Οι… πρόσφυγες των κοινοτήτων του Ακάμα

Έρημες και εγκαταλειμμένες είναι επτά κοινότητες στις παρυφές του Ακάμα, οι οποίες εδώ και 30 περίπου χρόνια καταδικάστηκαν σε μαρασμό.

Η επιβολή των μηδενικών συντελεστών της Δήλωσης Πολιτικής του 1989, που απαγόρευσε την παραμικρή ανάπτυξη εντός των ιδιωτικών περιουσιών δυτικά του Ακάμα, έτρεψε τον πληθυσμό των κοινοτήτων σε φυγή, με αποτέλεσμα τα χωριά του Ακάμα να αντιμετωπίζουν σήμερα πληθυσμιακό και δημογραφικό πρόβλημα.

Όπως ανέφερε ο κοινοτάρχης της Ίνειας, Γιάγκος Τσίβικος, ειδικά στην περίπτωση της Ίνειας, όλη η περιουσία

των κατοίκων της επηρεάστηκε από το διάταγμα του 1989. «Είναι αδιανόητο να στερούμαστε από το 1989 ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, να μην μπορούμε να εκμεταλλευτούμε με κανένα τρόπο τις περιουσίες μας. Δεν είναι υπερβολή όταν λέμε ότι εδώ και 30 χρόνια αισθανόμαστε πρόσφυγες» σημείωσε.

Χωρίς πρόσβαση στα μέσα εκείνα που θα μπορούσαν να δώσουν αναπτυξιακή ώθηση στην περιοχή και να την επαναφέρουν σε τροχιά ευημερίας, ολοένα και περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής εγκαταλείπουν τα χωριά τους, με τη συρρίκνωση του πληθυσμού να καθίσταται ένα από τα πλέον σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κοινότητες του Ακάμα.

Σύμφωνα με τις κοινοτικές αρχές της περιοχής, καμιά κυβέρνηση δεν επέδειξε πολιτική βούληση για επίλυση του προβλήματος των ιδιωτικών περιουσιών εντός της χερσονήσου του Ακάμα, είτε δίνοντας αποζημιώσεις, είτε προχωρώντας με ανταλλαγή γης. Η δέσμευση των περιουσιών επιβλήθηκε χωρίς κανένα αντισταθμιστικό μέτρο, με αποτέλεσμα η περιοχή να υποβαθμιστεί.

Διαβάστε εδώ περισσότερα στη Σημερινή