανακτίσει τα θεμέλια. Με ένα Υφυπουργείο, ΕΙΔΙΚΑ για τα πιο πάνω, κάνοντας τα πιο κάτω απλά αλλά ουσιώδη βήματα:

1. Διεξαγωγή ερευνών και καθορισμός προτάσεων για κάθε τάξη ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ (άλλες οι ανάγκες των πεντάχρονων και άλλες των δεκαπεντάχρονων).

2. Εμπλοκή των παιδιών σε ειδικά, εβδομαδιαία σεμινάρια ως μέρος της ύλης. Πέραν του εκπαιδευτικού μέρους, τα σεμινάρια αυτά θα αντλούν πληροφορίες για τον καθορισμό προτάσεων. Για κάθε τάξη, από προνηπιακή μέχρι τελειόφοιτους λυκείου.

3. Διεξαγωγή εβδομαδιαίων (δωρεάν) εκδηλώσεων γνωριμίας των μαθητών με την πολιτεία. Π.χ. μουσικές παραστάσεις στα πάρκα για παιδιά δημοτικών, ποδοσφαιρικοί, αθλητικοί, κλπ αγώνες μεταξύ βουλευτών, εφοριών, κλπ, πάνω σε μόνιμη βάση (και όχι κάθε 28η Οκτωβρίου)!

Αν οι μαθητές δεν μεγαλώσουν έχοντας την "αγκαλιά" της πολιτείας, πὠς αναμένουμε από αυτά τα παιδιά, μεγαλώνοντας να σταθούν δίπλα στην Πολιτεία χωρίς "θυμό" για αυτήν; Γιατί ο θυμός των πιο πάνω παιδιών (και των γονιών τους) δεν είναι έναντι των συμμαθητών τους αλλά... έναντι της Πολιτείας! Και αυτό αποδεικνύεται από όσους μεγάλωσαν τις δεκαετίες 60, 70, 80, ίσως και 90! Δεν είχαμε τέτοιο θυμό, ούτε κατά διάνοια!

Εύχομαι, τόσο ο Κωνσταντίνος Πετρίδης, όσο και ο Πρόεδρος, να προχωρήσουν με βάση τα πιο πάνω. Προσωπικά, έθεσα επανειλημμένα τον εαυτό μου στη διάθεση του κράτους για να συμβάλω προς αυτή την κατεύθυνση με προτάσεις που έχω αποστείλει κατά καιρούς και οι οποίες είναι βασισμένες σε μελέτες και συστήματα που ακολουθούν οι ΗΠΑ (και πανεπιστήμια τους) αλλά και πολλές άλλες χώρες με μεγάλη επιτυχία. Εύχομαι, για το καλό των παιδιών μας να προχωρήσουμε τάχιστα. Γιατί, τα πράγματα χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα!

Πρόεδρε, χρειαζόμαστε επειγόντως Υφυπουργείο Παιδείας! Χρειαζόμαστε επειγόντως μια ριζική καταγραφή των αναγκών των παιδιών μας (ανά ηλικία) και άμεση ετοιμασία προτάσεων ικανοποίησης αυτών των αναγκών, με στόχο και μόνο να ηρεμήσουν οι ψυχές αυτών των παιδιών, των παιδών μας. Σταθερά, και με στόχο το χτίσιμο της ορθής Πολιτικής Παιδείας του τόπου μας. Τότε και μόνον αυτά τα παιδιά θα εκτιμήσουν και θα αγαπήσουν την πολιτική και τους πολιτικούς μας!

Ας του μάθουμε πὠς!

* Σύμβουλος Πολιτικού Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας. Μέλος του Αμερικανικού Συνδέσμου Πολιτικών Συμβούλων. Υποψήφιος Διδάκτορας Πολιτικού Μάρκετινγκ. Προτεινόμενος για τα βραβεία Μάρκετινγκ 2016 για την ανάπτυξη του Μοντέλου Μέτρησης της Πολιτικής Ανταγωνιστικότητας και Απόδοσης. Συγγραφέας των βιβλίων "Ο Επιτυχημένος Πολιτικός" (Ανταγωνιστικότητα και Απόδοση) - Νέα Υόρκη 2015 και "4 P's 4 a P" - Political Marketing Mix (A Guide for Politicians and Voters) - Kindle Publishing - New York 2016.