Ανόρθωση: Από τον Ιορντάνοφ στον Γκάντσεφ

Η Ανόρθωση της ποδοσφαιρικής χρονιάς 2017-2018 θα αποτελείται από αρκετές εθνικότητες από διάφορα γεωγραφικά μέρη. Έχουν έρθει ποδοσφαιριστές από διάφορες χώρες, με τους περισσότερους να προέρχονται από μια χώρα η οποία για την Ανόρθωση δεν είναι καθόλου άγνωστη. Ο λόγος για τη Βουλγαρία. Η απόκτηση των Μπανταλόφσκι και Γκάντσεφ έχει ανοίξει, έπειτα από λίγα χρόνια, τον δρόμο της συνεργασίας της «Κυρίας» με Βούλγαρους ποδοσφαιριστές. Από το 1983 ώς τώρα τη φανέλα της Ανόρθωσης έχουν φορέσει 14 Βούλγαροι ποδοσφαιριστές, εκ των οποίων οι δύο πολιτογραφήθηκαν.

Ιορντάνοφ ο 1ος

Ο πρώτος που πήρε το αεροπλάνο για τη Λάρνακα ήταν ο Ιορντάν Ιορντάνοφ το 1983. Η κάθοδός του οφείλεται στον επίσης τότε Βούλγαρο προπονητή Ίλντσεφ.

Στην Ανόρθωση ο Ιορντάνοφ αγωνίστηκε για τρία χρόνια. Όταν κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, επέστρεψε στην Ανόρθωση και στις ακαδημίες της.

Διετέλεσε βοηθός προπονητής, αλλά και πρώτος προπονητής.

Ο δεύτερος Βούλγαρος ποδοσφαιριστής ήταν ο Στεφάν Στεφάνοφ. Ήρθε το 1983, αλλά δεν έμεινε για πολύ, καθώς αγωνίστηκε σε μόλις πέντε αγώνες. Για τις επόμενες χρονιές μέχρι το 1990 η Ανόρθωση δεν συνεργάστηκε με ποδοσφαιριστή από τη βαλκανική χώρα. Τη χρονιά εκείνη ήρθε ο Νικολάι Κοστόφ, μια περίπτωση παρόμοια με του Ιορντάν Ιορντάνοφ. Αγωνίστηκε για δύο ποδοσφαιρικές χρονιές, εργάστηκε στις ακαδημίες, ενώ διετέλεσε και πρώτος προπονητής.

Ο "κοντός" και ο "Κάιζερ"

Το 1995 μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η Ανόρθωση απέκτησε τον έναν από τους δύο καλύτερους Βούλγαρους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα της, τον Ίλιαν Κιριάκοφ.

Ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε σε Λα Κορούνια και ΤΣΣΚΑ Σόφιας, με έξι συμμετοχές στο παγκόσμιο κύπελλο του 1994 και συμμετοχή στο EURO 1996. Το ίδιο καλοκαίρι αποκτήθηκε και ο Βαλεντίν Ιγνάτοφ. Αρχικά έδειξε πολύ καλά στοιχεία, ωστόσο η συνέχειά του δεν ήταν η αναμενόμενη, μετρώντας 15 συμμετοχές και τέσσερα τέρματα με την Ανόρθωση.

Το ηχηρό βουλγάρικο όνομα που αγωνίστηκε στο Αντ. Παπαδόπουλος ήταν ο Νικολάι ¨Κάιζερ" Τοντόροφ, με σπουδαία καριέρα σε Λέφσκι Σόφιας, Λοκομοτίβ, Μονπελιέ. Ωστόσο, ποτέ δεν έπεισε ή καλύτερα ποτέ δεν έδειξε τις ποδοσφαιρικές του αρετές.

Πάλι για κάποια χρόνια η Ανόρθωση έκοψε τις αποκτήσεις ποδοσφαιριστών από τη Βουλγαρία, μέχρι που το 2007 ένας πολύ χαρισματικός ποδοσφαιριστής, ο Μετόντι Ντεγιάνοφ, κατηφόρισε στο νησί όχι από πολύ μακριά, καθώς αγωνιζόταν στην Κρήτη και στον ΟΦΗ. Ακόμα ένας ποδοσφαιριστής, όμως, που δεν έπεισε και αποχώρησε με το τέλος της χρονιάς.

Καλοί, αλλά...

Ένα επίσης καλό όνομα ήταν ο Στάνισλαβ Αγκέλοφ. Ήρθε στην Ανόρθωση επί εποχής Στάνιμιρ Στοΐλοφ. Ποδοσφαιριστής με πλούσιο βιογραφικό, καθώς αγωνίστηκε σε ΤΣΣΚΑ Σόφιας, Λέφσκι, Στεάουα Βουκουρεστίου, Κότμπους. Με την «Κυρία» μέτρησε 34 συμμετοχές και τρία τέρματα.

Ένας άλλος Αγκέλοφ, ο Εμίλ, αποκτήθηκε το 2011 ως ο ποδοσφαιριστής που θα έλυνε το επιθετικό πρόβλημα της Ανόρθωσης. Ωστόσο, ούτε αυτός πρόσφερε, με αποτέλεσμα στο τέλος της χρονιάς να φύγει.

Όταν οι φίλοι της Ανόρθωσης θυμούνται τον αγώνα με τη Ραμποτνίσκι το 2011, το μυαλό τους πάει στον τερματοφύλακα Ντίμιταρ Ιβάνκοφ. Στα δύο παιγνίδια με την ομάδα των Σκοπίων ήταν τραγικός και βασικός υπαίτιος για τον αποκλεισμό. Και ας ήταν για χρόνια ο βασικός τερματοφύλακας της Εθνικής.

Το καλοκαίρι τού 2011, πάλι επί εποχής Στάνιμιρ Στοΐλοφ, ήρθαν στην Ανόρθωση δύο πολιτογραφημένοι Βούλγαροι ποδοσφαιριστές. Ο Μαρκίνιος, που σε αρκετά παιγνίδια φανέρωσε τις ικανότητές του, αλλά του έλειπε η σταθερότητα, και ο Ιγκόρ Τόμασιτς. Ειδικά ο δεύτερος είναι μια πονεμένη ιστορία για την Ανόρθωση. Ο Λέβι δεν τον ήθελε, ο Τόμασιτς δεν έφευγε και έτσι έμεινε στην "Κυρία", αλλά, στο τέλος της ημέρας, πήρε και μια μεγάλη αποζημίωση.