Ο αριθμός είναι το μικρότερο διακύβευμα

Αν κάτι ξεκαθάρισε στη χθεσινή Έκτακτη Γενική Καταστατική Συνέλευση της ΚΟΠ είναι πως ο αριθμός των ομάδων της α’ κατηγορίας είναι το λιγότερο σημαντικό απ’ όσα διακυβεύονται για το μέλλον του κυπριακού ποδοσφαίρου.Για τα 10 μέλη της ομοσπονδίας, τα οποία αιτήθηκαν την τροποποίηση του σχετικού άρθρου, η χθεσινή μέρα άφησε μια γλυκόπικρη γεύση. Πικρή, διότι εν τη απουσία συγκεκριμένου πλάνου και σχεδιασμού για αύξηση σε 16 ομάδες εξετέθησαν στα μάτια των ποδοσφαιρόφιλων.Γλυκιά, διότι η συγκεκριμένη προοπτική-έκτρωμα λειτούργησε ως μπαμπούλας, προκειμένου να μπει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης η επιστροφή στις 14 ομάδες. Και ας είχε υπάρξει συμφωνία πως το μοντέλο των 12 θα εφαρμοζόταν τουλάχιστον για μια διετία, προτού εξαχθούν συμπεράσματα για τη λειτουργικότητα και ανταγωνιστικότητά του.Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή αφορά την επιχειρηματολογία όσων υπερθεματίζουν για περισσότερες ομάδες. «Θα αυξηθεί ο αριθμός των Κυπρίων ποδοσφαιριστών και θα μειωθούν ταυτόχρονα οι προϋπολογισμοί», ισχυρίζονται, δίχως να εξηγούν και να αναλύουν ούτε το ένα ούτε το άλλο.Ακόμη κι αν -για χάρη της συζήτησης- υιοθετήσει κάποιος το αξίωμα ότι για τους μικρομεσαίους οι γηγενείς ποδοσφαιριστές είναι πιο φθηνοί από τους αλλοδαπούς, ποια είναι η δικλείδα ασφαλείας ότι σ’ ένα πρωτάθλημα 14 ομάδων οι Κύπριοι θα βρουν περισσότερες θέσεις εργασίας και μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής;Πρόκειται για μια (στην καλύτερη περίπτωση) νεφελώδη και αόριστη υπόσχεση-δέσμευση, η οποία συγκρούεται μετωπικά με την πραγματικότητα πως τα προηγούμενα χρόνια, όταν στην α’ κατηγορία συμμετείχαν 14 ομάδες, στους μικρομεσαίους έπαιζαν σχεδόν αποκλειστικά αλλοδαποί. Ο Οθέλλος είναι όντως ο πρώτος νεοφώτιστος, που επιχείρησε να αποδείξει ότι υπάρχει και άλλη οδός, αλλά η εξαίρεση δεν μπορεί να βαπτιστεί εν μια νυκτί κανόνας.Το τρέχον πρωτάθλημα καταδεικνύει μέχρι στιγμής πως η αύξηση της ανταγωνιστικότητας και του ενδιαφέροντος συνδέεται άρρηκτα με τη μείωση των ομάδων και των αδιάφορων αγώνων (σ.σ. που τα περασμένα χρόνια συνοδεύονταν και από πολύχρωμους φακέλους της UEFA). Η αδιαφορία γι’ αυτήν την πτυχή, η οποία υπηρετεί την πρόοδο του αθλήματος, ενσπείρει ή επιβεβαιώνει υποψίες πολύ κόσμου για τα αληθινά ελατήρια όσων επιδιώκουν την αντίθετη οδό υποσχόμενοι ως αντάλλαγμα μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους γηγενείς ποδοσφαιριστές.Και ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, το μεγαλύτερο διακύβευμα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι ο αριθμός των ομάδων, αλλά η αξιοπιστία και η σοβαρότητα όσων καθορίζουν τη μοίρα του ποδοσφαίρου στην Κύπρο -είτε πρόκειται για παράγοντες είτε για αξιωματούχους. Η δική τους αξιοπιστία και σοβαρότητα είναι υπό έλεγχο με αφορμή αυτήν την υπόθεση.Η έξωθεν καλή μαρτυρία τους έχει τρωθεί ήδη σε σημαντικό βαθμό ένεκα όσων έχουν συμβεί μέχρι στιγμής στη σεζόν, σε αυτούς εναπόκειται το αν θα δώσουν στον εαυτό τους τη χαριστική βολή.