Φάκας: Η ΝΑΣΑ μας προειδοποίησε για την πτώση μετεωρίτη

Η ΝΑΣΑ μας είχε προειδοποιήσει για το αστρονομικό φαινόμενο που συνέβη την περασμένη Παρασκευή στον κυπριακό ουρανό.

O Πρόεδρος της Αστρονομικής Εταιρείας Κύπρου, Χρύσανθος Φάκας, αναλύει τα πιθανά σενάρια της πτώσης του μετεωρίτη και εξηγεί περαιτέρω το φαινόμενο.

"Όσοι Κύπριοι είχαν την τύχη να δουν αυτό το θέαμα θα το θυμούνται για πάντα. Οι πληροφορίες πολλές και διαφορετικές, όμως όλες μιλούσαν για μεγάλης έκτασης

λάμψη γαλαζόχρωμη, που συνοδευόταν από βουητό ενώ μετά από 2 - 2,5 λεπτά ακούστηκε ένας μεγάλος κρότος. Όλες αυτές είναι ενδείξεις ότι ένας μετεωρίτης εισήλθε και «ταξίδεψε» στην πυκνή ατμόσφαιρα της Γης. Για άλλη μια φορά η ατμόσφαιρά μας αποδείχθηκε ο αξιόπιστος και διαχρονικός φρουρός μας, που με όπλα τους νομούς της φυσικής, πάντα καταφέρνει να αντισταθεί στους πιθανούς εισβολείς.

Είχε προβλεφθεί ο πιθανός εισβολέας;

Σύμφωνα με τον κ. Φάκα η ΝΑΣΑ μας είχε προειδοποιήσει για το φαινόμενο. "Τον περασμένο μηνά ανακοινώναμε ότι οι Περσείδες άρχισαν από τις 17 Ιουλίου 2016 και θα διαρκούσαν μέχρι και τις 24 Αυγούστου 2016 και μάλιστα η ΝΑΣΑ μας ενημέρωσε ότι φέτος οι Περσείδες θα ήταν πιο έντονες με μέχρι και 200 μετέωρα την ώρα, υπερδιπλάσια δηλαδή από άλλες χρονιές και ο λόγος επειδή η βαρύτητα που ασκεί ο πλανήτης Δίας, φέτος φέρνει τα υπολείμματα του κομήτη Swift-Tuttle πιο κοντά μεταξύ τους και έτσι, όταν η Γη περνά από το αυτό το σημείο, απορροφά περισσότερα πεφταστέρια, κάτι που έχει να συμβεί από το 2009. Γεγονός που συνδέεται άμεσα με τον εν λόγω μετεωρίτη αν λάβουμε υπόψη ότι μέχρι πριν από λίγες μέρες ακόμα ήμασταν σε μια τροχιά γεμάτη πετρώματα".

Τα πιθανά σενάρια για την κατάληξη του εν λόγω μετεωρίτη σύμφωνα με τον κ. Φάκα, είναι δύο.

Είτε κατάληξε στην θάλασσα και εάν ναι τότε σύμφωνα με την τροχιά του θα κατάληξε στην θάλασσα της Μόρφουείτε τελικά θα εξαϋλώθηκε πλήρως στον ουρανό.

"Θα ήταν μη επιστημονικό και παρακινδυνευμένο να επιμένουμε σε ένα από τα δύο ενδεχόμενα χωρίς να έχουμε στοιχεία, παράλληλα όμως επιστημονικό είναι να κατανέμουμε τις πιθανότητες μας".

Ο κ. Φάκας θεωρεί ότι η πιθανότητα ο μετεωρίτης να έφθασε στην θάλασσα, είναι κατά πολύ πιο μικρή από το ενδεχόμενο της πλήρης εξαΰλωσης για τους πιο κάτω λογούς :

Δεν υπάρχει καμία μαρτυρία να είδαμε το μετέωρο να χαμηλώνει τόσο χαμηλά και να φθάνει στην θάλασσα , ένα τέτοιο μετέωρο θα το βλέπαμε σίγουρα εάν έπεφτε.Η ατμόσφαιρα της Γη είναι πολύ πυκνή και είναι δουλειά της να μας προστατεύει και να διαλύει το οποιοδήποτε αντικείμενο θέλει να φθάσει στην επιφάνεια της.Για να καταφέρει ένα πέτρωμα να φθάσει στην επιφάνεια της Γης πρέπει να είναι διαμέτρου πολλών μέτρων κάτι το οποίο δεν θεωρούμε ότι ισχύει στον δικό μας μετέωρο.

Εξαϋλωμένο στην ατμόσφαιρα το μετέωρο

"Με τα άνω και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η λάμψη ήταν μεγάλης έκτασης σαν πέπλο στον ουρανό και φώτισε και το έδαφος, συνηγορεί στο ότι το μετέωρο έφθασε στο ζενίθ της θερμοκρασίας του και της ταχύτητας του εξαϋλωμένο στην ατμόσφαιρα.

Στην διερεύνηση της εξαΰλωσης θα μπορούσαμε να το διαχωρίζαμε σε δυο σκέλη είτε να εξαϋλώθηκε αναλογικά μέχρι τέλους, είτε να διαλύθηκε στον αέρα και μερικά μικρότερα κομμάτια πάλι να εξαϋλωθήκαν. Εδώ θα πρέπει να αναφέρω ότι ο κρότος δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ήταν λόγω έκρηξης του μετέωρου όπως φημολογείται έντονα διότι ούτως ή άλλως όλα τα μετέωρα κάνουν τον εν λόγω κρότο και είναι το κρουστικό κύμα λόγω του ότι σε ένα δευτερόλεπτο μπορεί να σπάσει το φράγμα του ήχου έως και 150 με 200 φορές. Κινείται με ταχύτητα 50-60 χλμ./δευτερόλεπτο ενώ αναπτύσσει θερμοκρασία 1600C.

Η απόσταση του από την Γη την ώρα που ήρθε στην κορύφωση του θεωρώ ότι θα ήταν σε υψόμετρο λιγότερο των 50χλμ. ενώ ένας συνηθισμένος είναι σε ύψος περίπου 100χλμ.

Η εκτίμηση μου για το ύψος του μετέωρου βασίζεται σε 2 στοιχεία που επαληθεύει το ένα το άλλο, και είναι γεγονός ότι στην βιβλιογραφία και στις καταγραφές αναφέρεται ότι για να ακούσουμε το κρουστικό κύμα πρέπει να είναι σε ύψος λιγότερο των 50χλμ. και επιπλέον σύμφωνα με τις μαρτυρίες ο κρότος ακούστηκε περίπου 2 – 2,5λεπτά αργότερα που αναλύοντας αυτή την διαφορά είναι περίπου 50χλμ απόσταση".

Σύμφωνα με τον κ. Φάκα, θα είχε μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον εάν εντοπιζόταν έστω ένα μικρό κομμάτι, εάν τελικά κατάφερε να επιβιώσει απ τις άνω συνθήκες, διότι θα μπορούσαμε να υπολογίσουμε την ηλικία του, την προέλευση του, την σύσταση του, την θερμοκρασία που ανάπτυξε και αλλά πολλά, ακόμα σπουδαιότερο επιστημονικό γεγονός θα ήταν αν ανακαλύπταμε και κρατήρα.

Τα πεφταστέρια και οι Περσίδες

Σημειώνεται ότι πεφταστέρια έχουμε κάθε βραδύ με κορύφωση συγκεκριμένες βροχές ανά περίοδο που τις γνωρίζουμε εκ των προτέρων. Η πιο γνωστή σε εμάς είναι οι Περσίδες οπού κάθε χρόνο τον Αύγουστο, η Γη διασχίζει την περιοχή την οποία διέσχισε στο παρελθόν ο κομήτης Swift-Tuttle, ο οποίος εγκατέλειψε πολλά υπολείμματα στην τροχιά του, που αποτελούνται από πάγο και σκόνη ηλικίας πέραν των 1,000 ετών.

Αυτά τα σωματίδια που συνήθως έχουν μέγεθος ίσο με τον κόκκο ενός ρυζιού και βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, “καίγονται” στην ατμόσφαιρα της Γης και δημιουργούν ένα από τα ομορφότερα φαινόμενα διαττόντων αστέρων.

Ονομάζονται “πεφταστέρια” γιατί δίνουν την εντύπωση ότι πέφτουν από τον ουρανό. Αυτά τα εκατομμύρια ίχνη κόκκων σκόνης διάφορων μεγεθών συναντά η Γη στην τροχιά της και λόγω της βαρύτητας που ασκεί, αρχίζει να τα απορροφά εντός της ατμόσφαιράς της.

Τα μετέωρα αυτά, όπως ονομάζονται, αρχίζουν να αποκτούν τεράστιες ταχύτητες ανά δευτερόλεπτο με αποτέλεσμα να αρχίζουν να πυρακτώνονται και να εξαϋλώνονται στον ουρανό δημιουργώντας αυτή την υπέροχη φωτεινή γραμμή και σύμφωνα με την σοφία του λαού, το γνωστό πεφταστέρι.

Κάποια εξ αυτών, τα μεγαλύτερα σε μέγεθος, μπορεί να καταφέρουν να φθάσουν έως και την επιφάνεια της Γης χωρίς να εξαϋλωθούν πλήρως. Αυτά ονομάζονται μετεωρίτες, σε αντίθεση με τους διάττοντες αστέρες που ονομάζονται τα σώματα που εξαϋλώνονται πλήρως στον ουρανό. Οι διάττοντες αστέρες, εάν δημιουργήσουν μεγάλη λάμψη, ονομάζονται και βολίδες.