Επ.Διοικήσεως: Κρατική εγγύηση τα ανθρώπινα δικαιώματα

Σε δηλώσεις για την ποιότητα και το επίπεδο της ζωής των πολιτών, προέβη η Επίτροπος Διοικήσεως, Ελίζα Σαββίδου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που έχει καθιερωθεί στις 10 Δεκεμβρίου, επισημαίνοτνας πως παραμένει η θεμελιώδης υποχρέωση του κράτους για κατοχύρωση ενός εγγυημένου επίπεδου αξιοπρεπούς διαβίωσης για ολόκληρο τον πληθυσμό, ενός πυρήνα αξιοπρέπειας και δικαιωμάτων, ο οποίος δεν επιτρέπεται να απαλλοτριωθεί, να ανατραπεί ή να τεθεί υπό διακινδύνευση, ιεραρχήσεις και συμψηφισμούς. δήλωσε.

Επιπρόσθετα έκανε λόγο για ένα πυρήνα που θα επιτρέπει σε κάθε πολίτη

να συμμετέχει αποτελεσματικά και χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις σε όλο το φάσμα της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου.

Η κ. Σαββίδου αναφέρει πως τα τελευταία χρόνια οι λογικές λιτότητας που επικράτησαν, έχουν οδηγήσει σε σημαντική συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης, για να προσθέσει πως η οικονομική κρίση εξελίχθηκε, δυστυχώς, σε κρίση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, σε κάποιες περιπτώσεις, σε ανθρωπιστική κρίση.

Όπως προσθέτει “είναι γεγονός ότι τα μέτρα, τα οποία προκρίθηκαν για αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, στα οποία συμπεριλαμβάνονται περικοπές των δημοσίων δαπανών, αυξήσεις στη φορολογία, μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις και ωφελήματα και περιορισμό της δωρεάν πρόσβασης στις δημόσιες ιατρικές υπηρεσίες, έχουν επιδεινώσει τις έντονες επιπτώσεις της ίδιας της κρίσης στους πολίτες, έχουν διευρύνει προϋπάρχουσες ανισότητες και ριζωμένα φαινόμενα διακρίσεων και θέτουν υπό διακινδύνευση το περιεχόμενο, το επίπεδο και την ποιότητα του κράτους δικαίου, αλλά και της δημοκρατίας, στη χώρα μας”.

“Ήδη ευάλωτες και λιγότερο προνομιούχες ομάδες του πληθυσμού, όπως είναι οι γυναίκες, τα νεαρά, αλλά και τα ηλικιωμένα πρόσωπα, οι μετανάστες και τα άτομα με αναπηρία, έχουν πληγεί σε δυσανάλογο βαθμό, αντιμετωπίζοντας ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο φτωχοποίησης, περιθωριοποίησης και αποκλεισμού. Την ίδια στιγμή, ο κύκλος της ευαλωτότητας διευρύνεται ανησυχητικά, με νέες πληθυσμιακές ομάδες να αναζητούν δίχτυ στήριξης και προστασίας”, σημειώνει.

Επίσης, η κ. Σαββίδου αναφέρει πως ολόκληρο το φάσμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει επηρεαστεί από τα δικαιώματα σε εργασία, σε αξιοπρεπή και αυτόνομη διαβίωση, σε καλό επίπεδο υγείας, σε κοινωνική αρωγή και φροντίδα, σε εργασιακή προστασία και σε κοινωνική ασφάλιση μέχρι τα δικαιώματα στη χρηστή διοίκηση, στη συλλογική διαπραγμάτευση και στην πολιτική συμμετοχή”, για να προσθέσει πως “οι πολιτικές και δομές που αποσκοπούσαν στη στήριξη ή στην κοινωνική ένταξη ευπαθών πληθυσμιακών ομάδων έχουν αποδυναμωθεί και η γραφειοκρατία που έχει εισαχθεί σε διαδικασίες που άπτονται της πρόσβασης σε οικονομική βοήθεια, υγειονομική περίθαλψη ή εξεύρεση εργασίας δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο τη θέση των – λιγότερο προνομιούχων – πολιτών”.

Παράλληλα, αναφέρει πως “η εξασφάλιση βασικών δημόσιων αγαθών έχει καταστεί αντικείμενο φιλανθρωπίας”, για να προσθέσει πως “κοινωνικά παντοπωλεία και κοινωνικά ιατρεία, συσσίτια σε κοινωνικούς χώρους και σχολεία και έρανοι για κάλυψη ιατρικών εξόδων ή εξόδων ηλεκτροδότησης ή υδατοπρομήθειας – φαινόμενα άγνωστα μέχρι πρόσφατα στην Κύπρο– συνιστούν πια για πολλούς πολίτες καθημερινότητα”.

“Ως ο κατ` εξοχήν εθνικός φορέας ανθρωπίνων δικαιωμάτων”, σημειώνει, “έχουμε υποχρέωση, τη σημερινή ημέρα, να υπενθυμίσουμε ότι, η οικονομική και δημοσιονομική πολιτική δεν εξαιρείται της ευθύνης του κράτους να εφαρμόζει τις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ειδικότερα, σε σχέση με τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα, η υποχρέωση του κράτους για σεβασμό, για αποτροπή περαιτέρω οπισθοδρόμησης και συρρίκνωσης και για στοχευμένη προστασία των πιο αδύνατων και ευπαθών κοινωνικών ομάδων, παραμένει. Παραμένει, παράλληλα, η υποχρέωσή του να αξιολογεί τον αντίκτυπο που κάθε οικονομικό, δημοσιονομικό, νομοθετικό και διοικητικό μέτρο ενδέχεται να επιφέρει στο επίπεδο διαβίωσης των πολιτών, να υλοποιεί αποτελεσματικές πολιτικές για την προώθηση της ισότητας και την καταπολέμηση των διακρίσεων και να παρεμβαίνει έγκαιρα και αποτελεσματικά όπου διαπιστώνεται παραβίαση δικαιωμάτων ή φαινόμενα καταχρήσεων ή εκμετάλλευσης στον ιδιωτικό τομέα”.

Πηγή - ΚΥΠΕ