"Στα μαχαίρια" Σατιρικό Θέατρο-ΘΟΚ

Ένταση επικρατεί εκ νέου ανάμεσα σε Σατιρικό Θέατρο και ΘΟΚ, με το πρώτο να εκφράζει τη διαφωνία σε σχέση με τη βαθμολογία των παραστάσεων που έχει ανεβάσει αλλά και με την ύπαρξη της Γνωμοδοτικής Επιτροπής του ΘΟΚ.

Σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι η εν λόγω Επιτροπή κακό προσφέρει στο θέατρο

και όχι καλό. "Πιστεύουμε ότι η ρίζα του κακού είναι στο ότι ο ΘΟΚ ανταγωνίζεται τα Ελεύθερα Θέατρα και θέλει να τα συρρικνώσει, να τα μειώσει, να τα τσαλακώσει για να μην μπορούν να κάνουν μεγάλες παραγωγές. Εμείς όμως συνεχίζουμε το έργο του Βλαδίμηρου. Και μεγάλες παραγωγές θα κάνουμε και θα προβάλλουμε το κυπριακό έργο".

Στην ανακοίνωση που υπογράφει ο Κώστας Καυκαρίδης, διευθυντής του Πολιτιστικού Κέντρου Βλαδίμηρος Καυκαρίδης, γίνεται αναφορά στη βαθμολογία που η Γνωμοδοτική Επιτροπή του ΘΟΚ έδωσε στις έξι περσινές παραγωγές, εκ των οποίων η μια δεν βαθμολογήθηκε γιατί τα μέλη δεν την είδαν, και από τις πέντε στις τρεις πήραν βαθμολογία κάτω από τη βάση, όπως λέει (4 στα 10) και στις δύο λίγο πάνω από τη βάση (6 στα 10).

"Με λίγα λόγια μας κατέταξαν σαν ένα μέτριο θεατρικό συγκρότημα. Επειδή είμαστε συνηθισμένοι από χαμηλές βαθμολογίες, αυτό δεν μας πείραξε". Αυτό που μας πείραξε, γράφει ο κ. Καυκαρίδης, είναι ότι μας έκοψαν 8 χιλιάδες ευρώ από τα δύο κυπριακά έργα που ανεβάσαμε, χρήματα που αντιστοιχούν σε μισθούς 8 ηθοποιών. "Είναι σαν να μας λένε μην ξανακάνετε κυπριακό έργο, διότι είναι άλλη η αισθητική της Γνωμοδοτικής Επιτροπής. Τόλμησαν να βάλουν απροβίβαστο στον Μιχάλη Πασιαρδή, στον Στέλιο Καυκαρίδη, στον Κώστα Δημητρίου, στον μουσικοσυνθέτη Μιχάλη Χατζημιχαήλ, στον σκηνοθέτη Νεοκλή Νεοκλέους, στον σκηνογράφο Χάρη Καυκαρίδη, στον συγγραφέα Ανδρέα Κουκίδη και σε όλους τους ηθοποιούς και συντελεστές του Σατιρικού Θεάτρου".

Το Σατιρικό θέατρο, έχοντας πάντα ως γνώμονα το κοινό συμφέρον, θεωρεί αναγκαία την κριτική στάση απέναντι σε όποιο σχέδιο επιχορήγησης των ελεύθερων Θεάτρων (στη συγκεκριμένη περίπτωση του σχεδίου ΘΥΜΕΛΗ) το οποίο κρίνει ότι δεν βοηθά στην αντικειμενική αντιμετώπιση αυτού του μεγάλου κεφαλαίου που ονομάζεται θεατρικός πολιτισμός και το σημαντικότερο ίσως κεφάλαιο του τη θεατρική ανάπτυξη, αναφέρεται στην ανακοίνωση και θέτει το ερώτημα εάν υπάρχει λόγος ύπαρξής της.

Αν ο λόγος κριτικής μιας παράστασης είναι για να διασφαλίσει την ποιότητα των παραγωγών που θα πραγματοποιηθούν την επόμενη χρονιά, τότε θα έπρεπε κατά πρώτον να κρίνεται η παραγωγή στο όλον της και κατά δεύτερον το κατά πόσον η εκτέλεση της παραγωγής υπήρξε συνεπής με την υποβληθείσα πρόταση, σημειώνεται.

Πηγή: ΚΥΠΕ