Κατρακυλά η τιμή του αργού πετρελαίου

Δεν λέγει να σταματήσει η κατρακύλα της τιμής του αργού πετρελαίου! Ποίοι.... τρίβουν τα χέρια, και ποιών οι τσέπες αδειάζουν απ’ αυτήν; Το ΣΙΓΜΑ επιχείρησε ν’ ανοίξει το φάκελο «πετρέλαιο» στο πλαίσιο του κεντρικού του δελτίου.

Ξεκίνησε ως γεωπολιτικό bras de fer με άρωμα μαύρου χρυσού ανάμεσα σε ΗΠΑ και Σαουδική Αραβία και σήμερα απειλεί τις εύθραυστες ισορροπίες που επιχειρούνται εν καιρώ οικονομικής κρίσης...

Ο

λόγος για την πτώση της τιμής του αργού πετρελαίου που σήμερα κατέγραψε νέα βουτιά, της τάξεως του 6,7%, στα $26,55 το βαρέλι! Τη χαμηλότερη τιμή από το Μάιο του 2003!!!

Όλα άρχισαν το 2012, όταν σε βάθος τριετίας οι ΗΠΑ αύξησαν την παραγωγή πετρελαίου της χώρας κατά 50% με την εξόρυξη σχιστολιθικού πετρελαίου, γεγονός που σε συνάρτηση με την οικονομική κρίση, μείωσε τη ζήτηση για το πετρέλαιο της Σαουδικής Αραβίας.

Περνώντας στην αντεπίθεση και έχοντας αρκετά αποθέματα για να το πράξει σχετικά εκ του ασφαλούς, η Σαουδική Αραβία, αντί να μειώσει την παραγωγή της, τη διατηρεί σε υψηλά επίπεδα για να χτυπήσει τις ΗΠΑ.

Για μερικούς μήνες αυτό... πέτυχε, τώρα όμως τα πράγματα μαίνονται εκτός ελέγχου και για όλες τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες η εξόρυξη αν δεν έχει γίνει ήδη ζημιογόνα, φλερτάρει επικίνδυνα μ' αυτό. Για να χάνουν κάποιοι όμως... κάποιοι πρέπει να κερδίζουν! Ποιοί;

Σύμφωνα με τα όσα μας είπε ο οικονομολόγος Μιχάλης Φλωρεντιάδης, από την κατακόρυφη πτώση της τιμής του αργού πετρελαίου επωφελούνται πρωτίστως οι χώρες που εισάγουν το ακατέργαστο προϊόν και σε δεύτερη φάση, και ίσως πιο περιορισμένα, τα διυλιστήρια.

Σε «τοπικό» επίπεδο, η οικονομολόγος Άννα Θεολόγου-Οράτη, υποστηρίζει ότι και το κράτος κερδίζει, διότι οι φορολογίες είναι καθαρά πλούτος που χάνεται από την οικονομία και καταλήγει στα κρατικά ταμεία. Ειδικότερα στην Κύπρο, σημειώνει, βάσει ευρωπαϊκού κανονισμού, καλούμαστε να καταβάλουμε σταθερά 68 σεντ φόρο τουρισμού καυσίμων, (φόρο «οδικού τουρισμού) που όσο λογικό είναι για τις χώρες με μεταξύ τους οδική σύνδεση, άλλο τόσο παράλογο είναι για ένα μικρό νησί σαν τη Μάλτα και την Κύπρο.

Όπως εξηγεί η κα. Θεολόγου - Οράτη, ο λόγος που επιβλήθηκε αυτή η φορολογία είναι για να κτυπηθεί η ανεργία σε ευρωπαϊκό, κάτι που δεν φαίνεται να επιτυγχάνεται, όπως λέγει, στο νησί μας και άρα ο Κύπριος ο καταναλωτής πληρώνει χωρίς να επωφελείται.

Κακώς συνεχίζει η ίδια δεν ζητήσαμε ως κράτος εξαίρεση από τον κανονισμό αυτό που αδειάζει την τσέπη του καταναλωτή αλλά γεμίζει τα ταμεία του κράτους, τονίζοντας πως δεν είναι αργά να το πράξει ακόμα και τώρα.

Επαυξάνοντας, ο Μιχάλης Φλωρεντιάδης αναγνωρίζει μεν ότι υπάρχει ελάφρυνση του καταναλωτή, αλλά επισημαίνει ότι οι φόροι κάνουν το όφελος αυτό να μετακυλείεται πιο αργά στον καταναλωτή. Αυτό όμως είναι... διαχρονικό φαινόμενο και όχι σημάδια των καιρών.

Ανατρέχοντας στα στοιχεία Μαΐου του 2003 οπόταν η τιμή του πετρελαίου ήταν σε ανάλογο επίπεδο, διαπιστώνουμε ότι η Αμόλυβδη πωλείτο στα 43 σεντ της λίρας τότε, και το πετρέλαιο κίνησης στα 32 σεντ, με τους φόρους στα περίπου δεκαεφτάμισυ και έντεκα σεντ της λίρας αντίστοιχα. Δηλαδή, μ' έναν πρόχειρο υπολογισμό οι τιμές κυμαίνονταν μόλις 10 σεντ -κατά προσέγγιση- πιο φθηνά από ότι σήμερα.

Βεβαίως τότε, οι συνθήκες ήταν πολύ διαφορετικές. Μεταξύ άλλων διαφορών, το 2003 το ΦΠΑ ήταν στο 15% και το πετρέλαιο διυλίζετο στο νησί. Υπήρχαν άλλες προδιαγραφές προϊόντος, υπήρχαν συναλλαγματικές διακυμάνσεις ενώ οι τιμές άλλαζαν σε διάστημα μηνών αφού ρυθμίζονταν από τη Βουλή.

Το πιο... τρομακτικό από όλα όμως, είναι ίσως το γεγονός, ότι τα όσα βιώνουμε σήμερα στην αγορά, δεν αποκλείεται να είναι το... φυτίλι που οδηγεί σ' άλλη μια βόμβα ανάλογη της Lehman Brothers, κατά τις προβλέψεις της κας Θεολόγου-Οράτη! Τα συστατικά υπάρχουν για ακόμα μια παγκόσμια κρίση όπως αυτήν που ξεκίνησε από την Αμερική είπε εφιστώντας την προσοχή των αρμοδίων. Η αποφυγή ενός τέτοιου σεναρίου είναι θέμα... διαχείρισης.

Για να δούμε όμως... Έμαθαν από το πάθημα του πρόσφατου παρελθόντος οι ηγέτες της διεθνούς κοινότητας ή θα την πληρώσει πάλι ο απλός λαός;