Η ΑΕΚ των ντέρμπι

Αυτό που έκανε την ΑΕΚ να ξεχωρίσει στις δεκατέσσερεις πρώτες αγωνιστικές, ήταν η δυναμική και το ώριμο παιχνίδι της κόντρα στις παραδοσιακά μεγάλες ομάδες.

Εντυπωσιακές εμφανίσεις σχεδόν σε όλα τα ντέρμπι, αν εξαιρέσουμε μόνο το πρώτο παιχνίδι στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» και την ήττα από την Ανόρθωση. Ακόμη και στη μοναδική της ήττα στην έδρα της από τον ΑΠΟΕΛ, έπαιξε πολύ καλό ποδόσφαιρο, αλλά δεν είχε την ουσία. Της έλειπε η σταθερότητα, αλλά γι’

αυτό υπήρχε σοβαρή δικαιολογία, αν υπολογίσουμε τις απουσίες αρκετών βασικών ποδοσφαιριστών, σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια. Τα όποια λάθη γίνονταν, δεν τα έβλεπες να επαναλαμβάνονται και συγκεκριμένα μετά το χαστούκι από τον Εθνικό στο Δασάκι στις 24 Νοεμβρίου, είδαμε μια ΑΕΚ να αλλάζει προς το καλύτερο. Κόντρα στις πιο μικρές ομάδες τα έβρισκε λίγο σκούρα αλλά στη συνέχεια βρέθηκε και γι’ αυτά τα παιχνίδια το αντίδοτο. Εμφανίσεις και νίκες επαγγελματικές που προσελκύουν και κόσμο στο γήπεδο. Ήταν και ένα από τα στοιχήματα της διοίκησης, η επιστροφή του κόσμου και γι’ αυτό φρόντισαν και οι διοικούντες την ομάδα, αλλά και οι παίκτες με το προπονητικό τιμ.