Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα

Ω Μ Η ΚΑΙ πικρή αλήθεια. Πασίγνωστη, διαχρονική κι αναντίρρητη ότι: Το Κυπριακό βρίσκεται βυθιζόμενο σε μόνιμο και διαρκώς επιδεινούμενο αδιέξοδο. Επί 42 ήδη χρόνια, αν μετρηθεί από τη μέγιστη εθνική καταστροφή της τουρκικής εισβολής του 1974 και της έκτοτε συνεχιζόμενης τουρκικής στρατιωτικής κατοχής των βόρειων εδαφών της Κύπρου.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ που υλοποίησαν όλ’ αυτά τα χρόνια, 1974 - 2016, οι διαδοχικές κυβερνήσεις (1) Μακαρίου, (2) Κυπριανού, (3) Βασιλείου, (4) Κληρίδη, (5) Παπαδόπουλου, (6) Χριστόφια, (7) Αναστασιάδη,

με ανέκαθεν μεγαλύτερα κόμματα - επί του Κυπριακού συμπλέοντα - τον ΔηΣυ και το ΑΚΕΛ, δεν ανέτρεψε αλλά χειροτέρευσε το αδιέξοδο. Το διαιώνισε. Εάν ορισθεί, με άφοβη κυνική τόλμη ρεαλισμού, το τωρινό αδιέξοδο, ουδόλως διαφέρει απ’ ό,τι ήταν καθ’ όλην τη διάρκεια των «διακοινοτικών» συνομιλιών «επίλυσης» από 1977 έως σήμερα. Είναι το εξής:

1ον Ε Α Ν συνεχιστεί η κατάσταση της μη λύσης, αυτό σημαίνει ότι μονιμοποιείται, διαιωνίζεται, ενισχύεται, έτι περαιτέρω, η διαπραχθείσα από τον Αττίλα εισβολέα - κατακτητή διχοτόμηση. Συνεχίζει να εδραιώνεται στα σκλαβωμένα ελληνικά εδάφη της Κύπρου το κατοχικό ψευδοκράτος της Τουρκίας. Διεκδικώντας, από αναβαθμισμένες στη διεθνή διπλωματία θέσεις, «ισότιμη» με την Κυπριακή Δημοκρατία αναγνώριση. Με τα κατοχικά στρατεύματα, τον παράνομο εποικισμό και όλα τα παρεπόμενα του Αττίλα. Μαζί με τον ασφυκτικό έλεγχο της Άγκυρας, επί των διαβιούντων στα κατεχόμενα Τουρκοκυπρίων. Η πλειονότης των οποίων παραμένει… τουρκικότερη της Τουρκίας.

2ον Ε Α Ν οι Έλληνες Κύπριοι αποδεχθούν το είδος της Διζωνικής «λύσης» που διαπραγματεύονται ο Αναστασιάδης με τον Ακιντζί (ως επιδεινωθείσα συνέχεια όλων των προηγούμενων διαπραγματεύσεων από Μακαρίου έως Χριστόφια), τότε: (α) Χάνουν οριστικά και τελεσίδικα το μόνο νομίμως κυβερνώμενο απ’ τους ίδιους, διεθνώς αναγνωρισμένο κυπριακό κράτος, (β) παραδίδουν διά της υπογραφής τους την κρατική του υπόσταση στην Ισότιμη Τουρκική Συγκυριαρχία και (γ) δεδομένου του ασφυκτικού ελέγχου της Άγκυρας επί των Τουρκοκυπρίων και του συμφωνηθέντος στις συνομιλίες τ/κ Συνιστώντος Κράτους ισοτίμως επί παντός συνεταίρου, νομιμοποιούν εντέλει την επέκταση του τουρκικού ελέγχου εφ’ όλης της Κύπρου.

Μ Π Ρ Ο Σ ΓΚΡΕΜΟΣ και πίσω ρέμα. Με χειρότερο κάθε επόμενη φορά και τον γκρεμό και το ρέμα. Αυτό είναι, εν ολίγοις, το Αδιέξοδο: Το οποίο ήταν και είναι γνήσιο τέκνο, προϊόν, απότοκο, συνέπεια και αποτέλεσμα τής και τώρα διαφημιζόμενης και καυχημένης αδιάντροπα, χωρίς ίχνος στοιχειώδους αυτοκριτικής και σε αυτές τις βουλευτικές εκλογές, «διαχρονικής συνέπειας, εμμονής κι επιμονής» στη Διζωνική Πολιτική...
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Ποιος άραγε απρόσεκτος δεν προσέχει ότι κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του για δήλωση ο κ. Ακιντζί, προσέχει προσεκτικότερα να υπακούει στην εναρκτήρια διαταγή που του έδωσε πριν από ένα χρόνο ο Ερντογάν, να ακούνε τ’ αφτιά του τι λέει το στόμα του; Ποιος δεν καταλαβαίνει ότι πρόκειται περί δηλώσεων έκφρασης της υπακοής;
Λάζ. Α. Μαύρος