Τα ανομολόγητα σχέδια του SPD

Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΟΥΡΤΗ

Τα οικονομικά διχάζουν το ΠΑΣΟΚ, αλλά θα παραμείνει το μόνο θέμα που το απειλεί με διάσπαση; Στις 25 Μαϊου θα πραγματοποιηθεί στη Λειψία της πρώην Ανατολικής Γερμανίας διάσκεψη την οποία οργανώνουν οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες, προκειμένου να συζητηθεί το μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Υποτίθεται ότι αυτός είναι ο ρόλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Φαίνεται, όμως, ότι οι Γερμανοί του SPD φέρονται να είναι ευχαριστημένοι από τη δράση της Οργάνωσης, στην οποία, πάντως, δεν συμμετέχουν ενεργά, μετά την αποχώρηση του Βίλλυ Μπράντ από την ηγεσία της. Έκτοτε, οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες, έχουν υποτυπώδη παρουσία, ποτέ δεν προσπάθησαν να βοηθήσουν την Οργάνωση να αποκτήσει περισσότερο διεθνές κύρος, ποτέ, ακόμα και επί καγκελαρίας Σρέντερ, δεν προσπάθησαν να ενισχύσουν τη Σ.Δ. Αντίθετα, μείωσαν τη συνδρομή τους προς τη Διεθνή, σε μια προσπάθεια οικονομικής της αποδυνάμωσης, καθώς εκτιμούσαν ότι το παράδειγμά τους θα ακολουθούσαν και άλλα κόμματα-μέλη, κυρίως ευρωπαϊκά, που έχουν καλές σχέσεις με το SPD και γενικά με τη Γερμανία.
Σήμερα, σύμφωνα με το περιοδικό Focus, οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες προσπαθούν να υπερφαλαγγίσουν τη Σοσιαλιστική Διεθνή, δημιουργώντας μια άλλη Διεθνή στη θέση της, με το εκπληκτικό επιχείρημα του Προέδρου του SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ότι η Διεθνής δεν έκανε τίποτα για να αντιμετωπίσει τα όσα τερατώδη συνέβησαν την περίοδο της χρηματοοικονομικής κρίσης.
Πρόκειται, προφανώς, για ένα πρόσχημα, καθώς η Σοσιαλιστική Διεθνής, από τη φύση της, δεν είναι μια Οργάνωση η οποία αποφασίζει για τις πολιτικές που θα εφαρμοστούν σε περιόδους οικονομικής κρίσης, αλλά και πριν από αυτές, προκειμένου να αποτραπούν οι κρίσεις.
Αντίθετα, πολλά πράγματα θα έπρεπε και θα μπορούσαν να είχαν κάνει οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες, κυρίως στο σκέλος της αντιμετώπισης της κρίσης που πλήττει σήμερα, κυρίως, τον ευρωπαϊκό Νότο. Αντί αυτού οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες προτίμησαν να υποστηρίξουν την πολιτική λιτότητα της Μέρκελ και μάλιστα ετοιμάζονται, μετά τις εκλογές, να συγκυβερνήσουν με τη Γερμανίδα Καγκελάριο, όχι, προφανώς, για να ανατραπεί η ακολουθούμενη γερμανική πολιτική, αλλά για να εφαρμοστεί με μεγαλύτερη αυστηρότητα.
Η προσπάθεια των Γερμανών να δημιουργήσουν μια νέα Σοσιαλιστική Διεθνή, η οποία υποτίθεται ότι θα λύνει στο μέλλον τις χρηματοοικονομικές κρίσεις, μοιάζει να είναι περισσότερο μια προσπάθεια ενταγμένη στο νέο γερμανικό imperioum, παρά μια αθώα κίνηση προκειμένου η διεθνής σοσιαλδημοκρατία να προσφέρει στους χειμαζόμενους από τις οικονομικές κρίσεις λαούς, κρίσεις τις οποίες προκαλούν οι πολιτικές που εφαρμόζονται. Και οι πολιτικές που εφάρμοσαν οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες την περίοδο του Σρέντερ δεν διέφεραν και πολύ από τις πολιτικές της Μέρκελ. Ούτε και σήμερα οι προτάσεις τους διαφέρουν ουσιωδώς από εκείνες της Μέρκελ.
Είναι και το SPD μεταξύ εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που υποστηρίζουν ότι οι νότιοι είναι τεμπέληδες, για τους οποίους δεν πρέπει να πληρώνουν οι πολίτες του βορρά. Ωστόσο, αυτή η πολιτική, την οποία υποστηρίζει ο Γκάμπριελ και οι υπόλοιποι του SPD, όχι μόνο δεν υποχρεώνει τους Γερμανούς πολίτες να πληρώνουν για εκείνους των χωρών του Νότου, μεταξύ των οποίων και για τους Έλληνες, αλλά, αντίθετα, όπως αποκάλυψε το Ρόϊτερς οι Γερμανοί πολίτες κερδίζουν χρήματα από εκείνους του Νότου, χωρίς οι ίδιοι να πληρώσουν ούτε ένα ευρώ. Τα κέρδη της Γερμανίας από τα σχέδια «διάσωσης», υπολογίζονται, από το μεγαλύτερο ειδησεογραφικό πρακτορείο, σε 67 δις ευρώ. Μαζί με τη Γερμανία κερδίζουν και οι δορυφόροι της, η Φινλανδία, η Ολλανδία και η Αυστρία, για να αποδειχτεί ότι πληρώνονται για να φωνάζουν κατά της Ελλάδας και των άλλων χωρών του Νότου.
Για να επανέλθουμε, όμως, στην προσπάθεια του SPD να δημιουργήσει μια δική του Σοσιαλιστική Διεθνή. Είναι γνωστό ότι η Μέρκελ ενθαρρύνει, αν δεν υποκινεί, τη δημιουργία φιλογερμανικών κομμάτων στις ευρωπαϊκές χώρες, συντηρητικής, προφανώς, κατεύθυνσης, που θα λειτουργούν ως δορυφόροι της Γερμανίας και θα στηρίζουν τον εκγερμανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το προηγούμενο διάστημα υπήρξε αρκετή συζήτηση για τη δημιουργία του λεγόμενου «φιλοευρωπαϊκού» κόμματος στην Ελλάδα και μάλιστα έφεραν ως επικεφαλής του εγχειρήματος τον Αντώνη Σαμαρά, ενώ στο εγχείρημα θα μετείχαν πολιτικά στελέχη από όλες, σχεδόν, τις πλευρές του πολιτικού φάσματος, τα οποία δηλώνουν πίστη στην ευρωπαϊκή ιδέα, χωρίς, πάντως, να διευκρινίζουν αν πρόκειται για την ευρωπαϊκή ιδέα, όπως εκφραζόταν από τον Μιτεράν, τον Κολ, τον Μπραντ, τον Ντελόρ κλπ, ή την ευρωπαϊκή ιδέα της Μέρκελ, δηλαδή την ιδέα της Γερμανικής Ευρώπης. Είχαν ακουστεί, τότε ονόματα, κυρίως από το ΠΑΣΟΚ, όπως του Ανδρέα Λοβέρδου, του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, ακόμα και του ίδιου του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου, αλλά και ονόματα από το χώρο της ανανεωτικής αριστεράς.
Η κίνηση του SPD έχει, προφανώς, ως στόχο, τη δημιουργία του αντίπαλου πόλου, απέναντι στον πόλο που δημιουργεί η Μέρκελ, αλλά σε σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση, με βασικό κορμό τα ευρωπαϊκά σοσιαλιστικά, σοσιαλδημοκρατικά και εργατικά κόμματα. Αλλά επειδή οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες δεν ξεχνούν τον… διεθνισμό τους, θα προσπαθήσουν να συγκροτήσουν ένα παγκόσμιο σύστημα, απέναντι στη Σοσιαλιστική Διεθνή την οποία δεν ελέγχουν και η μεγάλη πλειοψηφία των κομμάτων-μελών της δεν είναι διατεθειμένη να παραχωρήσει στους Γερμανούς αυτό τον έλεγχο.
Στην πραγματικότητα το SPD προσπαθεί να δημιουργήσει μια πολιτική οργάνωση με άξονα το ίδιο και κόμματα δορυφόρους, προκειμένου να έχει τον απόλυτο έλεγχο της συμπεριφοράς τους όχι μόνο σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και σε εθνικό. Οι πολιτικές των εθνικών σοσιαλιστικών κομμάτων θα διαμορφώνεται από ένα διευθυντήριο που θα συγκροτήσουν οι Γερμανοί και θα εφαρμόζουν τα κόμματα στις χώρες τους όταν βρίσκονται στην κυβέρνηση, π.χ. το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, αν γίνει μέλος αυτού του πολιτικού σχήματος.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το SPD προσπαθεί να κάνει κάτι τέτοιο, αλλά οι μέχρι τώρα προσπάθειές του δεν είχαν θετική κατάληξη. Δεν το έβαλε, όμως, κάτω και προσπαθεί να δημιουργήσει οικονομικά και πολιτικά ερείσματα σε διάφορες χώρες, προκειμένου να έχει υποστηρικτές, όταν το σχέδιο θα μπει στην τελική φάση εφαρμογής του, κάτι που φαίνεται ότι θα αρχίσει στη Σύνοδο της Λειψίας.
Προσπάθειες το SPD κάνει και στην Ελλάδα, προωθώντας, όπως αναφέρουν ορισμένες πληροφορίες, κάποιες γερμανικές επενδύσεις, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα και προσεγγίζοντας πολιτικά στελέχη ενταγμένα ή όχι σε κόμματα, ακόμα και πολιτικά κόμματα. Προς το παρόν δεν έχει καταγραφεί καμία προσπάθεια προσέγγισης του ΠΑΣΟΚ και της ηγεσίας του, προκειμένου να βολιδοσκοπηθούν οι προθέσεις τους.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, δεν αποκλείεται η επίσκεψη του Φώτη Κουβέλη στις Βρυξέλλες να σχετίζεται με αυτές τις εξελίξεις. Άλλωστε ο Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ συζήτησε και το ενδεχόμενο ένταξης του κόμματός του τόσο στη Σοσιαλιστική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όσο και στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Εντύπωση προκαλεί επίσης και το γεγονός ότι το SPD, δεν θέλει η προσπάθεια παρέμβασης στα χρηματοοικονομικά προβλήματα και κρίσεις να περάσει μέσα από το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, αλλά θέλει να ελέγχει, το ίδιο, απολύτως την «προσπάθεια» αυτή.
Για να επανέλθουμε και στην αρχή του κειμένου, καθώς δημιουργείται η εντύπωση ότι την ξεχάσαμε. Στην Ελλάδα το δημοσίευμα του Focus για τις προθέσεις των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών, εξελήφθη ως μια κίνηση του εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου. Προφανώς όσοι την ερμήνευσαν με αυτό τον τρόπο ή δεν γνωρίζουν τίποτα περί γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας, SPD, Σοσιαλιστικής Διεθνούς κλπ, ή υπηρετούν σκοπιμότητες, συδαυλίζοντας αντιθέσεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.
Θα μπορούσε, όμως, αυτό που προωθεί του SPD και το οποίο προσπαθήσαμε να περιγράψουμε, να αποτελέσει ένα, ακόμα, μετά τα οικονομικά, αντικείμενο οξείας διαμάχης στο ΠΑΣΟΚ, που μπορεί να ενισχύσει μια πιθανή δυναμική διάλυσής του; Η απάντηση είναι ΝΑΙ, υπό μια προϋπόθεση. Υπό την προϋπόθεση ότι ο κ. Βενιζέλος συμπεριφερθεί στη Λειψία και στη συνέχεια, με τρόπο που συμβαδίζει με την προσέγγιση των ελληνικών δημοσιευμάτων, που αναπαρήγαγαν το άρθρο του Focus και, βεβαίως, αν ενταχθεί ο ίδιος και το ΠΑΣΟΚ, στα σχέδια του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και των συντρόφων του. Να γίνει, δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ δορυφόρος του SPD και ο ίδιος να είναι επικεφαλής ενός δορυφορικού πολιτικού σχήματος.