Μπλόκο στον νόμο των εγκλωβισμένων αγοραστών από Δικαιοσύνη

Μπλόκο στον νόμο για τους «εγκλωβισμένους αγοραστές» φαίνεται ότι βάζει η Δικαιοσύνη, δίνοντας έτσι παράταση στο καθεστώς «ομηρίας» των ιδιοκτητών ακινήτων, με το ακίνητο που αγόρασαν να μην μπορεί να περάσει στα χέρια τους, παρά τις νόμιμες διαδικασίες που ακολούθησαν.

Έτσι, οι εγκλωβισμένοι ιδιοκτήτες, όχι μόνο δεν απελευθερώνονται -όπως προνοούσε ο νόμος-, αλλά αναγκάζονται πλέον να συμμετέχουν σε δικαστικές διαμάχες, αναλώνοντας χρήμα και χρόνο, μέχρι να καταφέρουν να εγγράψουν στο όνομά τους την ίδια τους την περιουσία.

Οι τράπεζες,

οι οποίες προσφεύγουν στη δικαστική εξουσία, επιχειρούν -και μέχρι στιγμής καταφέρνουν- την ακύρωση των σχετικών αποφάσεων για τη μεταβίβαση των τίτλων ιδιοκτησίας βάσει του «νόμου των εγκλωβισμένων αγοραστών», οι οποίες εκδόθηκαν μετά από σχετική αίτηση των αγοραστών στο κτηματολόγιο.

Πρόκειται για τον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμος, αρ. Ν.139/2015, ο οποίος δημοσιεύτηκε και τέθηκε σε εφαρμογή στις 4 Σεπτεμβρίου 2015, με τους εγκλωβισμένους αγοραστές ακινήτων, τότε, να υπολογίζονταν στις 78.000.

Περί αντισυνταγματικότητας ο λόγος

Επί της ουσίας, εκείνο που ισχυρίζονται οι τράπεζες είναι ότι ο συγκεκριμένος νόμος είναι αντισυνταγματικός, καθώς παρεμβαίνει στο δικαίωμα του συμβάλλεσθαι. Καταφεύγοντας στην Δικαιοσύνη, η εκάστοτε τράπεζα επικαλείται ότι ο νόμος παρεμβαίνει στη σύμβαση υποθήκης που αυτή σύναψε με τον developer και μάλιστα αντισυνταγματικά.

Έτσι, η τράπεζα εισηγείται την ακύρωση κάθε απόφασης που εκδόθηκε βάσει αυτού.

Στην πράξη, μετά την απόφαση που εκδίδει το κτηματολόγιο, η τράπεζα την σταματά, καταχωρώντας αίτηση-έφεση έναντι της απόφασης, οδηγώντας την υπόθεση στο δικαστήριο, με την κατάσταση να παραμένει στάσιμη μέχρι νεοτέρας, καθηλώνοντας έτσι τους αγοραστές στη θέση του εγκλωβισμένου.

Το ιστορικό

Ο συγκεκριμένος νόμος είχε εξαγγελθεί με σχετικές «τυμπανοκρουσίες» από πλευράς κυβερνήσεως το 2014 κι έγινε δεκτός με αρκετή ικανοποίηση από τους αγοραστές, την ώρα που γινόταν λόγος για «επιτέλους τιμωρία» των τραπεζών για την αλόγιστη δανειοδότηση και τις επεκτατικές πρακτικές στα δανειακά τους χαρτοφυλάκια.

Εξάλλου, το ζήτημα είχε ουσιαστικά ανακύψει της συγκεκριμένης τραπεζικής πρακτικής έναντι των επιχειρηματιών ανάπτυξης γης (developers).
Με τη φούσκα ακινήτων στο απόγειό της κατά τη διάρκεια εκείνων των χρόνων, οι τράπεζες και οι developers ουσιαστικά έπρατταν τα εξής:

Ένας developer προχωρούσε στην αγορά μεγάλων εκτάσεων γης, μέσω δανειοδότησης από τις τράπεζες, και προχωρούσε στην ανέγερση οικοδομών, οικιών, διαμερισμάτων και άλλων υποστατικών. Η μόνη ουσιαστική εξασφάλιση ήταν το ακίνητο.

Η σκέψη πίσω από την εν λόγω ενέργεια, ήταν ότι η γη που αγοράστηκε θα αναπτυσσόταν, τα οικοδομήματα θα πωλούνταν και μέσω αυτής της πώλησης το δάνειο προς την τράπεζα θα εξυπηρετούνταν.

Τα διαμερίσματα πωλούνταν, ωστόσο επειδή ο developer δεν φρόντιζε για την εξασφάλιση χωριστών τίτλων ιδιοκτησίας των διαμερισμάτων και την απαλλαγή τους από την υποθήκη επί του συνόλου του ακινήτου, τα σχετικά πωλητήρια έγγραφα παρέμεναν απλά κατατεθειμένα με την υποθήκη να τους προηγείται.

Επί της ουσίας, βάσει του νόμου που ίσχυε τότε, αφού η υποθήκη ήταν προγενέστερη των πωλητηρίων, για να μπορούσε κάποιος αγοραστής να απελευθερώσει το διαμέρισμά του, όφειλε να πληρώσει μέρος της υποθήκης του developer, δηλαδή το μέρος που αναλογούσε στο διαμέρισμά του.

Έτσι, ακολουθώντας αυτή τη διαδικασία, ο developer αντί να εξυπηρετεί και εν τέλει να εξοφλεί το δάνειο του, έδινε περαιτέρω εγγυήσεις ή εξασφαλίσεις στην τράπεζα έναντι του δανείου του. Δηλαδή, χωρίς να το γνωρίζει ο αγοραστής, ο ίδιος εξαναγκαζόταν να αποτελεί εξασφάλιση για το δάνειο του developer.

Κατά συνέπεια, η μοναδική επιλογή που είχε ενώπιον του ο αγοραστής, ήταν να πληρώσει μέρος της υποθήκης για να απελευθερώσει το διαμέρισμα του, καθώς αν δεν το έπραττε, κινδύνευε σοβαρά να χάσει το διαμέρισμα του από την τράπεζα.

Σκοπός του νόμου για τους «εγκλωβισμένους αγοραστές», ήταν να αντιμετωπίσει τη συγκεκριμένη αδικία, με τον Υπουργό Εσωτερικών να κάνει λόγο για πρόβλημα των τραπεζών, οι οποίες άφησαν αυτή την κατάσταση.

Follow @Christos_mich