Φυσιολογική οικογένεια σημειώσατε Χ

Με αφορμή τη νομοθεσία για το σύμφωνο κοινωνικής συμβίωσης και τι συνεπάγεται για τις ανθρώπινες σχέσεις, τόσο τις ομόφυλες όσο και τις ετερόφυλες, (αφού αφορά και τους δύο) αναπτύσσεται μια έντονη συζήτηση για την έννοια της οικογένειας, το θεσμό του γονιού και τι αυτό σημαίνει για την κοινωνία. Ιδιαίτερα ευαίσθητη και περίπλοκη είναι η ανταλλαγή απόψεων για το αν τα ομόφυλα ζευγάρια αποτελούν του ίδιου τύπου οικογένεια με τα ετερόφυλα και αν θα ήταν σε θέση να μεγαλώσουν παιδιά και να τους δώσουν τα ίδια εφόδια,

χωρίς τα παιδιά να υφίστανται προκατάληψη, αποκλεισμό και στιγματισμό και να μην μπορούν να αναπτύξουν μια φυσιολογική ζωή με τους συνομήλικους τους, στο σχολείο, στις δραστηριότητες τους, στο παιγνίδι τους.

Κατ’αρχήν τι είναι γονιός και ποιος ορίζει την κοινωνιολογική αυτή έννοια; Tι ευθύνες έχει και ποιες είναι οι ικανότητες που πρέπει να αναπτύξει για να μπορέσει να δώσει σε ένα παιδί την κοινωνική αλλά κυρίως συναισθηματική και ψυχολογική ασφάλεια και υγεία? Τα αυξανόμενα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης και ψυχολογικής βίας κατά παιδιών μέσα στην οικογένεια, καταδεικνύουν ότι ως κοινωνία έχουμε μεγάλες αδυναμίες στη δημιουργία και τη γαλούχηση ενηλίκων που να μπορούν να αντεπεξέλθουν στον ρόλο του γονιού και να είναι σε θέση να παρακολουθούν αποτελεσματικά και με αγάπη τι γίνεται στη ζωή του παιδιού τους.

Γονιός θα πρέπει να είναι το άτομο που μπορεί συνειδητά να βοηθήσει στην φυσική, καθώς και στην συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη ενός ή περισσότερων τέκνων, από την πρώιμη ηλικία μέχρι και την ενηλικίωση. Ως ορισμός η λέξη γονέας είναι βασισμένη περισσότερο στην ανατροφή ή μεγάλωμα ενός παιδιού. Υπο συγκεκριμένες συνθήκες και εν τη απουσία του γονιού για οποιοδήποτε λόγο, το ρόλο αυτό αναλαμβάνουν θετούς γονείς, ιδρύματα ή ανάδοχες οικογένειες.

Στο πλαίσιο αυτό κατανοούμε ότι σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα ένας ''φυσιολογικός γονιός'' είναι το άτομο που μπορεί να παρέχει στο παιδί του την ασφάλεια μιας υγιούς, συναισθηματικής και φυσικής ανάπτυξης και παράλληλα τις ηθικές αξίες και δομές για την δημιουργία ενός ανεξάρτητου χαρακτήρα που να μπορεί να επιβιώσει και να είναι σε θέσει να αναλάβει τις ευθύνες των αποφάσεων του.

Με αυτή την κοινωνιολογική έννοια, γονείς δεν είναι απαραίτητα δυο άτομα του αντίθετου φύλου που επιθυμούν να φέρουν στο κόσμο ή να μεγαλώσουν ένα παιδί, πολλές φορές, σε πολύ νεαρή και πρώιμη ηλικία, έχοντας μάλιστα και την πίεση του οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι και δυο άτομα του ίδιου φύλου που αποφασίζουν ότι είναι σε θέση να λάβουν αυτή την απόφαση ζωής και να μεγαλώσουν ένα παιδί.

Εύκολα, λοιπόν, μπορεί ο καθένας να συμπεράνει με τα παραπάνω δεδομένα ότι από θεωρητικής πλευράς τουλάχιστον όλα βαίνουν καλώς άλλα τι λέει και η επιστήμη; Πράγματι τα ομόφυλα άτομα μπορούν να μεγαλώσουν παιδιά με τον ίδιο τρόπο όπως και τα ετερόφυλα;

Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες που αναλύουν τον τρόπο με τον οποίο ομόφυλα και ετερόφυλα ζευγάρια ενεργούν μέσα σε ένα περιβάλλον ανατροφής παιδιού, δεν υπάρχουν διαφορές στην πρακτική πλευρά της ζωής για ένα γονιό. Ολοι μπορούμε να γίνουμε γονιοί, αν διαθέτουμε τα σωστά εφόδια και ψυχολογικά είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τέτοια ευθύνη. Μπορείτε να βρείτε σχετικές αναφορές σε έρευνες του πανεπιστημίου της Βοστόνης, του Άμστερνταμ, του Στανφορντ, του Τέξας, της Λουιζιάνα , της Βιρτζίνια και πολλά άλλα. Στη Μελβούρνη, κοινωνιολόγοι έχουν καταδείξει ότι παιδιά που μεγάλωσαν/ουν σε οικογένειες με δυο ομόφυλους γονείς απολαμβάνουν σε πολλές περιπτώσεις περισσότερη αγάπη, χαρά και στοργή από τους γονείς τους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σύγχρονη επιστήμη προχώρησε αρκετά βήματα μπροστά με την πρόσφατη ανακοίνωση της ότι κατάφερε να δώσει το πράσινο φως στα ομόφυλα ζευγάρια που θέλουν να γίνουν οι βιολογικοί γονείς ενός παιδιού. Συγκεκριμένα ερευνητές του πανεπιστημίου του Cambridge και του ινστιτούτου επιστημών Weizmann του Ισραήλ έχουν ανακαλύψει ότι είναι εφικτή η παραγωγή ενός νέου εμβρύου χρησιμοποιώντας βλαστοκύτταρα από δύο ομόφυλα άτομα. Αυτή η εξέλιξη βέβαια επιδέχεται αμφισβητήσεων και αντιβαίνει ολων οσα μέχρι σήμερα πιστεύουμε για τη βιολογική εξέλιξη. Είναι σίγουρα κάτι δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος, πόσο μάλλον να αποδεχθεί. Μικρά βήματα όμως.

Βρισκόμαστε εν έτει 2016 σχεδόν και ενώ πολλές χώρες έχουν αποκαταστήσει σχεδόν πλήρως την ισότητα μεταξύ ομόφυλων και ετερόφυλων οικογενειών άλλες ακόμα ψάχνουν με το μικροσκόπιο την ισότητα στο σεξουαλικό προσανατολισμό ενός ατόμου.

Αβίαστα, λοιπόν, συνάγεται το συμπέρασμα ότι ήρθε ο καιρός να αναπροσδιορίσουμε το στερεότυπο που έχουμε στο μυαλό μας για μια φυσιολογική οικογένεια. Μπορείς να είσαι γονιός? Αυτό πρέπει να μετρά. Ενας φίλος κάποτε μου είπε, έχοντας εμπειρία από κακούς γονείς, ‘πρέπει να κάμνουν τέστ οσοι θα γίνουν γονιοί τζιαι να βκάλουν πιστοποιητικό’. Μην το γελάτε. Από τα φαινόμενα κακοποίησης που έχουμε δει, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι γονιός δεν είναι όποιος γεννήθηκε straight, αλλά όποιος έχει μυαλό στο κεφάλι του. Βέβαια δεν γίνονται όλα εν μια νυκτί. Θα πρέπει ολοι να σεβαστούμε τις πραγματικότητες της Κυπριακής κοινωνίας και να μην αποδομήσουμε χωρίς δεύτερη σκέψη την κουλτούρα και τα πιστεύω των πατέρων μας, βασισμένα σε γερά θεμέλια. Χρειάζεται γνώση, αλληλοκατανόηση και αποδεκτικότητα. Όλα αυτά δεν επιβάλλονται, συζητούνται.

Ακτιβιστής - Παντελής Γεωργίου

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com